فلوکستین برای چیست و چه عوارضی دارد؟

فلوکستین برای درمان برخی اختلالات روانی/خلقی (مانند افسردگی، حملات پانیک، اختلال وسواس فکری اجباری) استفاده می شود. همچنین فلوکستین برای درمان یک اختلال غذایی خاص (بولیمیا) و یک نوع شدید سندرم پیش از قاعدگی (اختلال نارسایی پیش از قاعدگی) استفاده می شود. فلوکستین متعلق به دسته ای از داروهای شناخته شده به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. با کمک به بازگرداندن تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین) در مغز عمل می کند.

فلوکستین با نامهای تجاری فلوکسمید ۹۰ میلیگرم FLOXOMID ،مدفلو MEDFLUO، سدوکستین SADOXETINE،فلوکسیبکس FLUOXIBEX،فلوزیرن FLOUZIREN در بازار دارویی کشور عرضه می شود. فلوکستین خارجی با نام پروزاک Prozac در حال حاضر در داروخانه ها عرضه نمی شود.

نحوه استفاده از فلوکستین

قبل از شروع استفاده از فلوکستین  راهنمای دارو را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

فلوکستین  را طبق دستور پزشک، معمولاً یک بار در روز صبح، از طریق خوراکی مصرف کنید. اگر این دارو را دو بار در روز مصرف می کنید، ممکن است پزشک به شما دستور دهد که آن را صبح و ظهر مصرف کنید.

اگر فلوکستین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می کنید، ممکن است پزشک به شما دستور دهد که آن را هر روز در ماه یا فقط ۲ هفته قبل از پریود تا اولین روز کامل پریود مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، تقویم خود را علامت بزنید.

اگر از شربت فلوکستین استفاده می کنید، دوز را با دقت با استفاده از دستگاه اندازه گیری/قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید. دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان توسط پزشک مشخص می شود. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید.

حتی اگر احساس کردید که دیگر خوب شده اید به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

در عرض ۱ تا ۲ هفته باید مقداری بهبود را مشاهده کنید. ممکن است ۴ تا ۵ هفته طول بکشد تا اینکه شما اثر کامل را احساس کنید.

اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی فلوکستین

حالت تهوع، خواب آلودگی، سرگیجه، اضطراب، مشکلات خواب، از دست دادن اشتها، خستگی، عرق کردن، یا خمیازه ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: تغییرات غیرعادی یا شدید ذهنی/خلقتی (مانند بی قراری، انرژی/هیجان زیاد غیرمعمول، افکار خودکشی)، خونریزی/کبودی، ضعف/اسپاسم عضلانی، لرزش. کاهش علاقه به رابطه جنسی، تغییر در توانایی جنسی، کاهش وزن غیرعادی.

اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید، از جمله: مدفوع سیاه، استفراغ شبیه تفاله قهوه، تشنج، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، درد/تورم/قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک ها، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در شب، تاری دید).

اگر دیابت دارید، فلوکستین ممکن است بر سطح قند خون شما تأثیر بگذارد. قند خون خود را به طور منظم کنترل کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. هنگام شروع یا توقف فلوکستین، پزشک ممکن است نیاز به تنظیم دارو، رژیم غذایی و ورزش شما داشته باشد.

این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم/سمیت سروتونین شود. اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید که سروتونین را افزایش می دهند، خطر افزایش می یابد، بنابراین تمام داروهایی را که مصرف می کنید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. در صورت بروز برخی از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، حالت تهوع/استفراغ/اسهال شدید، انقباض عضلات، تب بی دلیل، آشفتگی/بی قراری غیرمعمول.

به ندرت، مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت ۴ ساعت یا بیشتر داشته باشند. اگر این اتفاق افتاد، مصرف این دارو را متوقف کنید و فوراً از پزشک کمک بگیرید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی رخ دهد.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه اثرات دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.