عوارض بولیمیا چیست؟

بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟

بولیمیا ، که اغلب به عنوان پرخوری عصبی شناخته می شود، یک اختلال شدید خوردن است که اگر به موقع درمان نشود، می تواند منجر به عوارض بسیار جدی شود.  افرادی که بولیمیا را تجربه می کنند ممکن است به طور پنهانی پرخوری کنند و به دنبال سوزاندن کالری اضافی به روشی نامطلوب باشند. پرخوری به معنای مصرف بیش از حد غذا بدون کنترل خود است.

عوارض بولیمیا بستگی به نوع بیماری هر فرد نیز دارد. افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است طیف وسیعی از تکنیک ها را برای سوزاندن کالری و جلوگیری از افزایش وزن به کار گیرند. به عنوان مثال، به دنبال پرخوری، فرد ممکن است استفراغ عمدی انجام دهد یا از ملین ها، قرص های لاغری، دیورتیک ها یا تنقیه سوء استفاده کند. برخی دیگر ممکن است راهبردهای دیگری را برای سوزاندن کالری و اجتناب از افزایش وزن امتحان کنند، مانند فستینگ و روزه گرفتن، رژیم غذایی سخت، یا ورزش بیش از حد.

عوامل خطر بولیمیا

مانند سایر اختلالات خوردن، پرخوری عصبی پیچیده است، به این معنی که می تواند دلایل زمینه ای مختلفی مانند ژنتیک، عدم تعادل عصبی شیمیایی، و استرس های محیطی مانند سوء استفاده یا قرار گرفتن در معرض تروما داشته باشد. فردی که تمایل به داشتن یک اختلال خوردن دارد اغلب تحت تأثیر سایر مشکلات روانی و عاطفی مانند وضعیت اضطراب، افسردگی و اعتماد به نفس ضعیف است.

درک علل زمینه‌ای پرخوری عصبی و شناخت علائم هشداردهنده آن می‌تواند به افراد کمک کند به دنبال درمان زودهنگام باشند که می‌تواند نتایج را برای کسانی که از این اختلال رنج می‌برند تا حد زیادی بهبود بخشد. از آنجایی که عوامل متعددی در ایجاد پرخوری عصبی وجود دارد، گزینه های درمانی مختلفی برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن وجود دارد.

عوارض بولیمیا بر روی بدن

پرخوری عصبی یک اختلال خوردن با اثرات فیزیکی بر روی بدن است که جدی و مضر است و در صورت عدم درمان می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت شود. اگرچه اثرات فیزیکی بی اشتهایی عصبی، از جمله میزان مرگ و میر این بیماری، شاید بهتر شناخته شود، اثرات فیزیکی پرخوری عصبی چندگانه است و نباید دست کم گرفت. اثرات پرخوری عصبی، برای برخی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و قطعا برای بسیاری، پرخوری عصبی می تواند تاثیر طولانی مدت بر سلامتی داشته باشد.

الگوی مکرر و مکرر پرخوری و پاکسازی که مشخصه پرخوری عصبی است می‌تواند پیامدهای مضری بر سلامت جسمانی فرد داشته باشد. درمان پرخوری عصبی ضروری است: هر چه این بیماری بدون درمان موثر بیشتر ادامه یابد، اثرات فیزیکی و عوارض بولیمیا به طور فزاینده ای جدی و پایدار می شوند.

علائم فیزیکی پرخوری عصبی

طیف وسیعی از اثرات فیزیکی فوری بولیمیا وجود دارد. تأثیر آن بر هر فردی با توجه به الگوی اختلال خوردن و فیزیولوژی فردی متفاوت خواهد بود.

عوارض بولیمیا بر بدن می تواند شامل موارد زیر باشد:

• علامت راسل
• صورت متورم
• پوسیدگی دندان
• گلو درد
• کم آبی بدن

یکی از شناخته‌شده‌ترین عوارض بولیمیا ، «نشانه راسل» است: پینه‌های روی بند انگشتان و دست‌ها در هنگام ایجاد استفراغ ایجاد می‌شوند، زیرا در انجام این کار، این قسمت از دست روی دندان‌ها می‌خراشد. با این حال، علامت راسل در همه افراد مبتلا به بولیمیا وجود ندارد. بسیاری از آنها بدون ایجاد این اثر بولیمیا پاک می شوند و ممکن است به انواع دیگر پاکسازی (ملین ها، ورزش بیش از حد) بستگی داشته باشند.

هنگامی که فردی مبتلا به پرخوری عصبی است، نگاه بیرونی او اغلب این واقعیت را پنهان می کند که یک وضعیت غذایی مضر دارد. همراه با تعدادی دیگر از علائم شدید بدنی، سلامت دهان و دندان فرد ممکن است با بدتر شدن وضعیت بدتر شود. پوسیدگی دندان که از شایعترین عوارض بولیمیا می باشد ارتباط نزدیکی با چرخه استفراغ پرخوری دارد زیرا محتویات معده بسیار اسیدی است و چرخه های مکرر استفراغ باعث می شود مینای دندان از طریق این محتوای اسیدی تجزیه شود.

بوی بد دهان یکی دیگر از عوارض بولیمیا است. این اثرات یک اختلال خوردن بسته به درجه و مدت آن متفاوت است، اما هر چه مدت طولانی‌تر فرد تحت تأثیر آن قرار گیرد، وضعیت جدی‌تر می‌شود. افراد می توانند با درمان سریع و مناسب بهبود یافته و بهبود یابند، و همچنین اکثر، اما نه همه، اثرات فیزیکی معکوس شوند.

اغلب اولین فردی که علائم پرخوری عصبی را تشخیص می دهد دندانپزشک است. دندان ها به طور دائمی در اثر استفراغ تخریب می شوند و ممکن است شروع به تیره شدن کنند یا از نظر اندازه، شکل یا طول متفاوت باشند. آنها اغلب ضعیف می شوند، شفاف تر می شوند و شکننده می شوند. لثه ها و بافت های نرم دهان نیز علاوه بر آسیب به دندان ها آسیب می بینند. با القای استفراغ با انگشتان یا هر شی دیگری، کسانی که پاکسازی می‌کنند ممکن است زخم‌هایی در داخل گونه‌ها، پشت گلو یا سقف دهان ایجاد کنند.

تورم صورت یکی از عوارض بولیمیا است که افراد مبتلا به بولیمیا آن را بسیار ناراحت کننده می دانند: گاهی اوقات به عنوان “صورت بولیمیا” توصیف می شود، این تورم می تواند باعث شود افراد احساس کنند چهره آنها “چاق به نظر می رسد”. آنچه در حال وقوع است واکنش بدن به استفراغ خود القا شده و کم آبی ناشی از آن است. بدن با تلاش برای نگه داشتن هرچه بیشتر آب واکنش نشان می دهد و این بیشتر در غدد بناگوشی (در اطراف خط فک و کنار صورت) مشهود است.

علائم هشدار دهنده بولیمیا

اگر نگران این هستید که یک دوست یا یکی از عزیزانتان مبتلا به بولیمیا باشد، مهم است که بدانید به چه چیزی توجه کنید. اگر فکر می کنید که آنها به پرخوری عصبی مبتلا هستند، به روشی ایمن و بدون قضاوت با آنها تماس بگیرید و به آنها اطلاع دهید که از آنها مراقبت می کنید یا از یک متخصص راهنمایی بخواهید. مهم است که آنها در اسرع وقت کمک حرفه ای دریافت کنند تا بهترین شانس برای غلبه بر این شرایط را برای آنها فراهم کند.

نشانه هاو ویژگی هایی از بیماری بولیمیا 

• انزوای اجتماعی
• رفتن به دستشویی و حمام بلافاصله بعد از صرف غذا
• تغییر خلق و خو یا شخصیت
• پرهیز از غذا خوردن در حضور دیگران
• پوسیدگی دندان، عقب نشینی خطوط لثه و دندان های زرد و دردناک
• صحبت کردن مدام در مورد غذا
• تکانشی عمل کردن
• نوشیدن بیش از حد الکل یا مصرف مواد مخدر
• ترس شدید از افزایش وزن
• وسواس در مورد ظاهر
• نگهداری یا پنهان کردن غذا
• تمایل زیاد به پوشاک ساده و گشاد
• کالری شماری و اندازه گیری زیاد وزن
•  تصویر بدن معیوب
• کناره گیری از دنیای بیرون

عوارض بولیما در بلند مدت

بولیمیا در درازمدت تأثیر مخربی بر کل بدن دارد و عوارض جدی متعددی ایجاد می‌کند:

1. عدم تعادل الکترولیت، به ویژه پتاسیم
2. خستگی مزمن
3. از دست دادن یا اختلال در چرخه قاعدگی
4. آسیب به استخوان

الکترولیت ها نمک ها یا یون هایی با بار الکتریکی هستند که توسط بدن برای تنظیم آب، عملکرد عصب و ماهیچه استفاده می شود.

یک الگوی پاکسازی طولانی مدت، الکترولیت های بدن را در یک عدم تعادل مداوم قرار می دهد و خطر تأثیر بر عملکرد قلب و کلیه را در پی دارد. پتاسیم یک الکترولیت است (و همچنین به عنوان یک ماده معدنی طبقه بندی می شود) که اغلب توسط چرخه پاکسازی بیش از حد کاهش می یابد و به ویژه برای عملکرد قلب مهم است. افراد مبتلا به بولیمیا باید سطح پتاسیم را آزمایش کنند و در صورت نیاز مکمل دریافت کنند زیرا سطوح بسیار پایین پتاسیم می تواند باعث نامنظم شدن ریتم قلب و تجزیه فیبرهای بافت قلب شود.

سایر اثرات فیزیکی طولانی مدت پرخوری عصبی و خطرات بالقوه شامل اختلال در چرخه قاعدگی و مشکلات باروری مرتبط است. خستگی مزمن ناشی از کاهش مداوم مواد مغذی در طول پاکسازی، همراه با مشکلات آینده در سلامت استخوان، به دلیل از دست دادن کلسیم، نیز یک خطر است. پوسیدگی دندان ناشی از پرخوری عصبی ممکن است دائمی باشد و درمان آن دشوار باشد.

عوارض بولیمیا در سیستم گوارشی

به دلیل استفراغ مکرر، استفاده از ملین، و/یا مصرف دیورتیک، مبتلایان به بولیمیا ممکن است طیف وسیعی از علائم گوارشی داشته باشند. خونریزی گوارشی و رفلاکس می تواند با استفراغ و مصرف بیش از حد ملین ها ایجاد شود. مری در نتیجه استفراغ های مکرر شل می شود و باعث می شود محتویات معده به سمت گلو و دهان بالا برود. یک فرد مبتلا به پرخوری عصبی همچنین ممکن است به طور غیرارادی استفراغ کند اگر بعد از خوردن غذا خم شود یا مثلاً وقتی آروغ بزند. اگرچه نادر است، اما اگر به رفتار استفراغ توجه نشود و تحریک مری شدید شود، ممکن است منجر به پارگی مری شود.

ناهنجاری های الکترولیت و وابستگی به ملین ها در کسانی که بیش از حد از ملین ها استفاده می کنند، شایع است. در برخی موارد، کولون ممکن است در نتیجه پرخوری و استفاده از ملین‌ها ضعیف شود و منجر به یبوست مزمن شود. در موارد شدید، برخی از افراد مبتلا به بولیمیا برای همیشه عملکرد روده خود را از دست داده اند و باید تا پایان عمر از کیسه کولوستومی استفاده کنند.

درمان و حمایت بولیمیا
خوشبختانه، درمان خوب و ثابت شده پرخوری عصبی با شواهد قوی برای اثربخشی آن وجود دارد. درمان پرخوری عصبی مبتنی بر رویکرد مبتنی بر CBT (درمان رفتاری شناختی) است که از افراد حمایت می کند تا پیوندهای بین افکار، احساسات و رفتار خود را در نظر بگیرند. این یک رویکرد عملی و حل‌کننده مشکل است و در درمان پرخوری عصبی، محرک‌های پرخوری در نظر گرفته می‌شود و چگونه می‌توان با تغییر الگوی افکار، احساسات و رفتار بر آن غلبه کرد.

درمان تقریباً همیشه در یک محیط سرپایی ارائه می شود (مراجعه به یک درمانگر CBT یک بار در هفته)، مگر اینکه مشکلات دیگری وجود داشته باشد که نیاز به بستری شدن در بستری داشته باشد. پشتیبانی گروهی نیز ممکن است مفید باشد.

جستجوی درمان بولیمیا در اسرع وقت بسیار مهم است، درمان زودهنگام هم از نظر کاهش خطر عوارض بولیمیا و هم از آنجایی که با پرخوری عصبی و سایر اختلالات خوردن شناخته شده است،  با نتایج بهتر مرتبط است. این به این دلیل است که هر چه اختلالات خوردن طولانی‌تر باشد، ریشه‌دارتر و درمان آن‌ها سخت‌تر می‌شود.

برای رزرو نوبت ویزیت جهت درمان بولیمیا و پیشگیری از عوارض بولیمیا میتوانید به صفحه رزرو نوبت مراجعه نمایید.

قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با

 تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا

بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه و عوارض بولیمیا را متوقف می کند.

 

منبع:

https://www.uptodate.com