پرخوری عصبی به انگلیسی بولیمیا نروزا یک اختلال سلامت روان است، اما این بیماری همچنین می تواند باعث تعدادی از عوارض جسمی از جمله عوارض بر پوست شود. آکنه و پرخوری عصبی می‌توانند ترکیبی مضر باشند، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال خوردن در حال حاضر با تصویر منفی بدن خود دست و پنجه نرم می‌کنند. اما، با نوع مراقبت مناسب، درمان بیشتر این نگرانی ها امکان پذیر است.
پرخوری عصبی چیست؟
پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است. اختلال خوردن یک انتخاب نیست بلکه یک وضعیت پیچیده سلامت روان است.
پرخوری عصبی شامل پرخوری (خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه) است. کنترل غذا خوردن در هنگام پرخوری برای فرد مبتلا به پرخوری عصبی بسیار دشوار است.
به دنبال آن رفتارهای جبرانی برای مدیریت وزن آنها انجام می شود. این ممکن است ترکیبی از موارد زیر باشد:
- استفراغ
- استفاده نادرست از داروهایی مانند ملین ها یا دیورتیک ها
- ورزش شدید
- روزه داری
- استفاده نامناسب از داروها برای کنترل وزن
این الگوی پرخوری و رفتارهای جبرانی می تواند به مرور زمان اجباری و غیرقابل کنترل شود. این رفتارها اغلب پنهان هستند. مانند سایر اختلالات خوردن، پرخوری عصبی می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.
چه چیزی باعث پرخوری عصبی می شود؟
علت دقیق پرخوری عصبی شناخته نشده است. اما محققان فکر می کنند که ممکن است ترکیبی از ژنتیک و رفتارهای آموخته شده باشد. اگر یکی از خویشاوندان شما مبتلا به اختلال خوردن است یا مبتلا به آن بوده است، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید.
فرهنگ عامه و رسانه ها افراد را تحت فشار قرار می دهند تا تیپ بدنی خاصی داشته باشند. این تأثیرات بیرونی می تواند بر تصویر بدن و عزت نفس شما تأثیر بگذارد. همچنین، احساس استرس، ناراحتی یا عدم کنترل همگی می تواند منجر به پرخوری عصبی شود.
ما دقیقا نمی دانیم که چه چیزی باعث پرخوری عصبی و سایر اختلالات خوردن می شود. در صورت وجود موارد زیر احتمال ابتلا به بولیمیا بالاتر است:
اگر:
شما یا یکی از اعضای خانواده تان سابقه اختلالات خوردن، افسردگی، یا اعتیاد به الکل یا مواد مخدر دارید
شما به خاطر عادات غذایی، شکل بدن یا وزن خود مورد انتقاد قرار گرفته اید
شما بیش از حد نگران لاغری هستید، به خصوص اگر از طرف جامعه یا شغل خود نیز احساس فشار می کنید
شما دارای اضطراب، عزت نفس پایین یا شخصیت وسواسی هستید
شما یک رویداد استرس زا یا ضربه روحی، مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده اید
چرخه استفراغ و پرخوری بیش از حد
پرخوری عصبی اغلب یک چرخه معیوب از پرخوری و پاکسازی است که توسط چیزهایی مانند گرسنگی، غم و اندوه یا استرس ایجاد می شود.
دوره های پرخوری و از دست دادن کنترل (پرخوری) ممکن است به عنوان راهی برای مقابله با احساسات دشوار استفاده شود. در این صورت ممکن است احساس گناه یا شرمندگی کنید. سپس برای خلاص شدن از شر کالری ها با استفراغ عمدی پاکسازی می کنید و دوباره احساس گرسنگی می کنید و این چرخه ادامه می یابد.
ممکن است قوانین بسیار سخت گیرانه ای برای خود در مورد رژیم غذایی، خوردن یا ورزش وضع کنید.
علائم پرخوری عصبی چیست؟
علائم پرخوری عصبی می تواند به شرح زیر باشد:
- فیزیکی
- روانشناسی
- رفتاری
علائم فیزیکی پرخوری عصبی:
- نوسانات وزن، با این حال اکثر افراد وزن متوسطی دارند
- آسیب ناشی از استفراغ – تورم در اطراف گونه ها یا فک، پینه روی بند انگشت، آسیب به دندان ها و بوی بد دهان
- احساس نفخ یا یبوست
- داشتن عدم تحمل غذایی جدید
- از دست دادن یا تغییر در دوره های قاعدگی در زنان
- غش یا سرگیجه
- همیشه خسته بودن
علائم روانی پرخوری عصبی:
- مشغولیت ذهنی با غذا خوردن، غذا، شکل بدن و وزن
- حساس بودن به نظرات در مورد غذا، وزن، شکل بدن یا ورزش
- عزت نفس پایین
- داشتن احساس شرم، نفرت از خود یا احساس گناه، به ویژه پس از غذا خوردن
- داشتن تصویر بدن مخدوش
- افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری
علائم رفتاری پرخوری عصبی:
- ناپدید شدن غذا یا احتکار مواد غذایی
- اجتناب از خوردن وعده های غذایی با افراد دیگر
- می گویند آنها غذا خورده اند در حالی که نخورده اند
- پنهان کردن غذای نخورده
- رفتار رژیمی
- گذراندن زمان بیشتری به تنهایی
- رفتارهای وسواسی مربوط به شکل و وزن بدن – وزن کردن مکرر خود یا نگاه کردن در آینه
ورزش بیش از حد – ورزش در هنگام بیماری یا در آب و هوای بد - رفتن مکرر به حمام و دستشویی در حین یا بعد از غذا
- استفاده از رفتارهای جبرانی – استفراغ یا استفاده از ملین ها، سرکوب کننده های اشتها یا دیورتیک ها
- رفتار نامنظم – صرف مقدار زیادی پول برای غذا
- خودآزاری، سوء مصرف مواد، افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی
عوارض پوستی بولیمیا نروزا یا پرخوری عصبی چیست؟
پرخوری عصبی می تواند چندین عوارض جانبی بر روی سیستم پوششی یا سیستم داخلی تنظیم کننده پوست، مو و ناخن داشته باشد، از جمله:
- موها و ناخن های شکننده و خشک
- عفونت اطراف ناخن و کوتیکول
- تغییر رنگ اندام ها در اثر گردش خون ضعیف
- علامت راسل (پینه روی بند انگشتان ناشی از استفراغ القایی مکرر)
- خشکی غیر طبیعی پوستتان و غشاها
- ترمیم آهسته زخم
- هایپرپیگمانتاسیون (تیره شدن پوست)
- موهای ظریف بدن (lanugo)
- آکنه
این به این دلیل است که رفتارهای اختلال خوردن مرتبط با پرخوری عصبی، از جمله استفراغ عمدی و سایر مکانیسم‌های مقابله‌ای ناسازگار، می‌تواند باعث تغییرات هورمونی، کاهش وزن و سایر مسائلی شود که بر پوستتان تأثیر می‌گذارد.
بولیمیا و آکنه
آکنه یکی از عوارض پوستی بولیمیا ست . استفراغ مکرر که اغلب با پرخوری عصبی همراه است می تواند منجر به کم آبی و خشکی بیش از حد پوستتان شود. این به نوبه خود می تواند منجر به ایجاد آکنه شود.
پس از ۲ تا ۴ هفته از این نوع کم آبی ناشی از سوء تغذیه، پوستتان شروع به تولید چربی های سطحی کمتری می کند و تولید سبوم یا چربی می تواند تا ۴۰% کاهش یابد.
و در حالی که آکنه اغلب با پوست بیش از حد چرب همراه است، پوست خشک نیز می تواند به چندین روش منجر به این بیماری پوستی شود:
- با ایجاد بیش از حد سلول های مرده پوست که منافذ را مسدود می کند
- با افزایش احتمال باز شدن منافذ، اجازه می دهد تا باکتری های عامل آکنه به عمق پوست نفوذ کنند.
- با تحریک تولید سبوم یا روغن اضافی
- کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز در بین افرادی که آکنه دارند رایج است، از جمله کمبود روی و ویتامین‌های A و E و برخی از اشکال ویتامین D.
در حالی که همه آنها برای عملکردهای بدن ضروری هستند – و ویتامین A و E، به ویژه، سرشار از آنتی اکسیدان های مفید هستند – ارتباط بین سطوح این مواد معدنی و تمایل به ایجاد آکنه نامشخص است. اگرچه، محققان رژیم های غذایی غنی از این ویتامین ها و مواد مغذی را برای کمک به مبارزه با مشکلات پوستی توصیه می کنند.
درمان آکنه بولیمیا
هنگام برخورد با هر نوع موضوع مرتبط با اختلالات خوردن، درمان اختلال اصلی غذایی اغلب بهترین راه برای حل مشکل است. این شامل مشکلات پوستی مرتبط با پرخوری عصبی می شود.
بهبودی از پرخوری عصبی اغلب یک سفر طولانی است و همیشه در یک خط مستقیم اتفاق نمی افتد. برخی از بیماران حتی پس از شروع درمان، آکنه های اضافی را تجربه می کنند و برای کمک به رفع مشکلات به کمک متخصص نیاز دارند.
اما، به طور کلی، راه‌هایی وجود دارد که می‌تواند به بهبود پوست استرس‌دار و مستعد آکنه در طول فرآیند بهبودی کمک کند.
پوستتان را به حال خود رها کنید
می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد که آکنه‌هایتان را بفشارید، فشار دهید، یا آکنه‌هایتان را بکنید، اما انجام این کار باعث می‌شود که پوستتان بهبود پیدا نکند و همچنین ممکن است منجر به زخم‌های آکنه شود. به علاوه، لمس مکرر صورت می تواند باکتری ها را به پوستتان منتقل کند و باعث شعله ور شدن مشکل پوستی شود.
تمایلات وسواسی اجباری اغلب با پرخوری عصبی همراه است و می تواند رفتارهای تکراری مانند رفتارهای فوق را ایجادکند. اما رویکرد درمانی مناسب برای پرخوری عصبی همچنین می‌تواند به شکستن عادت‌های غیرمفید همراه با اختلال خوردن کمک کند.
درمان مناسب را پیدا کنید
در حالی که مقابله با آکنه می تواند ناراحت کننده باشد، درمان آن نیز به طور کلی نسبتا آسان است.
ترکیبی از آنتی بیوتیک های سیستمیک و موضعی می تواند برای کمک به تعادل هورمون های پوست و سایر عناصر داخلی که منجر به جوش می شوند استفاده شود. ترکیب این درمان ها با بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها امکان پذیر است، اگرچه کارشناسان توصیه می کنند که این درمان را حداکثر تا ۱۲ هفته استفاده کنید.
در موارد شدید، درمان های اضافی ممکن است در دسترس باشد. مهم است که قبل از وارد کردن هر یک از این محصولات به روتین مراقبت از پوستتان ، با پزشک یا متخصص خود مشورت کنید.
به متخصص مراجعه کنید
یک متخصص درماتولوژیست می‌تواند یکی از اعضای کلیدی تیم درمانی برای کسانی باشد که در بهبود پرخوری عصبی هستند.این متخصصان می‌توانند مشکلات پوستی ناشی از رفتارهای غذایی نامنظم را شناسایی کنند، تعیین کنند که آیا سد پوستی شما از طریق کمبود مواد مغذی مانند کمبود روی آسیب دیده است یا خیر . آنها ممکن است یک دوره درمانی مناسب شامل کرم های موضعی، ژل ها، یا لوسیون ها، داروهای خوراکی، یا مکمل های غذایی و همچنین یک رژیم مراقبت از پوستتان تجویز کنند.
نکات لازم برای مراقبت از پوستتان
آکنه تنها بیماری پوستی نیست که می تواند آسیب جدی ایجاد کند. اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کمک به حفظ بزرگترین اندام بدن انجام دهید.
- هرگز ضد آفتاب را نادیده نگیرید
برخی از مواد فعال در درمان آکنه، مانند بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک، می‌توانند پوست را نسبت به آفتاب حساس‌تر کنند. بنابراین مهم است که هر روز از کرم ضد آفتاب با حداقل SPF 30 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب همچنین به کاهش التهاب و علائم رنگدانه‌ای که از آکنه بر جای می‌ماند کمک می‌کند. - با پوستتان مهربان باشید. اگر خشک و کم آب باشد، با اسکراب های ساینده، لایه بردارها، پاک کننده ها یا مواد قابض خشن، آن را بیشتر تحریک می کنید. همه اینها می توانند رطوبت طبیعی پوستتان را از بین ببرند.
کارهای دیگری که می توانید برای ترمیم سد پوستی انجام دهید عبارتند از:
- اجتناب از شستشوی زیاد پوستتان
- استفاده از محصولات با نوک انگشتان
- استفاده از محصولات ملایم و بدون الکل برای جلوگیری از خشکی بیشتر پوستتان
- شستشو و شستشو با آب ولرم
- استفاده از یک مرطوب کننده سبک غیر کومدون زا بعد از پاکسازی
- انتخاب محصولاتی با ترکیبات تسکین دهنده و آبرسان مانند هیالورونیک اسید، نیاسینامید و سرامیدها
- برای هیدراته ماندن آب فراوان بنوشید
پرخوری عصبی چگونه درمان می شود؟
اولین قدم مراجعه به پزشک است. درمان برای بزرگسالان کمی متفاوت از درمان برای افراد زیر ۱۸ سال است.
برای درمان پرخوری عصبی می توان از روان درمانی استفاده کرد. انواع روان درمانی برای پرخوری عصبی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درمان شناختی رفتاری متمرکز بر اختلال خوردن (CBT)
- روان درمانی بین فردی
- درمان مبتنی بر خانواده مادزلی (برای کودکان و نوجوانان)
- رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
- تصاویر هدایت شده
درمان های دیگری که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:
- برنامه های خودیاری مبتنی بر شواهد
- مداخله در بحران
- مدیریت استرس
- بازگرداندن عادات غذایی سالم بسیار مهم است. مراجعه به متخصص تغذیه برای مشاوره تغذیه می تواند بسیار مفید باشد.
برخی از افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است با داروهای ضد افسردگی درمان شوند. این داروها برای کاهش اضطراب و بهبود خلق و خو و کنترل خود استفاده می شوند.
اگر به درمان و حمایت شدیدتر نیاز دارید، ممکن است در بیمارستان درمان شوید. هرچه زودتر درمان شوید، شانس بهبودی شما بیشتر می شود.
بهبودی از پرخوری عصبی
بهبودی از پرخوری عصبی برای همه به نظر متفاوت است. ممکن است در دوران نقاهت عود داشته باشید. اینها رایج است. شما می توانید در مورد خود و آنچه ممکن است علائم شما را در صورت عود بیماری تحریک کند، بیشتر بدانید.
دریافت کمک حرفه ای مهم است. گاهی اوقات شخص دیگری می تواند به شما در درک بهتر عوامل محرک کمک کند.
همچنین مهم است که با خانواده و دوستانی که به شما اهمیت می دهند در تماس باشید. این می تواند به شما کمک کند احساس ارتباط داشته باشید. با خود مهربان باشید و شروع به صرف زمان برای علایق خود کنید.
آیا می توان از پرخوری عصبی پیشگیری کرد؟
از آنجایی که علت پرخوری عصبی ناشناخته است، نمی توان از آن پیشگیری کرد.
با این حال، اگر شما یک والدین هستید، می توانید فرزندتان را تشویق کنید که رابطه سالمی با غذا داشته باشد. شما می توانید اعتماد به نفس آنها را در چیزهایی غیر از ظاهر آنها ایجاد کنید. نشستن برای غذا خوردن در کنار هم به عنوان یک خانواده ممکن است به پیشگیری از اختلال خوردن کمک کند.
چگونه می توانید به یک عزیز مبتلا به پرخوری عصبی کمک کنید؟
اگر مشکوک هستید که عزیزتان به کمک نیاز دارد، مهم است که بدون هیچ قضاوتی به او بگویید که در کنار او هستید. آنها ممکن است به شما نیاز داشته باشند که فقط گوش دهید، یا ممکن است برای پیدا کردن و رفتن به قرار ملاقات با پزشک به کمک شما نیاز داشته باشند.
هر گونه پیشرفت نیز باید با تشویق بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
سعی کنید جملاتی مانند جملات زیر را بیشتر بکار ببرید:
- من اینجا هستم تا گوش کنم
- آیا می توانم در یافتن یک پزشک یا متخصص سلامت روان به شما کمک کنم؟
- آیا برای رفتن پیش دکتر به کمک نیاز دارید؟ آیا می توانم شما را همراهی کنم؟
- شما آدم بزرگی هستید زیرا _______.
- من از شما قدردانی می کنم و به شما افتخار می کنم.
- از گفتن جملاتی مانند موارد زیر خودداری کنید:
باید به یکباره زیاد غذا نخورید. - آیا نمی توانی پاکسازی را متوقف کنی؟
- شما باید کمک بگیرید.
- به نظر خوب میای.
- چرا نگران ظاهرت هستی؟
- من رفتارهای شما را درک نمی کنم
- همه چیز در ذهن شماست یا فقط استرس دارید.
دریافت درمان
بهترین گزینه برای غلبه بر پرخوری عصبی و هر یک از مشکلات پوستی که ممکن است ایجاد کند، یک برنامه درمانی جامع است. برای شروع درمان می توانید به سامانه رزرو نوبت مراجعه نمایید.
منبع:
https://withinhealth.com/learn/articles/the-relationship-between-bulimia-skin-and-acne