۳ باور غلط در مورد مردان و اختلالات خوردن

واقعیت این است که اختلالات خوردن بر همه از هر نژاد، سن و جنسیت صرف نظر از گرایش جنسی تأثیر می گذارد. تخمین زده می شود که ۱۰ میلیون مرد از یک اختلال خوردن بالینی قابل تشخیص رنج می برند. به دلیل کلیشه‌های مداوم در مورد اختلالات خوردن، بسیاری از مردان در سکوت رنج می‌برند و تحت درمان قرار نمی‌گیرند، که این امر نشان می‌دهد احتمال بروز اختلالات خوردن مردان بیشتر از آن چیزی است که گزارش شده است.

مرد باید سیکس پک باشد

فشارهای اجتماعی فزاینده ای بر مردان برای انطباق با تیپ بدنی مردانه ایده آل وجود دارد که دستیابی به آن تقریباً غیرممکن است. مجلات مدل های مرد عضلانی با شکم شش تکه و پوست صاف را به تصویر می کشند، تصاویری که به افزایش نارضایتی از بدن در همه مردان، صرف نظر از سن یا گرایش جنسی دامن میزند.

تا ۴۳ درصد از مردان از بدن خود ناراضی هستند و یک مطالعه اخیر نشان داده است که ۱۸ درصد از پسران به شدت از بدن خود انتقاد می کنند. نارضایتی از بدن می تواند منجر به ایجاد اختلالات خوردن شود. دیدگاه روانکاوانه در مورد اختلالات خوردن نشان می دهند که محدود کردن، پرخوری و پاکسازی، پاکسازی و یا ورزش بیش از حد، هر کدام وسیله ای برای برقراری ارتباط در مورد تعارضات درونی و احساسات فرد است.

پسرها گریه نمی کنند

فرهنگ ما این پیام را به مردان القا می کند که احساسات فعال مانند خشم قابل قبول هستند، اما احساسات منفعلانه مانند غم، تنهایی یا ترس اهمیتی ندارند. در واقع، وجود این احساسات اغلب زنانه یا ضعف تلقی می شود.

بیماری تنهایی خود را انکار می کرد و غم خود را با خوردن پر می کرد. او در چرخه معیوب غذا خوردن گیر کرده بود تا خلاء زندگی خود را پر کند، از وزن خود ناراحت می شد و سپس برای راحتی غذا می خورد. این چرخه زمانی به پایان رسید که او توانست تنهایی را با کلمات بیان کند و به نیازهایش به گونه ای دیگر پاسخ دهد و به جای غذا خوردن از کلمات آرامش بخش استفاده کند.

این اشتیاق برای آسایش یکی از مواردی است که بسیاری از مردان آن را انکار می کنند و معتقدند که باید به نحوی فراتر از این ها باشند، یا وجود هر گونه ابراز ناراحتی از شرایط خود، مردانگی آنها را تضعیف می کند. برخی از مردان به جای ابراز درد عاطفی خود به غذا خوردن روی می آوردن تا زمانی که دچار درد جسمی شوند. آنها به جای پردازش آسیب ها یا ناامیدی نسبت به دیگران، از خودشان ناامید می شوند و فکر می کنند که با ساختن یک بدن به اصطلاع عالی زندگی کامل و بی نقصی را برای خود می سازند. اختلال خوردن، احساسات، آرزوها، خواسته ها و نیازها را به مشکلات یا احساسات جسمی تبدیل می کند. با این حال، نمی توان یک تعارض عاطفی یا روانی را با انجام فعالیت های فیزیکی حل کرد. اگر افکار یا احساسات ناراحت کننده شناسایی نشوند، اختلالات خوردن می تواند به عنوان وسیله ای برای مقابله با همه مشکلات تبدیل شود.

بیماران مبتلا به اختلالات خوردن اغلب آگاهانه در تلاش برای کاهش وزن یا رسیدن به وزن ایده آل هستند. با این حال، هر چیزی که در مورد غذا اتفاق می افتد، نشانه یک مشکل اساسی است. بیمار مردی یاد گرفت به جای پاکسازی معده پر خود، در مورد آنچه او را آزار می دهد صحبت کند. هنگامی که او از زبان برای بیان دنیای درونی خود استفاده کرد، پرخوری عصبی اش متوقف شد. وقتی مردی با احساساتی که به آنها برچسب زنانه می زنند و مردان را از ابراز آن ها منع می کند کنار بیاید، برای بیان اشتیاق و پوچی درونی خود به غذا روی نمی آورد. شناسایی و کار بر روی تضادها و احساسات اصلی که منجر به رفتارهای اختالال خوردن می شوند، به جای تمرکز بر خود رفتار، یا بدن آنها کلید درمان واقعی و پایدار است.

برای دیدن پست های متنوع درباره اختلالات خوردن صفحه من در اینستاگرام را دنبال کنید.