ویژگی های اولیه بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟

اختلالات خوردن یک وضعیت پیچیده و بالقوه خطرناک سلامت روان است. انواع مختلفی از اختلالات خوردن وجود دارد که هر کدام دارای علائم و نشانه های خاصی هستند. اگر از علائم هشدار دهنده و نشانه های اختلال خوردن آگاه باشید به راحتی می توانید وجود بولیمیا یا پرخوری عصبی را در خود یا کسانی که در این زمینه به کمک نیاز دارند را تشخیص دهید.

بولیمیا چیست؟

بولیمیا یا پرخوری عصبی نوعی اختلال خوردن است که با چرخه پرخوری و به دنبال آن رفتارهای جبرانی ظاهر می شود. رفتارهای جبرانی اقداماتی هستند که شخص برای جبران عواقب پرخوری برای جلوگیری از افزایش وزن انجام می دهد. برخی از رفتارهای جبرانی عبارتند از:

  • استفراغ عمدی
  • مصرف بیش از حد ملین ها
  • روزه داری
  • ورزش بیش از حد یا اجباری

هر کسی ممکن است که  گهگاهی بیش از حد غذا مصرف کند. اما این رفتار گهگاهی با پرخوری متفاوت است. پرخوری زمانی رخ می دهد که فرد در یک بازه زمانی مشخص مقدار قابل توجهی بیشتر از دیگر افراد در همان بازه زمانی غذا می خورد. به عنوان مثال، در پرخوری فرد ممکن است که سه بسته چیپس سیب زمینی را در یک ساعت بخورد. در طول پرخوری شخص احساس می‌کند که کنترلی روی غذا خوردن خود ندارد.

ویژگی های اولیه بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟

علائم و نشانه های پرخوری عصبی چیست؟

تصور اشتباه و رایج در مورد اختلالات خوردن این است که شما می توانید با نگاه کردن به آنها متوجه شوید که آیا فردی به این اختلال مبتلا است یا خیر. این یک تصور کاملا غلط است به همین دلیل برای تشخیص اختلال خوردن لازم است که از علائم و نشانه های آن آگاه باشیم. علائم  پرخوری می تواند احساسی، رفتاری و جسمی باشد.

علائم هشدار دهنده احساسی و رفتاری پرخوری عصبی عبارتند از:

  • شواهدی مبنی بر پرخوری  از جمله گم شدن مقادیر زیادی غذا یا یافتن تعداد زیادی بسته بندی غذای خالی در سطل زباله
  • علائم پاکسازی مانند دستشویی رفتن مکرر بعد از غذا خورد
  • بوی استفراغ یا یافتن ملین
  • آداب و رسوم غذایی مانند خوردن فقط  گروه های غذایی خاص یا رفتارهای وسواسی که اجازه نمی دهند کسی به غذایشان دست بزند
  • نادیده گرفتن وعده های غذایی یا فقط خوردن وعده های کوچک
  • ناپدید شدن و بلافاصله به دستشویی رفتن بعد از صرف غذا
  • ترس از غذا خوردن در جمع یا با افراد دیگر
  • دزدی یا احتکار مواد غذایی
  • نوشیدن مقادیر زیاد آب یا سایر نوشیدنی های بدون کالری
  • استفاده بیش از حد از دهانشویه، نعناع یا آدامس
  • پوشیدن لباس های گشاد به عنوان راهی برای پنهان کردن بدن
  • نگرانی شدید در مورد وزن یا شکل بدن
  • رژیم گرفتن های مکرر
  • دوره های مکرر پرخوری
  • پاکسازی بعد از پرخوری
  • نوسانات خلقی شدید

علائم فیزیکی بولیمیا عبارتند از:

  • نفخ ناشی از احتباس مایعات
  •  تغییر رنگ دندان های یا لکه دار شدن آن ها
  • تورم غیرمعمول گونه ها یا فک به دلیل پاکسازی
  • تغییرات قابل توجه در وزن، می تواند کاهش یا افزایش وزن باشد
  • مشکل در تمرکز
  • درد معده
  • یبوست
  • رفلاکس اسید معده
  • سرگیجه
  • غش کردن
  • مشکلات خواب
  • ناخن های خشک یا شکننده
  • بریدگی یا پینه در بالای مفاصل انگشت به دلیل پاکسازی
  • آزمایش های غیرطبیعی مانند کم خونی، تیروئید یا هورمون های کم، پتاسیم پایین، تعداد سلول های خون پایین
  • ضربان قلب آهسته
  • مشکلات دندانی، مانند فرسایش مینای دندان یا حفره ها
  • ضعف عضلانی
  • پوست زرد
  • دست و پاهای سرد و خالدار
  • بی نظمی قاعدگی
  • اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
  • افراد مبتلا به دیابت و پرخوری عصبی نیز ممکن است از انسولین خود سوء استفاده کنند

DSM-5 و بولیمیا

ممکن است فردی برخی از علائم هشدار دهنده پرخوری عصبی را داشته باشد اما بولیمیا تشخیص داده نشوند. انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) مجموعه ای از معیارها را دارد که برای تشخیص بولیمیا باید به طور کامل رعایت شوند. این معیارها عبارتند از:

  • دوره های مکرر پرخوری. پرخوری واقعی شامل دو فاکتور اساسی است:
  1.  خوردن در یک بازه زمانی مشخص، مثلاً در عرض دو ساعت، مقداری از غذا که قطعاً بیشتر از آن چیزی است که بیشتر مردم در همان بازه زمانی می‌خورند.
  2. احساس عدم کنترل بر غذا خوردن در طول پرخوری
  • رفتارهای جبرانی مداوم به منظور جلوگیری از افزایش وزن ناشی از پرخوری
  • پرخوری و رفتارهای جبرانی هر دو حداقل یک بار در هفته به مدت حداقل سه ماه رخ می دهند
  • عزت نفس به طور قابل توجهی تحت تأثیر شکل بدن یا وزن است
  • این علائم با علائم بی اشتهایی همراه نیستند

اگر شما یا عزیزانتان همه ی این علائم را ندارید اما با برخی از علائم پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنید نیاز دارید که از یک متخصص کمک بگیرید. این رفتارها در صورت عدم درمان می توانند خطرناک باشند. مهمتر از تشخیص بولیمیا شناخت علائمی است که فرد با آن دسته و پنچه نرم می کند. درمان اختلالات خوردن می تواند به شما کمک کند تا از پرخوری عصبی یا سایر الگوهای غذایی نابسامان بهبود پیدا کنید.

قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با

 تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا

بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.

 

منبع

https://www.eatingdisorderhope.com/blog/what-are-the-primary-characteristics-of-bulimia-nervosa

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا