گروه درمانی برای درمان اختلال خوردن

اختلالات خوردن همه افراد را تحت تاثیر قرار می دهد، تحقیقات تخمین می زند که نه درصد از آمریکایی ها در مقطعی از زندگی خود دچار اختلال خوردن می شوند. یکی از گزینه‌های درمانی استاندارد که بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات خوردن آن را موفق می‌دانند، گروه درمانی است. گروه درمانی که به تنهایی یا در کنار سایر گزینه‌های درمانی استفاده می‌شود، می‌تواند به ایجاد جامعه و اعتماد به نفس در فرد مبتلا به اختلال خوردن کمک کند. همچنین می‌تواند یک سیستم حمایتی ایجاد کند و اجتماعی شدن را از طریق جلسات هفتگی بین دوستان، خانواده‌ها و سایر افراد مبتلا به اختلال خوردن افزایش دهد.

گروه درمانی چیست؟

گروه درمانی شکلی از روان درمانی است که در آن افرادی که با چالش های مشابه زندگی می کنند گرد هم می آیند تا تجربیات خود را زیر نظر یک درمانگر به بحث بگذارند. افرادی که در گروه درمانی برای اختلال خوردن شرکت می‌کنند، می‌توانند گروهی خاص برای وضعیت خود پیدا کنند، مانند گروهی برای اختلال پرخوری یا ممکن است تصمیم بگیرند به یک جلسه عمومی‌تر که شامل همه اختلالات خوردن است بپیوندند.

هدف گروه درمانی کمک به افراد برای ایجاد خودآگاهی و اصلاح رفتارهایشان است. برای افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی (AN) یا اختلال مصرف غذای محدودکننده اجتنابی (ARFID)، جلسات ممکن است بر شناسایی اینکه چرا افراد از غذا اجتناب می‌کنند و اقداماتی برای تغییر رویکردشان به خوردن تمرکز می‌کنند. جلسات مربوط به پرخوری عصبی غیر معمول (ABN) یا اختلال پرخوری (BED) ممکن است علل پرخوری و پاکسازی فرد را بررسی کند و برای ایجاد عادات غذایی متفاوت تلاش کند.

گروه درمانی می تواند در تعداد افراد در هر جلسه متفاوت باشد و ممکن است به صورت مجازی، از طریق یک برنامه یا شخصا ارائه شود. گروه درمانی ممکن است یک درمان مستقل باشد یا بسته به نیاز شما با سایر درمان ها استفاده شود.

نحوه درمان اختلالات خوردن با گروه درمانی

هر جلسه گروه درمانی می تواند متفاوت باشد، بسته به اینکه چه کسی بحث را زیر نظر دارد. در بیشتر موارد، جلسات گروه درمانی یک بار در هفته، به صورت حضوری یا آنلاین، برای بحث در مورد چالش ها و پیشرفت درمان اختلال خوردن از هفته قبل برگزار می شود. درمانگر سرپرست گروه ممکن است به عنوان تعدیل کننده عمل کند تا اطمینان حاصل شود که مکالمات سازنده باقی می مانند و همه شرکت کنندگان محترم هستند.

چگونه اختلالات خوردن با گروه درمانی درمان می شود؟

برای افرادی که با اختلال خوردن طولانی مدت زندگی می کنند، گروه درمانی ممکن است به آنها کمک کند تا اعتماد خود و دیگران را بازسازی کنند. برخی از افراد مبتلا به اختلال خوردن، وقتی بدنشان به آنها می گوید گرسنه است، اعتماد ندارند. فردی که دارای اختلال خوردن است ممکن است به دیگران، به‌ویژه دوستان و خانواده، بی‌اعتماد باشد، زیرا احساس نمی‌کند توسط عزیزانش درک می‌شود. صحبت با اقوام و دوستان در خانواده درمانی می تواند شروع به بازسازی بخشی از این اعتماد کند.

گروه درمانی همچنین ممکن است به افراد کمک کند تا مسئولیت روایت خود را بر عهده بگیرند. برخی از افراد بسیاری از هویت خود را بر روی اختلالات خوردن قرار می دهند. همانطور که یک فرد به اشتراک گذاری داستان خود و شنیدن از دیگران ادامه می دهد، می تواند هویت خود را از اختلال خوردن خود جدا کند. ساختن هویتی جدا از رفتار آشفته خوردن آنها ممکن است به فرد احساس کنترل بهتری بدهد تا تصمیمات سودمندتری در مورد رفتارهای غذایی و سلامت خود بگیرد.

در گروه درمانی چه انتظاری باید داشت؟

یک درمانگر مجرب معمولاً گروه درمانی را رهبری می کند. اعضا بسته به گروه ممکن است هر هفته یک تا دو ساعت یا بیشتر ملاقات کنند. اگر جلسه حضوری باشد، احتمالاً در فضایی آرام و با صندلی هایی که به صورت دایره ای چیده شده اند، خواهد بود تا همه بتوانند به راحتی با گروه تعامل داشته باشند.

در شروع جلسه، درمانگر ممکن است قصدی برای جلسه تعیین کند یا دستورالعمل هایی را به شرکت کنندگان یادآوری کند تا همه را آسوده و راحت نگه دارد. قصد گروه درمانی ممکن است شامل بحث در مورد مراقبت از خود یا تغییرات رفتاری یا بهبود عادات غذایی باشد. سایر جلسات ممکن است با معرفی و به روز رسانی های فردی در مورد پیشرفت آنها در طول هفته شروع شود.

برخی از جلسات گروه درمانی ممکن است دارای طرح های درسی یا فعالیت های گروهی باشند و برخی دیگر ممکن است بیشتر سبک بحث آزاد داشته باشند. در هر صورت، درمانگر اصلی اعضا را در طول جلسه راهنمایی می کند تا اطمینان حاصل شود که همه احساس می کنند شنیده می شوند و شامل آنها می شوند.

اگر یک درمانگر یک فعالیت گروهی را انتخاب کند، ممکن است به قصد جلسه مربوط باشد. برای مثال، فرض کنید تمرکز جلسه، یافتن هویت فرد خارج از یک اختلال خوردن است. در آن صورت، این فعالیت می‌تواند نوشتن فهرستی از سرگرمی‌ها یا علایق باشد تا به شرکت‌کنندگان کمک کند متوجه شوند که بیشتر از اختلال خوردنشان هستند.

پس از یک فعالیت گروهی یا بحث، یک درمانگر ممکن است برای جلسه بعدی تکلیف خانه را تعیین کند. هدف از این تکلیف تشویق شرکت کنندگان به کار بر روی درمان خود خارج از جلسات است. برای فردی که مبتلا به پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری است، تکالیف می تواند شامل یادداشت افکار و احساسات خود قبل و بعد از پرخوری یا پاکسازی غذا باشد تا به شناسایی عواملی که آنها را به خوردن سوق می دهد کمک کند.

فردی که دچار اختلال خوردن شبانه است ممکن است تشویص شود هر روز صبح یک میان وعده کوچک بخورد یا مصرف غذای خود را در زمان خاصی از روز قطع کند تا عادات غذایی ثابت تری در طول روز ایجاد کند.

انواع گروه درمانی

چند نوع مختلف گروه درمانی وجود دارد:

خانواده درمانی: خانواده درمانی گروه درمانی است که در آن فرد مبتلا به اختلال خوردن به همراه خانواده خود در درمان شرکت می کند. زمان آن فرا رسیده است که خانواده در مورد چالش هایی که عزیزانشان در رابطه با اختلالات خوردن با آن مواجه است، آشنا شوند. خانواده ها همچنین می توانند نگرانی های خود را به اشتراک بگذارند و یاد بگیرند که چگونه کمک کنند.

گروه باز: گروه درمانی باز به این معنی است که افراد می توانند در هر زمانی به گروه بپیوندند و به هر میزان که می خواهند بیایند.

گروه بسته: گروه درمانی بسته به این معنی است که همه اعضا به یکباره ملحق می شوند و آنها تنها افرادی هستند که می توانند در جلسه شرکت کنند. جلسات گروهی بسته معمولاً برای مدت زمان مشخصی اجرا می‌شوند و انتظار می‌رود که اعضا در هر جلسه شرکت کنند.

ارزیابی گروه درمانی به عنوان یک درمان موثر اختلال خوردن

سفر هر کس به سمت بهبودی از یک اختلال خوردن متفاوت است. گروه درمانی به عنوان یک گزینه درمانی مزایای فوق العاده ای برای برخی از شرکت کنندگان فراهم می کند، اما محدودیت هایی نیز دارد.

فواید گروه درمانی


گروه درمانی برای فردی که مبتلا به اختلال خوردن است می تواند مزایای مختلفی مانند ایجاد یک جامعه و ایجاد یک سیستم حمایتی را به همراه داشته باشد. در اینجا چند مزیت قابل توجه شرکت گروه درمانی برای درمان اختلال خوردن آورده شده است:

ایجاد یک جامعه: وقتی فردی با اختلال خوردن زندگی می کند، ممکن است در مبارزات خود احساس تنهایی کند. گروه درمانی به افراد حس اجتماع می دهد و به آنها اجازه می دهد بدانند در سفر خود تنها نیستند.

ایجاد یک سیستم حمایتی: افراد از طریق گروه درمانی حمایت دریافت می کنند و به همسالان خود حمایت می کنند. دریافت حمایت می تواند یک اتحاد درمانی و اعتماد بین همسالان ایجاد کند. هنگامی که افراد آنچه را که از طریق تجربیات خود آموخته اند و به شخص دیگری کمک می کنند، رشد شخصی را فراهم می کند.

افزایش اجتماعی شدن: یکی از علائم بسیاری از اختلالات خوردن، خود انزوا است. گروه درمانی به شرکت کنندگان کمک می کند تا روی مهارت های اجتماعی و ارتباطی خود کار کنند تا در تعامل با دیگران اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند.

محدودیت های گروه درمانی

در حالی که گروه درمانی می تواند یک گزینه عالی برای افرادی باشد که با اختلال خوردن زندگی می کنند، در اینجا محدودیت هایی وجود دارد که قبل از پیوستن به یک جلسه گروه درمانی باید در نظر بگیرید.

محرمانگی محدود: محرمانه بودن درون گروه وجود دارد، به این معنی که اعضا نمی توانند درباره آنچه که افراد دیگر خارج از جلسه به اشتراک گذاشته اند، بحث کنند. با این حال، از آنجایی که گروه درمانی در مورد به اشتراک گذاشتن تجربیات با همسالان است، افراد باید در مورد اختلالات خوردن خود با افراد دیگر صحبت کنند.


محدودیت زمان : بسته به اندازه گروه و زمان اختصاص داده شده به جلسه، ممکن است همه فرصت اشتراک گذاری و دریافت راهنمایی در هر جلسه را نداشته باشند. همچنین زمان محدودی برای افراد وجود دارد تا چالش‌های شخصی خود را به شیوه‌ای که ممکن است در یک جلسه درمانی فردی آشکار کنند.


اضطراب اجتماعی: در حالی که گروه درمانی می تواند به افراد با مهارت های اجتماعی شدن کمک کند، شروع در گروه درمانی ممکن است برای کسانی که در محیط های گروهی ناراحت هستند، باعث اضطراب اجتماعی شود.

اثربخشی گروه درمانی در بهبود اختلالات خوردن

گروه درمانی ممکن است همه افراد مبتلا به اختلال خوردن را درمان نکند. با این حال، تحقیقات گروه درمانی را یک گزینه درمانی موفق برای کسانی که پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری را تجربه می کنند، می یابد. افرادی که با بولیمیا نروزا یا همان پرخوری عصبی BN یا اختلال پرخوری بینج BED زندگی می کنند تمایلات مشابهی در مورد محدود کردن یا پاکسازی غذا دارند. تغییر این عادات رفتاری همان چیزی است که جلسات گروه درمانی به آن می پردازد. افراد می توانند از یکدیگر یاد بگیرند که چگونه تمایلات محدودکننده و پاکسازی کننده را شناسایی کرده و چگونه آنها را تغییر دهند.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که درمان گروهی برای کسانی که با بی‌اشتهایی عصبی زندگی می‌کنند کمتر موفقیت‌آمیز است. یکی از علائم AN شامل درک تحریف شده از اندازه آنها است. گاهی اوقات، بودن در کنار افراد می‌تواند این علامت را ایجاد کند و ممکن است فرد شروع به مقایسه بدن خود با اطرافیان خود کند. در یک مجموعه درمانی گروهی خاص برای اختلالات خوردن، این می تواند به طور باورنکردنی محرک باشد، زیرا معمولاً افراد زیادی با وزن کمتر و بدن کوچکتر وجود دارند. به همین ترتیب، افراد مبتلا به BED ممکن است متوجه شوند که در یک گروه با افرادی با جثه کوچک‌تر قرار می‌گیرند، همچنین ممکن است باعث ایجاد احساس شرم و انگ وزن درونی شوند.

در حالی که گروه درمانی چالش هایی را برای برخی از اختلالات خوردن ایجاد می کند، به طور کلی برای کسانی که با اختلالات خوردن زندگی می کنند یک گزینه موفق است. گروه درمانی می تواند به افراد در ایجاد خودآگاهی و تغییر رفتارهای مرتبط با غذا و خوردن در هنگام استفاده در کنار سایر درمان ها کمک کند.

گروه درمانی با من

من درمان گروهی آنلاین را به روش درمان شناختی رفتاری برای اختلال پرخوری انجام می دهم. در این روش رفتارها و افکاری که باعث می شوند درمانجویان دچار پرخوری و بدنبال آن احساس گناه شوند مورد چالش قرار می گیرد. تمریناتی هفته به هفته با همکاری همه اعضای گروه انجام می شود تا کم کم بر اختلال پرخوری غلبه کنند. پژوهش ها نشان داده است گروه درمانی شناختی رفتاری کوتاه مدت در بهبود اختلال پرخوری بسیار موفق بوده است.

قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با

 تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا

بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.

منابع:

۱.Report: Economic costs of eating disorders. Harvard School of Public Health. (2021, September 27). Retrieved April 4, 2022, from https://www.hsph.harvard.edu/striped/report-economic-costs-of-eating-disorders/ 

۲.Grenon, R., Schwartze, D., Hammond, N., Ivanova, I., Mcquaid, N., Proulx, G., & Tasca, G. A. (2017). Group psychotherapy for eating disorders: A meta-analysis. International Journal of Eating Disorders۵۰(۹), ۹۹۷–۱۰۱۳. https://doi.org/10.1002/eat.22744 

۳.Mayo Foundation for Medical Education and Research. (2018, February 20). Anorexia nervosa. Mayo Clinic. Retrieved April 4, 2022, from https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/anorexia-nervosa/symptoms-causes/syc-20353591 

۴.American Psychological Association. (n.d.). Psychotherapy: Understanding group therapy. American Psychological Association. Retrieved April 4, 2022, from https://www.apa.org/topics/psychotherapy/group-therapy 

۵.Mayo Foundation for Medical Education and Research. (2018, May 10). Bulimia nervosa. Mayo Clinic. Retrieved April 4, 2022, from https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/bulimia/symptoms-causes/syc-20353615 

۶.Mayo Foundation for Medical Education and Research. (2018, May 5). Binge-eating disorder. Mayo Clinic. Retrieved April 4, 2022, from https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/binge-eating-disorder/symptoms-causes/syc-20353627

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا