متأسفانه بسیار رایج است که مبتلایان به پرخوری عصبی، مشکلات سلامت روانی را نیز همزمان تجربه می کنند. این مشکلات اغلب عوامل خطر و علائم مشترکی با پرخوری عصبی دارند که در نتیجه ترکیب خطرناکی ایجاد می‌کنند و می‌توانند روند بهبودی را چالش برانگیزتر کنند.
اختلالات اضطرابی
مطالعات نشان داده‌اند که «اکثر افراد مبتلا به پرخوری عصبی یک یا چند اختلال اضطرابی را تجربه می‌کنند» که معمولاً اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، فوبیای اجتماعی و فوبیای خاص، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در افراد مبتلا به بولیمیا سه برابر بیشتر از افراد مبتلا به بی اشتهایی رخ می دهد. علاوه بر این، محققان دریافته‌اند که شروع اختلال اضطراب قبل از پرخوری عصبی رخ می دهد.
بسته به اختلال اضطرابی، عوامل خطر متعددی وجود دارد که همپوشانی دارند. به عنوان مثال، فرد مبتلا به بولیمیا و OCD ویژگی های شخصیتی وسواسی قابل توجهی را از خود نشان می دهد.
همچنین به نظر می رسد که شروع زود هنگام یک اختلال اضطرابی به عنوان یک عامل خطر برای ایجاد بولیمیا عمل می کند علاوه بر عوامل خطر مشابه، هر دو اختلال علائم مشترکی دارند، به ویژه «سرگیجه، لرزش پاها، تغییر در اشتها و عدم علاقه به رابطه جنسی.
افسردگی
هر دوی این اختلالات (افسردگی و اختلال پرخوری) دارای علائم مشترک مانند عزت نفس پایین، عدم کنترل، احساس بی کفایتی، انزوا، و مسائل مربوط به تصویر بدن هستند. یک مطالعه نشان داد که سطح افسردگی و پرخوری عصبی هر دو به طور خاصی با نارضایتی فرد از بدن خود مرتبط هستند.
در واقع برخی از محققان این سوال را مطرح می‌کنند که آیا نارضایتی از بدن یکی از ویژگی‌های اصلی اختلال در غذا خوردن است یا اینکه یکی از ویژگی‌های اصلی افسردگی است که ترکیب این دو منجر به اختلال در خوردن می‌شود.
صرف نظر از اینکه کدام اختلال در ابتدا ظاهر می شود، نمی توان انکار کرد که این دو اختلال به هم مرتبط هستند. یک مطالعه نشان داد که ۵۹٪ از مبتلایان به بولیمیک با وزن طبیعی و ۸۰٪ از افراد مبتلا به بی اشتهایی-بولیمیک در مقطعی از زندگی خود افسردگی اساسی را تجربه می کنند.
زنانی که هم بولیمیک و هم افسرده تشخیص داده می‌شوند، خود را از نظر اجتماعی بی کفایت ارزیابی می‌کنند. علاوه بر این، بیماران مبتلا به بولیمیا افسردگی و اقدام به خودکشی بیشتری دارند.
سوء مصرف مواد مخدر و الکل
همبودی سوء مصرف مواد و اختلالات خوردن بسیار نگران کننده است. هر دو اختلال بالاترین خطر مرگ و میر را در بین تمام اختلالات روانی دارند و آمار نشان می دهد که نیمی از مراجعین مبتلا به اختلالات خوردن از الکل یا مواد غیرقانونی سوء استفاده می کنند. دلیل خاصی وجود ندارد که چرا این اختلالات معمولاً همزمان رخ می دهند. با این حال، مطالعات نشان می دهد که عوامل خطر زیستی، روانی و اجتماعی رایج افراد را مستعد ابتلا به پرخوری عصبی و سوء مصرف مواد می کند. برخی از این عوامل عبارتند از «اختلالات شخصیت، سابقه خانوادگی سوء مصرف مواد، ویژگی های والدین، مسائل رایج رشدی و آسیب پذیری بیولوژیکی.
تشخیص دوگانه پرخوری عصبی و سوء مصرف مواد، درمان را چالش برانگیزتر می کند، «با این حال، نتایج موفقیت آمیز را می توان از طریق تشخیص مناسب و مداخله زود هنگام افزایش داد. پزشکان و محققان اشاره کرده اند که داشتن یک تشخیص دوگانه می تواند روند بهبودی را چالش برانگیزتر کند. اما تشخیص زودهنگام هر یک از این اختلالات کلید تضمین بهبودی است.
قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با
تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا
بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.