بی اشتهایی عصبی چیست؟
بی اشتهایی عصبی یک اختلال خوردن است که باعث می شود افراد بخواهند وزن کمتری نسبت به حالت سالم داشته باشند.
علائم بی اشتهایی عصبی چیست؟
- افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی:
نسبت به سن و قد خود بسیار کمتر از حد نیاز وزن دارند – این افراد برای کاهش وزن بسیار کم غذا می خورند ، زیاد ورزش می کنند یا کارهای دیگری مانند استفراغ عمدی برای دفع غذا انجام می دهند .
● بسیار نگران افزایش وزن هستند – برای جلوگیری از افزایش وزن ، آنها حتی در حین گرسنگی غذا نمی خورند.
آنها ظاهر و شکل بدن خود را به صورت غیرطبیعی ببینید – به عنوان مثال ، آنها:
• فکر می کنند چاق هستند ، حتی زمانی که کم وزن هستند.
• درک نمی کنند که وزن کم بدن آنها می تواند مشکلات پزشکی جدی ایجاد کند.
• هنگام کاهش وزن احساس خوبی نسبت به خود و هنگام افزایش وزن احساس بد دارند.
همچنین افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی معمولا کارهای زیر را انجام می دهند:
زمان زیادی را صرف فکر کردن در مورد غذا و کالری می کنند.
قوانین مربوط به غذا و خوردن را ایجاد می کنند.
از خوردن وعده های غذایی خودداری کرده و از غذا خوردن در جمع خودداری می کنند.
بی اشتهایی عصبی در زنان بیشتر از مردان شایع است. معمولاً در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود.
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی اغلب مشکلی که دارند را انکار می کنند. آنها اغلب درمان نمی خواهند ، زیرا نمی خواهند وزن خود را افزایش دهند. اما مهم است که این افراد تحت درمان قرار بگیرند ، زیرا این افراد می توانند به شدت بیمار شوند و بر اثر بی اشتهایی عصبی بمیرند.
برای دیدن دیگر مقالات در زمینه اختلالات خوردن و بیماری های مرتبط با آن اینجا کلیک کنید.
آیا آزمایشی برای بی اشتهایی عصبی وجود دارد؟
- خیر ، هیچ آزمایشی وجود ندارد. اما روان پزشک با اخذ شرح حال می تواند بگوید که فردی مبتلا به آنورکسیا نروزا هست یا خیر.
پزشک آزمایشاتی را برای بررسی سلامت درمانجو انجام می دهد ، زیرا بی اشتهایی عصبی می تواند منجر به بسیاری از مشکلات سلامتی شود. این آزمایشات شامل موارد زیر است:
آزمایش خون
آزمایش ادرار
نوار قلب (ECG) . نوار قلب فعالیت الکتریکی قلب را اندازه گیری می کند و ضربان و ریتم قلب را ثبت می کند.
بی اشتهایی عصبی چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
بی اشتهایی عصبی می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. این به این دلیل است که بدن و مغز تغذیه مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. بی اشتهایی عصبی می تواند باعث موارد زیر شود:
مشکلات مغز ، قلب ، ریه ، کبد ، کلیه و غدد
از دست دادن استخوان و ضعف عضلانی
نفخ و مشکل در دفع مدفوع
نازک شدن موها و ناخن ها که به راحتی می شکنند
احساس سرمای دائمی یا خستگی زیاد
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی نیز می توانند موارد زیر را نیز داشته باشند:
افسردگی – افسردگی زمانی است که افراد اغلب احساس غم ، پوچی یا ناامیدی می کنند یا از چیزهایی که معمولاً آنها را خوشحال می کند لذت نمی برند. علاوه بر این ، افراد می توانند با خواب ، اشتها ، انرژی ، حافظه یا تمرکز خود مشکل داشته باشند. برخی از افراد افسرده به فکر آسیب رساندن به خود هستند.
اگر افکار آسیب رسان وجود داشته باشد هرچه سریعتر باید به بیمارستان مراجعه شود.
اضطراب – زمانی است که افراد بسیار نگران می شوند یا بارها درباره موضوعات خاصی مشغولیت فکری پیدا می کنند.
سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
مشکلات حافظه ، تفکر یا توجه
مشکل در خوابیدن
بی اشتهایی عصبی چگونه درمان می شود؟
درمان بی اشتهایی عصبی شامل موارد زیر است:
افزایش وزن – برای افزایش وزن با پزشک و متخصص تغذیه (متخصص غذا) کار خواهید کرد. متخصص تغذیه برنامه های غذایی را تنظیم می کند که می تواند به شما در افزایش وزن ایمن و آرام کمک کند. پزشک وزن و سلامت شما را از نزدیک دنبال می کند.
روان درمانی – روان درمانی شامل ملاقات با یک درمانگر برای صحبت در مورد احساسات ، افکار و زندگی شما است.
انواع مختلف روان درمانی می تواند مفید باشد ، از جمله:
• کار فردی با درمانگر
• خانواده درمانی – خانواده درمانجو می توانند با یک درمانگر همکاری کنند.
• گروه درمانی – درمانجو می تواند به گروهی از افراد مبتلا به اختلالات خوردن بپیوندد.
معمولاً از داروها برای درمان بی اشتهایی عصبی استفاده نمی شود ، مگر در موارد خاصی که درمانهای فوق به تنهایی استفاده نمی کنند
برخی از افراد را می توان در خانه درمان کرد ، اما برخی دیگر نیاز به درمان در بیمارستان دارند. این بستگی به وزن ، علائم و مشکلات سلامتی فرد دارد. درمان بی اشتهایی عصبی می تواند کار سختی باشد و ممکن است زمان زیادی طول بکشد. بهبود کامل می تواند سالها طول بکشد.
بعد از درمان چه اتفاقی می افتد؟
بسیاری از افراد با درمان بهتر می شوند. اما افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی اغلب “عود می کنند”. این زمانی است که علائم آنها باز می گردد و دوباره وزن خود را کاهش می دهند. برای جلوگیری از عود ، درمانجویان می توانند برنامه درمانی خود را دنبال کنند و به درمانگر خود مراجعه کنند.
منبع: