گام به گام تا غلبه بر پرخوری: گام پنجم؛ نظارت بر رفتارهای چک کردن بدن

چک کردن بدن چیست و چگونه آن را متوقف کنیم؟

بیشتر ما هر از گاهی پا روی ترازو می گذاریم یا در آینه نگاه می کنیم. گاهی اوقات، این می تواند راهی مفید برای دیدن اینکه آیا بدن ما در مدت زمان طولانی تری تغییر کرده است یا خیر. با این حال، این رفتارها – که “چک کردن بدن” نامیده می شود – می توانند به سرعت مشکل ساز شوند اگر ما با وسواس خود را چندین بار در روز بررسی کنیم.

در این گام از غلبه بر پرخوری، می‌خواهم مدتی را به بحث در مورد مفهوم چک کردن بدن و معنای آن، از جمله نوع رفتارهایی که افراد انجام می‌دهند، چگونگی تشدید علائم اختلال خوردن، آنچه که پژوهش می‌گوید، و نحوه رسیدگی به بررسی وسواسی اختصاص دهم.

چک کردن بدن چیست؟

چک کردن بدن به دسته ای از رفتارها اشاره دارد که فرد را قادر می سازد شکل و/یا وزن خود را ارزیابی کند.

رفتارهای چک کردن افراد می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد و می تواند از موارد زیر متفاوت باشد:

پا گذاشتن روی ترازو برای وزن کردن

نگاه کردن در آینه

نیشگون گرفتن برخی از قسمت های بدن برای بررسی چربی

اندازه گیری برخی از اعضای بدن از طریق یک متر

مقایسه بدن خود با دیگران

هر زمان که از جلوی ویترین فروشگاه یا ماشین عبور می کنید خود را چک کنید

نگاه کردن به شکم خود تا ببینید آیا دنده های شما قابل مشاهده است یا خیر

سلفی گرفتن

هر یک از این چک های بدن عملکردی برای فرد دارد. آنها یا نوعی از اضطراب را کاهش می دهند، سعی می کنند برخی از باورهای از قبل موجود را تأیید کنند، یا به فرد کمک می کنند تا با برخی از احساسات عمیق تر کنار بیاید.

چه زمانی چک کردن بدن مشکل ساز می شود؟

رفتارهای چک کردن بدن تنها زمانی می تواند مشکل ساز شود که با وسواس تمرین شود. منظور من از وسواس، چندین بار در روز است و تا حدی که توانایی شما را برای تمرکز روی کارهای دیگر مختل می کند، زمان زیادی را از شما می گیرد و شما را از داشتن یک زندگی معنادار باز می دارد. برآوردها حاکی از آن است که تا ۲۵ درصد از زنان بالغ بدن خود را به طور مکرر بررسی می کنند. بررسی‌های وسواسی بدن می‌تواند باعث ناراحتی قابل توجهی برای فرد شود، اما دلیل اصلی که چرا باید به این رفتارها توجه شود این است که می‌تواند چرخه اختلال خوردن را شروع کند.

دو توضیح برای این وجود دارد.

اول، بررسی بدن، ارزش گذاری بیش از حد وزن و شکل را تقویت می کند – به اصطلاح آسیب شناسی روانی اصلی که مسئول بسیاری از ویژگی های اختلال خوردن است. ارزش گذاری بیش از حد وزن و شکل به قضاوت هایی در مورد ارزش خود اشاره دارد که تا حد زیادی به وزن یا شکل فرد بستگی دارد (به عنوان مثال، “من فردی شایسته هستم تنها در صورتی که به این وزن خاص دست پیدا کنم”).

دوم، بررسی بدن به طور مستقیم رفتارهای کنترل وزن ناسالم، مانند رژیم غذایی شدید را تشویق می کند.

برای درک بهتر، به عنوان مثال، این سناریو را در نظر بگیرید.

ترانه روی ترازو می رود و یک کیلوگرم وزن کم می کند. او خوشحال است که رژیم قبلی‌اش جواب داده است – او احساس می‌کند باید کاری را درست انجام داده باشد، بنابراین انگیزه بیشتری برای ادامه رژیم غذایی خود دارد.

حمید روی ترازو می رود و وزنش تغییری نکرده است. او از این موضوع خوشحال نیست. او احساس می کند که باید قبل از وزن کردن مجدد، رژیم بگیرد و ورزش کند تا نتایج آن را روی ترازو ببیند.

مریم  روی ترازو می رود و ۲ کیلوگرم اضافه می کند. او احساس نا امیدی زیادی می کند زیرا فکر می کرد به اندازه کافی رژیم گرفته است. او قسم خورده است که برای جبران افزایش وزن خود سخت‌تر رژیم بگیرد.

حتی اگر نتیجه بسیار متفاوت بود (یعنی کاهش وزن، افزایش وزن، ثبات وزن)، راه حل درک شده (یعنی ادامه رژیم) در سه مثال یکسان بود. این مثال نشان می دهد که چگونه بررسی وزن می تواند باعث ایجاد الگوهای غذایی محدود شود.

برای جمع‌بندی، رفتارهای چک کردن بدن در صورت تمرین وسواسی می‌تواند به یک مشکل تبدیل شود، زیرا می‌تواند ارزیابی بیش از حد وزن و شکل را تقویت کند و رفتارهای کنترل وزن شدید را تشویق کند.

تحقیق در مورد بررسی بدن

تحقیقات زیادی برای بررسی نقش رفتارهای چک کردن بدن بر سلامت روان افراد انجام شده است.

یک مطالعه اخیر نشان داد که رفتارهای چک کردن بدن به طور مداوم با موارد زیر مرتبط است:

افزایش احتمال اختلال خوردن

محدودیت غذایی

خلق و خوی منفی

پریشانی روانی

نارضایتی از بدن

محققان دریافته اند که بررسی بدن می‌تواند باعث مشکلات بیشتر سلامت روان شود. همچنین در مجموع، ، چک کردن مکرر بدن می تواند در کوتاه مدت منجر به نتایج ضعیف تری برای سلامت روان شود.

تمرین این گام:

قبل از اینه به سراغ ترک عادتهای وارسی و چک کردن بدن برویم، ضروری است ابتدا این رفتارها را در خود بررسی کنیم. تجربه نشان می دهد علیرغم اینکه در هنگام مصاحبه با درمانجو، او از برخی از رفتارهای وارسی بدن نام می برد؛ اما نظارت گری بر این رفتارها اطلاعات بیشتری از توالی آنها در روزهای مختلف به ما می دهد.

در فرم نظارت گری زیر از شما می خواهم تمام رفتارهای چک کردن بدن خود را پیدا کنید و بنویسید و سپس تعداد هر یک در طول هفته را مشخص کنید. پس از یک هفته تعداد رفتارهای وارسی از کم به زیاد را بنویسید: مثلا چک کردن بدن در آینه : ۳۵ بار، سلفی گرفتن ۲۰ بار و …. هیچ قانونی وجود ندارد که کدام رفتار را ابتدا سعی کنیم کاهش دهیم، در گام بعدی نکات عملی برای کاهش رفتارهای وارسی بدن را بررسی می کنیم.