ترس از غذا یک علامت همیشگی در بسیاری از اختلالات خوردن از جمله بی اشتهایی عصبی ، پرخوری عصبی و اختلال محدود کننده- اجتنابی از غذاست. برای افرادی که در حال بهبودی از یک اختلال غذایی محدود کننده هستند، یکی از اجزای مهم درمان آنها مواجهه با ترس از غذا و غذاهای ترسناک خود است. برای بسیاری از افرادی که در دوران ریکاوری هستند، این کار می‌تواند فوق‌العاده دلهره‌آور به نظر برسد و دانستن اینکه از کجا باید شروع کرد، ممکن است دشوار باشد.
برخی از افراد ممکن است این چالش را با بیان اینکه با این غذاها روبرو خواهند شد، زمانی که احساس ترس از غذا با شدت کمتری دارند یا صدای اختلال خوردن ساکت‌تر است، کنار بگذارند. با این حال، تناقض این است که شما فقط با قرار دادن تدریجی خود در معرض چیزی که از آن می ترسید، کمتر احساس ترس از غذا خواهید کرد.
سوزان جفرز، دکترا، این موضوع را در کتاب خود با عنوان “ترس را احساس کن … و به هر حال انجامش بده” را مثال زده است :
“من بزرگ شده بودم و منتظر بودم تا ترس از بین برود قبل از اینکه شانسی را به دست بیاورم. وقتی دیگر نمی ترسم… پس! در بیشتر عمرم بازی when/then را بازی کرده بودم و هیچ وقت جواب نداد. ترس از موقعیت های خاص وقتی در نهایت با آنها روبرو شدم از بین رفت. انجام آن قبل از از بین رفتن ترس انجام می شود.»
در نهایت، ترس بخشی طبیعی از هر فرآیندی است که باعث رشد شخصی می شود. با این حال، به هر حال ممکن است احساس ترس کنید و یک عمل رفتاری انجام دهید. علاوه بر این، واقعیت این است که شما نمی توانید بدون به چالش کشیدن قوانین غذایی و ترس های خود، از یک اختلال غذایی محدود کننده به طور کامل بهبود پیدا کنید.
اگرچه اختلالات خوردن بسیار پیچیده تر از صرف غذا است، یکی از جنبه های حیاتی روند بهبودی عادی سازی رابطه شما با غذا است. بیرون راندن خود از منطقه آسایش و مواجهه با ترس از غذا برای بهبودی ضروری است.
اکنون مطمئناً نمی گویم که خوردن غذاهایی که صدای اختلال خوردن شما به شما می گوید به هر قیمتی از آنها اجتناب کنید آسان خواهد بود – اما اگر می خواهید آزادی پیدا کنید، لازم است خود را به چالش بکشید (در گام های کوچک ).
در زیر نکاتی برای مواجهه با ترس از غذا و غذاهای ترسناک در هنگام بهبودی از یک اختلال غذایی محدود آورده شده است.
نکاتی برای کاهش ترس از غذا و غذاهای ترسناک
۱. فهرستی از غذاهای ترسناک خود را بنویسید که از آنهایی شروع کنید که کمتر چالش برانگیز هستند تا چالش برانگیزترین.
هدف از به چالش کشیدن قوانین غذاها/غذاهای ترسناک این است که به تدریج از منطقه راحتی خود خارج شوید، به گونه ای که اضطراب آور باشد، اما کاملا احساس ناامنی نکنید. بنابراین، می‌تواند با تهیه فهرستی از غذاهایی که کمترین چالش را دارند، شروع کنید تا غذاهایی که بیشترین چالش را دارند. به این ترتیب می توانید با شروع از پایین لیست و به آرامی بالا رفتن، اطمینان حاصل کنید که با ترس از غذا به شیوه ای تدریجی روبرو می شوید.
همچنین، مهم است که قبل از رفتن به غذای بعدی، چندین بار خود را در معرض همان غذای ترسناک قرار دهید. ریکاوری یک مسابقه نیست و اگر این روند کمی طول بکشد مشکلی ندارد و طبیعی است. اگر اضطراب شما در پاسخ به غذای خاصی که به طور مکرر خود را در معرض آن قرار داده اید به میزان قابل توجهی کاهش یافته باشد، می توانید تعیین کنید که آماده هستید به سراغ غذای ترسناک بعدی در لیست خود بروید.
اگر می‌خواهید فهرست را جامع‌تر کنید، می‌توانید مقیاسی را در نظر بگیرید که در آن به هر غذا از ۱ تا ۱۰ از نظر میزان اضطراب آور آن امتیاز دهید. علاوه بر این، می‌توانید در کنار هر غذا فضایی برای ثبت افکار و احساسات خود قبل و بعد از هر غذا داشته باشید. برای برخی می‌تواند مفید باشد که صدای اختلال خوردن شما در مورد هر غذا به شما چه می‌گوید .
۲. با جفت کردن غذای چالش برانگیزتر با غذای کم چالش شروع کنید.
تکنیک دیگری که برخی برای کاهش ترس از غذا از آنها استفاده می کنند این است که برای هر بار قرار گرفتن در معرض غذای چالش برانگیز را با یک غذای کمتر ترسناک جفت می کنند تا خودشان را در ترس غرق نکنند. این «قانونی» دیگری نیست که باید از آن پیروی کنید و مهم است که بفهمید کدام روش برای شما مفید است، اما این یک استراتژی است که ممکن است برخی افراد آن را مفید بدانند.
اگر احساس می کنید آماده هستید دو غذای چالش برانگیز را به طور همزمان انجام دهید، این کار را انجام دهید! هیچ راه «درست» یا «نادرستی» برای این مواجهه وجود ندارد. این در واقع در مورد یافتن این است که کدام روش برای شما و بهبودی شما بهتر عمل می کند. علاوه بر این، بسیار مهم است که توجه داشته باشید که پس از قرار گرفتن در معرض هیچ گونه رفتار جبرانی انجام نمی دهید، زیرا این اجازه نمی دهد که اضطراب شما به طور طبیعی به خودی خود کاهش یابد و فقط به تقویت صدای اختلال خوردن شما کمک می کند.
۳. یک فرد پشتیبان پیدا کنید که بتواند در مواجهه با ترس از غذا به شما کمک کند.
هنگامی که صدای اختلال خوردن شما بسیار بلند است، ممکن است بسیار دشوار باشد که به تنهایی از آن اطاعت نکنید. یافتن حمایت هنگام مواجهه با ترس از غذا و غذاهای ترسناک می تواند در بهبود اختلالات خوردن شما بسیار مفید باشد.
به عنوان مثال، اگر شما یک درمانگر، متخصص تغذیه یا مربی دارید، می توانید از آنها بپرسید که آیا حاضرند برخی از غذاهای چالش برانگیز شما را با شما بخورند. اگر به تیم درمانی دسترسی ندارید که از یک دوست، شریک یا یکی از اعضای خانواده بخواهید غذاهای چالش برانگیز شما را با شما بخورد، می تواند مفید باشد.
۴. برای تمرین شفقت به خود کار کنید.
توجه به این نکته مهم است که در مواجهه با ترس از غذا و غذاهای ترسناک خود، کاری را انجام می دهید که به طرز شگفت انگیزی شجاعانه است. قدرت واقعی این است که از غذا خوردن خودداری نکنید یا از برخی غذاها دوری کنید، بلکه این است که با ترس از غذا و غذاهای ترسناک روبرو شوید، علیرغم اینکه صدای اختلال خوردن ممکن است بر سر شما فریاد بزند. با این حال، بسیار مهم است که سعی کنید شفقت به خود را تمرین کنید و با خودتان ملایم باشید – به خصوص برای هرگونه “اشتباه” درک شده ای که ممکن است در روند بهبودی مرتکب شوید.
سرزنش کردن خود به دلیل انجام ندادن یک چالش غذایی “به طور کامل” به شما در سفر بهبودی شما کمک نمی کند. علاوه بر این، طبیعی است که احساس ترس از غذا و از دست دادن کنترل بر غذا خوردن داشته باشید. اشکالی ندارد که شما چنین احساسی دارید و این واقعیت که سعی می کنید خود را به چالش بکشید، شجاعت زیادی را نشان می دهد. اکنون زمان آن است که با خود مهربان باشید زیرا در حال مبارزه با بیماری هستید که مطمئناً آن را انتخاب نکرده اید. با این حال، بهبودی کامل از یک اختلال خوردن امکان پذیر است – هرگز دیر نیست.