هالوپریدول چیست و چه کاربردی دارد؟

هالوپریدول

هالوپریدول برای درمان برخی اختلالات روانی و خلقی (مانند اسکیزوفرنی، اختلالات اسکیزوافکتیو) استفاده می شود. هالوپریدول همچنین برای درمان حرکات کنترل نشده و طغیان کلمات و صداهای مرتبط با سندرم تورت استفاده می شود. همچنین در کودکان بیش فعال برای مشکلات رفتاری شدید زمانی که سایر درمان ها یا داروها مؤثر نبوده اند، از آن استفاده می کنند. هالوپریدول با کمک به بازگرداندن تعادل برخی مواد طبیعی در مغز عمل می کند و به عنوان داروهای ضد روان پریشی شناخته می شود.

اسکیزوفرنی چیست؟

قرص هالوپریدول در دوزهای ۰٫۵ میلی گرم و ۵ میلیگرم در داروخانه ها توزیع می شود. فرم ۰٫۵ میلیگرم اغلب بعنوان داروی کمکی برای کاهش اضطراب توسط روانپزشک تجویز می شود. با توجه به شباهت دو عدد ۰٫۵ و ۵ دقت نمایید دارویی که از داروخانه تهیه می نمایید همان دوزی باشد که روانپزشک تجویز کرده است.

فرم تزریقی هالوپریدول عمدتا جهت آرامبخشی بیماران دچار سایکوز (جنون) تجویز می شود.

نحوه استفاده از هالوپریدول

طبق دستور پزشک با یا بدون غذا از طریق خوراکی مصرف کنید. اگر از شکل مایع دارو استفاده می کنید، از قطره چکان ارائه شده در بسته برای اندازه گیری دوز خود استفاده کنید. اگر قطره چکان ندارید، از داروخانه یک سرنگ خوراکی اندازه گیری شده بخواهید تا دوز شما درست باشد.

دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما توسط پزشک مشخص می شود. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، هر روز در زمان(های) یکسانی از آن استفاده کنید.

بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی شرایط ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

 

هالوپریدول چیست و چه کاربردی دارد؟

عوارض جانبی هالوپریدول

عوارض شایع عبارتند از:

  1. سرگیجه
  2. سبکی سر
  3. خواب آلودگی
  4. مشکل در ادرار کردن
  5.  اختلالات خواب،
  6. سردرد
  7. اضطراب

 

اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.

عوارض جانبی نادر اما خطرناک هالوپریدول

در صورت بروز هر یک از این عوارض، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید:

  1. اسپاسم یا سفتی عضلانی
  2. لرزش
  3. بی قراری
  4. حالت ماسک مانند صورت یا صورت بی روح
  5. مشکل در بلعیدن
  6.  مشکل در راه رفتن

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است بنابراین مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد وضعیتی به نام دیسکینزی دیررس شود. در برخی موارد، این وضعیت ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز هرگونه انقباض صورت و عضله مانند فشار دادن زبان، حرکات جویدن، پف کردن یا خمیدگی دهان، یا لرزش غیرقابل کنترل، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت داشتن هر گونه عارضه جانبی جدی، از جمله: استفراغی که متوقف نمی شود، درد معده و شکم، زردی چشم و پوست، تشنج، علائم عفونت (مانند گلودردی که خوب نمی شود) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت داشتن عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: کندی ضربان قلب، سرگیجه شدید، درد قفسه سینه، غش، فوراً به اورژانس مراجعه نمایید.

بروز رسانی مقاله : کاربردهای دیگر هالوپریدول بر اساس مقالات منتشر شده تا سال ۲۰۲۵
۱. درمان دلیریم در بیماران بحرانی  
هالوپریدول همچنان به عنوان یک گزینه در مدیریت دلیریم در بخشهای مراقبتهای ویژه (ICU) مورد بررسی قرار می گیرد. مطالعه ای در سال ۲۰۲۳ نشان داد که استفاده از دوزهای پایین هالوپریدول در کاهش علائم دلیریم در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ مؤثر است، بدون آنکه عوارض جانبی شدید ایجاد کند.
 ۲. کاربرد در اختلالات روانپریشی ناشی از مواد مخدر
بررسی های اخیر نشان می دهد هالوپریدول ممکن است در کنترل روانپریشی ناشی از مصرف متامفتامین یا کوکائین مفید باشد. یک کارآزمایی بالینی در سال ۲۰۲۲ به مقایسه اثربخشی هالوپریدول و سایر آنتی سایکوتیک ها در این زمینه پرداخت.
۳. اثرات ضدالتهابی و ضدویروسی احتمالی
برخی مطالعات پیش بالینی نشان داده اند که هالوپریدول ممکن است دارای خواص ضدالتهابی و حتی مهارکننده تکثیر ویروسها (مانند SARS-CoV-2) باشد.
 ۴. کاربرد در بیماری هانتینگتون
هالوپریدول به عنوان یک گزینه برای کنترل حرکات غیرارادی (کره) در بیماران مبتلا به هانتینگتون بررسی شده است. مطالعه ای در سال ۲۰۲۳ تأثیر آن را بر بهبود کیفیت زندگی این بیماران تأیید کرد.
۵. پتانسیل ضدسرطانی  
تحقیقات آزمایشگاهی اخیر نشان می دهد هالوپریدول ممکن است اثرات ضدتکثیری بر سلولهای سرطانی (مانند سرطان پستان و ریه) داشته باشد.
 ۶. درمان تهوع و استفراغ مقاوم به درمان (CINV)
هالوپریدول در ترکیب با سایر داروها (مانند دگزامتازون) برای کنترل تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی مورد استفاده قرار گرفته است. یک متاآنالیز در سال ۲۰۲۲ اثربخشی آن را در کاهش عوارض جانبی شیمی درمانی تأیید کرد.
۷. کاربرد در بیماریهای نورودژنراتیو 
مطالعات حیوانی اخیر نشان می دهند که هالوپریدول ممکن است با تعدیل پروتئینهای تائو و آمیلوئید بتا، نقش محافظت کننده در برابر پیشرفت آلزایمر داشته باشد. با این حال، این یافته ها نیاز به تأیید در مطالعات انسانی دارند.

 

https://www.webmd.com/drugs/2/drug-8661/haloperidol-oral/details

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا