وقتی به اختلالات خوردن فکر می کنیم، اغلب تصور می کنیم که فردی مبتلا به بی اشتهایی عصبی (AN) یا پرخوری عصبی (BN) است، اما نوع دیگری از اختلال خوردن موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) اختلال مصرف غذای اجتنابی/ محدود کننده (ARFID) است. برخی از افراد ممکن است این وضعیت را به عنوان بیزاری از غذا با یک اختلال وسواس فکری عملی (OCD) تجربه کنند. این به دلیل وسواس برخی از افراد مبتلا به ARFID در اجتناب از انواع خاصی از مواد غذایی است. در این مقاله می توانید با جزئیات این اختلالات و همچنین نحوه درمان آنها آشنا شوید.
بیزاری از غذا چیست؟
فردی که از غذا بیزاری یا ARFID دارد، از خوردن غذاها اجتناب می کند، زیرا آنها را ناخوشایند می داند، یا نگران عواقب خوردن است. تفاوت بین این وضعیت و سایر اختلالات خوردن مانند AN این است که فرد مبتلا به ARFID نگرانی یا تثبیت وزن یا شکل بدن خود را ندارد. در واقع، یک فرد مبتلا به ARFID ممکن است تمایل داشته باشد که به درستی غذا بخورد و وزن اضافه کند، اما بیزاری از غذا مانع از انجام این کار می شود.
تحقیقات با افرادی که دارای ARFID یا بیزاری از غذا با OCD هستند نشان داده است که ممکن است به دلایل زیر از خوردن غذا اجتناب کنند:
سابقه استفراغ یا خفگی هنگام غذا خوردن، که می تواند باعث ایجاد ترس در مورد غذا شود
اضطراب عمومی
ناراحتی معده با غذا
تجربه آلرژی غذایی
تجارب حسی ناخوشایند مرتبط با غذا
فرد مبتلا به بیزاری از غذا و OCD ممکن است با وسواس از برخی غذاها اجتناب کند یا در خوردن تنها چند نوع غذا دچار وسواس شود، زیرا سعی دارد از علائم ناخوشایندی مانند ناراحتی معده، واکنش های آلرژیک یا مشکل در بلع جلوگیری کند.
هم پوشانی بین اختلال مصرف غذای اجتنابی/ محدود کننده (ARFID) و اختلال وسواس فکری – عملی(OCD)
در حالی که فرد مبتلا به ARFID ممکن است در مورد اجتناب از غذا وسواس داشته باشد، گاهی اوقات فرد هم ARFID و هم OCD را تجربه می کند. در برخی موارد، این دو اختلال ممکن است شبیه هم به نظر برسند، اما زمانی که فردی هر دو بیماری را داشته باشد، معیارهای تشخیصی متمایز برای هر اختلال را برآورده می‌کند.
فرد مبتلا به OCD افکار وسواسی و تصاویر ذهنی را تجربه می کند و درگیر اجبارهایی است که رفتارها یا تشریفاتی برای مقابله با افکار وسواسی است. فردی که دارای ARFID و OCD است ممکن است افکار مزاحم در مورد آلودگی داشته باشد، و ممکن است از ترس خوردن چیزی که آلوده است از برخی غذاها یا شاید همه غذاها اجتناب کند. در پاسخ به این ترس‌ها، یک فرد مبتلا به ARFID و OCD ممکن است مراسمی را در مورد غذا خوردن ایجاد کند، مانند خوردن غذاهای خاص یا صرف غذا در مکان‌های خاص.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ARFID و OCD می توانند با هم رخ دهند. در یک مطالعه شامل ۹۰ فرد مبتلا به ARFID، ۶.۱٪ نیز تشخیص OCD داشتند. با توجه به این واقعیت که بین ARFID و OCD همپوشانی وجود دارد، مردم ممکن است تعجب کنند که چگونه OCD بر اشتها تأثیر می گذارد؟ پاسخ این است که اگر فردی بخاطر خوردن برخی غذاها ترس از بیماری داشته باشد، ممکن است اشتهای او کم شود. شاید آنها همچنین در پاسخ به نگرانی از این که در پاسخ به غذا خوردن دچار درد معده شوند، افکار وسواسی یا مزاحم را ممکن است تجربه کنند، بدین ترتیب، OCD نیز می تواند اشتها را کاهش دهد.
درمان ARFID و OCD
هنگامی که فردی با ARFID و/یا OCD زندگی می کند، درمان اغلب برای بازگرداندن سلامت و تندرستی ضروری است. علائم OCD ناراحتی قابل توجهی ایجاد می کند و می تواند در عملکرد فرد در مدرسه، محل کار یا در روابط اختلال ایجاد کند. ARFID اغلب منجر به مشکلات سلامتی می شود، زیرا با کاهش وزن و کمبودهای تغذیه ای مرتبط است.
هنگامی که فردی دارای شرایط همزمانی مانند اختلال خوردن و OCD است، دریافت درمان جامع و یکپارچه برای رفع هر دو بیماری مهم است. برای مثال، اگر OCD درمان نشود، اختلال خوردن ممکن است ادامه یابد.
درمان ARFID یا بیزاری از غذا با OCD اغلب شامل مراقبت از سلامت روان برای رفع اضطراب اساسی در اطراف غذا یا واکنش های منفی به مصرف غذا است. بسیاری از بیماران همچنین باید با یک متخصص تغذیه کار کنند تا یک برنامه غذایی مناسب تهیه کنند که تغذیه کافی را فراهم کند.
روان درمانی برای درمان اختلال وسواس فکری اجباری نیز استفاده می شود. نوع خاصی از درمان به نام درمان رفتاری شناختی (CBT) می تواند به ویژه مفید باشد، زیرا می تواند به افراد مبتلا به OCD آموزش دهد تا بر افکار وسواسی غلبه کنند و رفتار خود را در پاسخ به این افکار تغییر دهند. CBT همچنین می تواند برای کمک به افراد مبتلا به ARFID برای غلبه بر وسواس ها و ترس های مربوط به غذا مورد استفاده قرار گیرد.
در نهایت، بهترین دوره درمانی برای بیماران مبتلا به ARFID و OCD به نیازهای منحصر به فرد آنها بستگی دارد. اگر با وسواس در مورد غذا زندگی می کنید، مهم است که با متخصص سلامت روان تماس بگیرید. تیمی از متخصصان واجد شرایط می‌توانند به شما کمک کنند تا دلایل اصلی ترس‌های خود را در مورد غذا شناسایی کنید و یک برنامه درمانی برای رفع نیازهای شما ایجاد کنند.
منابع:
- Substance Abuse and Mental Health Services Administration. (n.d.). Table 22, DSM-IV to DSM-5 avoidant/restrictive food intake disorder comparison – DSM-5 changes – NCBI bookshelf. DSM-5 Changes: Implications for Child Serious Emotional Disturbance [Internet]. Retrieved February 28, 2022, from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK519712/table/ch3.t18/
- Zimmerman, J., & Fisher, M. (2017). Avoidant/Restrictive Food Intake disorder (ARFID). Current Problems in Pediatric and Adolescent Health Care, ۴۷(۴), ۹۵–۱۰۳. https://doi.org/10.1016/j.cppeds.2017.02.005
- U.S. Department of Health and Human Services. (n.d.). Obsessive-compulsive disorder. National Institute of Mental Health. Retrieved February 28, 2022, from https://www.nimh.nih.gov/health/topics/obsessive-compulsive-disorder-ocd