اسزوپیکلون برای درمان مشکل خواب (بی خوابی) استفاده می شود. ممکن است به شما کمک کند سریعتر بخوابید، بیشتر بخوابید و تعداد دفعات بیدار شدن در طول شب را کاهش می دهد تا بتوانید شب بهتر استراحت کنید. اسزوپیکلون متعلق به دسته ای از داروها به نام آرام بخش- خواب آور است. ممکن است روانپزشک این دارو را برای مشکلات اضطرابی یا درمان کمکی به مشکلات خواب در افسردگی نیز تجویز کند.
اسزوپیکلون بر روی مغز شما اثر می گذارد و یک اثر آرام بخش ایجاد کند. استفاده از این دارو معمولاً به دوره های درمانی کوتاه ۱ تا ۲ هفته یا کمتر محدود می شود. اگر بی خوابی شما برای مدت طولانی تری ادامه پیدا کرد، با پزشک خود صحبت کنید تا ببیند آیا به درمان دیگری نیاز دارید یا خیر.
نحوه استفاده از اسزوپیکلون
قبل از شروع استفاده از اسزوپیکلون راهنمای دارو را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. اسزوپیکلون را طبق دستور پزشک، معمولاً درست قبل از خوابیدن از طریق خوراکی مصرف کنید.
اسزوپیکلون را همراه یا بلافاصله بعد از یک وعده غذایی پرچرب یا سنگین مصرف نکنید زیرا ممکن است تاثیری هم نداشته باشد. دوز بر اساس وضعیت پزشکی، سن، عملکرد کبد، سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید و پاسخ به درمان توسط پزشک تعیین می شود.
این دارو را بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید زیرا خطر عوارض جانبی شما افزایش می یابد. دوز شروع اسزوپیکلون ۱ میلی گرم هنگام خواب طبق دستور است. این دوز خطر بروز مشکل در انجام ایمن فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند(مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات) را کاهش می دهد. همچنین، ممکن است روز بعد کاملاً هوشیار نباشید، با این حال فکر می کنید کاملاً هوشیار هستید.
اگر برای شما دوز ۳ میلی گرمی اسزوپیکلون تجویز شده است، نباید روز بعد فعالیت هایی را انجام دهید که نیاز به هوشیاری دارند. از دکتر یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر بپرسید.
اگر شما یک فرد مسن هستید یا به بیماری کبدی مبتلا هستید، معمولا دوز پایین برای کاهش خطر ابتلا به اختلال در روز بعد تجویز می شود. بدون مشورت با پزشک یا داروساز خود دارو را قطع نکنید.
یک دوز از این دارو را مصرف نکنید مگر اینکه برای یک خواب کامل شبانه حداقل ۷ تا ۸ ساعت وقت داشته باشید. اگر باید قبل از آن از خواب بیدار شوید، ممکن است کمی حافظه خود را از دست بدهید و در انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد، مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات، با مشکل مواجه شوید. (به بخش اقدامات احتیاطی نیز مراجعه کنید.)
اگر به طور ناگهانی مصرف اسزوپیکلون را قطع کنید، ممکن است علائم ترک (مانند تهوع، استفراغ، گرگرفتگی، گرفتگی معده، عصبی بودن، لرزش) داشته باشید. برای کاهش علایم ترک پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد.
هنگامی که این دارو برای مدت طولانی استفاده می شود، ممکن است اثربخشی نداشته باشد. اگر احساس کردید دارو به خوبی اثر نمی کند با پزشک خود صحبت کنید.
اگرچه این دارو به بسیاری از افراد کمک می کند، اما گاهی اوقات ممکن است باعث اعتیاد شود. در صورت داشتن اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر/الکل) خطر اعتیاد ممکن است بیشتر باشد. این دارو را دقیقاً همانطور که برای کاهش خطر اعتیاد تجویز شده است مصرف کنید. از دکتر یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر بپرسید.
اگر وضعیت شما بعد از ۷ تا ۱۰ روز بهبودی پیدا نکرد یا اگر بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی اسزوپیکلون
شایعترین عوارض جانبی اسزوپیکلون عبارتند از:
- سرگیجه
- خشکی دهان
- احساس طعم ناخوشایند در دهان
- مشکل در تعادل و هماهنگی عضلات بدن
اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. برای کاهش خطر سرگیجه یا افتادن، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.
این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی در طول روز شود. اگر در طول روز دچار خواب آلودگی هستید به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است دوز شما نیاز به تنظیم داشته باشد.
به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: از دست دادن حافظه، تغییرات ذهنی/خلق/رفتار (مانند افسردگی جدید/بدتر شدن، افکار غیرطبیعی، افکار خودکشی، توهم، گیجی، بی قراری، رفتار پرخاشگرانه، اضطراب) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.