جراحی زیبایی

یک سوالی که می‌توانیم بپرسیم این است که آیا جذابیت موجب شادی و خوشحالی است؟ بر اساس یافته‌های یک مطالعه روان‌شناختی، به نظر می‌رسد که پاسخ این سؤال منفی باشد. به نوعی برای به دست آوردن تصویر کامل، باید پیامدهای متفاوت ادراکات دیگر و خود ادراک جذابیت فیزیکی را در نظر بگیریم. نتایج یک مطالع […]

برخی از مطالعات گزارش داده اند که بین ۰.۷٪ تا ۲.۴٪ از جمعیت عمومی  اختلال بدشکل انگاری بدن یا BDD را تجربه می کنند. تصور ما از خود، به احساس ما نسبت به ظاهرمان بستگی دارد. با توجه به ماهیت تکامل انسان و فرآیندهای اجتماعی، این امر در مقطعی بر همه افراد تأثیر می گذارد.

کرونا دنیای عادی ما را به دنیای دیجیتال منتقل کرد. تغییر به تماس تصویری از بسیاری جهات سودمند بوده است و به افراد اجازه می‌دهد از خانه کار کنند و با دوستان و همکاران خود در ارتباط باشند. با این حال، جهش در تماس های تصویری عواقب و پیامدهای منفی داشته است. تمام این مدتی

محققان دریافته‌اند که اکثر افرادی که به جراحی پلاستیک معتاد هستند از اختلال بدشکل انگاری بدن (BDD) رنج می‌برند، یک بیماری نسبتاً نادر با رفتارهای وسواسی که جراحان پلاستیک باید از آن آگاه باشند. این میل دست نیافتنی می تواند منجر به اعتیاد به جراحی پلاستیک شود. در جامعه مبتنی بر ظاهر، امری عادی است

رسانه‌های اجتماعی به کاربران این فرصت را می‌دهند تا بهترین نسخه‌های خود را به مردم ارائه کنند. متأسفانه، این امر باعث شده است که بسیاری از کاربران ارزش خود را مشروط به ظاهر خود قرار دهند. برنامه های مختلفی مانند FaceTune و Photoshop وجود دارد که به کاربران اجازه می دهد چین و چروک ها

اختلال بدریخت انگاری بدن (BDD) در میان افرادی که به جراحی پلاستیک علاقه دارند رایج است. اختلال بدریخت انگاری بدن (BDD) به عنوان یک مشغله با یک نقص ظاهری جزئی یا غیر قابل مشاهده مشخص می شود که با تفکر وسواسی و رفتارهای اجباری همراه است و منجر به اختلال در فعالیت های زندگی روزمره

از دست دادن چربی صورت می‌تواند حجم گونه‌ها، شقیقه‌ها، چانه و اطراف چشم‌ها را کاهش دهد.پس از کاهش وزن چین و چروک‌ها ممکن است برجسته‌تر شوند و شلی پوست در اطراف این نواحی صورت برجسته‌تر به نظر می‌رسد و ظاهر سالخورده‌ای نامطلوب ایجاد می‌کند. این ظاهر تغییر یافته تمایل به جراحی زیبایی را افزایش می