کسانی که اختلال خوردن را تجربه می کنند، معمولا اتفاقات زیادی ممکن است رخ دهد و دوباره باعث ایجاد اضطراب در خوردن شود در زیر مواردی ذکر شده اند که گاها باعث ایجاد اضطراب و عود اختلال خوردن می شوند.
- بارداری
- حس مقایسه یا رقابت با یکی از اعضای خانواده یا دوست در حال کاهش وزن یا در حال رژیم غذایی محدود
- گذراندن وقت با یک فرد بسیار لاغر (مثلاً یک همکار جدید)،
- آسیب دیدگی که مانع از ورزش می شود
- شروع ورزش یا ورزش پس از مدت طولانی
- شروع استفاده از برنامه های هوشمند ردیابی فعالیت/سلامت
- یک موقعیت پر استرس
این لیست جامع و کاملی نیست اما نشان می دهد که طبیعی است با اتفاقاتی در زندگی مواجه می شوید که می توانند موجب عود اختلالات خوردن شوند. با این حال، به خاطر داشته باشید که واکنش هر فرد با اتفاقات متفاوت است و اینطور نیست که هر کسی اختلال خوردن داشته است در مواجه با این اتفاقات دوباره بیماری او عود می کند. همچنین، تحریک مجدد به این معنی نیست که اختلال خوردن شما باز عود می کند. ممکن است متوجه شوید که برای یک یا دو روز (یا حتی یک یا دو هفته) دچار نوسانات ریکاوری شده اید و به مسیر خود برگردید. برای کمک به افزایش انعطاف پذیری خود در مواجه با اتفاقات در اینجا چند نکته خاص ذکر شده است.
استراتژی هایی برای پیشگیری از عود اختلال خوردن
۱. زمانی که احساس می‌کنید برانگیخته می‌شوید، خودتان را بپذیرید و با کسی حرف بزنید. پنهان کاری و انکار از نشانه های اختلالات خوردن است. اگر چیزی باعث آسیب‌پذیری اختلال خوردن شما می‌شود، سعی کنید به کسی که به آن اعتماد دارید بگویید به شما چه می‌گذرد. نیازی به یک گفتگوی عمیق و معنادار نیست، صرفا یک گفتگو ساده در مورد احساستان است.
۲. به خود یادآوری کنید که چه چیزی در مورد نداشتن اختلال خوردن خوب است.
شروع به تهیه فهرستی از تمام چیزهای خوبی که شخصاً با نداشتن اختلال خوردن تجربه می کنید، کنید. بهتر است این لیست را زمانی که احساس خوبی دارید تهیه کنید تا دوباره به آن مراجعه کنید. در اینجا چند نمونه آورده شده است، اما شما فهرست خود را برای خود بسازید.
- داشتن تمرکز، تمرکز و انرژی بیشتر.
- داشتن فضای ذهنی برای اهداف دیگر.
- عدم احساس گناه در مورد ایجاد نگرانی برای عزیزانتان
- عدم ریزش مو
- داشتن قاعدگی طبیعی و توانایی باردار شدن.
۳. قوانین و اهداف خود تحمیلی را نادیده بگیرید
بخشی از چگونگی بروز اختلالات خوردن از طریق قوانین و اهداف خود تحمیلی مختلف است که به طور فزاینده ای سفت و سخت و محدود کننده می شوند. خبر بسیار خوب این است که اگر متوجه شدید که نسبت به چیزی وسواس بیشتری دارید، یک یا دو بار شکستن زنجیره می تواند ظرفیت انعطاف پذیری روانی شما را بازگرداند. به عنوان مثال، اگر به طور فزاینده ای از غذاهای حاوی روغن (یا کربوهیدرات) اجتناب می کنید، خوردن چند بار آن ها به احتمال زیاد انجام این کار را بسیار آسان تر می کند. با چیزی شروع کنید که به نظر شما خیلی استرس زا نیست، مانند اضافه کردن چند قطره روغن کنجد به سرخ کردنی، یا هر چیز دیگری که به شما مربوط است.
۴. از محرک های خاص اجتناب کنید.
به عنوان یک قاعده کلی، اجتناب ایده خوبی نیست. در واقع، معمولاً این یک ایده وحشتناک است. به عنوان مثال، اگر از نظر اجتماعی مضطرب هستید، اجتناب از محرک های شما معمولاً شما را مضطرب تر می کند. با این حال، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که در آن تلاش برای اجتناب از برخی محرک‌های غیر ضروری منطقی باشد. فرض کنید شروع به استفاده از یک برنامه (اپلیکیشن) ردیابی فعالیت کرده اید و اگر هر روز مسافت جابجا شده یا کالری سوزانده شده خود را افزایش ندهید، احساس اضطراب می کنید. ممکن است منطقی باشد که برنامه را حذف کنید.
در برخی موارد، اجتناب از محرک ظریف ممکن است بهترین حرکت شما باشد. به عنوان مثال، اگر همکار شما در حال شروع یک رژیم غذایی است و در مورد آن زیاد صحبت می کند. ممکن است مودبانه به سوالات او گاسخ دهید اما به گفتگوهای طولانی در مورد آن کشیده نشوید.
۵. عود احتمالی را جدی بگیرید، اما با اولین نشانه شروع مجدد، وحشت نکنید.
محرک‌های بالقوه اختلال خوردن در محیط ما وجود دارند. بنابراین تجربه برخی از اینها واقعیت زندگی است. همانطور که در ابتدای این مقاله گفتم، نیازی به وحشت نیست، برخی از محرک ها و اتفاقات منجر به عود خودکار می شود. با این حال، شما باید تا حدودی در مورد تصمیماتی که می گیرید، زمانی که احساس تحریک می کنید، هوشیار باشید.
سعی کنید تجربه را به موقعیتی تبدیل کنید که در آن با برداشتن گام‌های مثبت برای حمایت از آن، تعهد خود را برای خوب بودن تأیید کنید. این شامل: خوردن منظم، خوردن به اندازه کافی، خوردن انواع غذاها، انجام فعالیت های بدنی به روش های غیر وسواسی، و صرف انرژی ذهنی خود برای هر چیزی که برای شما مهم و غیر رقابتی است، مانند صرف زمان برای تقویت روابط خود با دیگران.
اگر احساس تحریک شما بیش از یک یا دو هفته طول می کشد با درمانگر خود تماس بگیرید و از او کمک بخواهید. اگر بر یک اختلال خوردن غلبه کرده اید، پس قبلاً کار شگفت انگیزی انجام داده اید. گاهی اوقات ممکن است وسوسه شوید که به برخی از رفتارهای قدیمی خود بازگردید، اما شما مهارت های لازم برای مقابله با این تمایلات را دارید.
قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با
تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا
بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.
عالی بود