علائم ترک مواد افیونی می تواند شدید باشد، اما می توانید با برنامه درمانی مناسب آنها را مدیریت کنید. اپیوئیدها مسکن هایی هستند که گاهی برای افرادی که درد شدید دارند تجویز می شوند. برخی از افرادی که این داروها را مصرف می کنند دچار اختلال مصرف مواد افیونی می شوند. اگر شما یکی از بسیاری از افرادی هستید که با اختلال مصرف مواد افیونی (OUD) زندگی می‌کنند، می‌دانید که ترک مصرف مواد افیونی چقدر چالش برانگیز است. اما ادامه مصرف آنها می تواند ناامن باشد. استفاده طولانی مدت ممکن است باعث موارد زیر شود:
- مشکلات روحی و روانی
- مشکلات پزشکی
- اوردز
- مرگ
حتی اگر می‌دانید که ترک مواد افیونی ممکن است انتخاب درستی باشد، برداشتن اولین قدم در مواجهه با علائم ترک مواد ممکن است دشوار باشد. اما با یک برنامه درمانی مناسب، می توانید با کاهش مصرف مواد افیونی، علائم ترک را به حداقل برسانید. و اگر OUD دارید، داروهای خاصی به نام داروهای اختلال مصرف مواد افیونی (MOUD) نیز می توانند کمک کننده باشند.
مواد افیونی چیستند؟
اپیوئیدها مسکن هایی هستند که پزشک ممکن است برای کاهش درد شدید تجویز کند. مواردی مثل:
- کدئین
- مورفین
- اکسی کدون
- هیدروکودون
اگرچه آنها برای استفاده کوتاه مدت بی خطر هستند، اما مصرف طولانی مدت آنها ممکن است باعث شود بدن شما نسبت به دوز تجویز شده تحمل پیدا کند. سپس، برای تسکین درد، به دوز بالاتری نیاز دارید. در نهایت ممکن است آنقدر به دارو وابسته شوید که با قطع مصرف آن، بدن شما واکنش نشان داده و علائم ترک مواد داشته باشید. به این سندرم، محرومیت از مواد افیونی می گویند. اگر با دقت انجام نشود، می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
با توجه به سازمان غذا و دارو (FDA)، شما نباید به طور ناگهانی مصرف مواد افیونی را متوقف کنید. درعوض باید با پزشک خود برای ایجاد برنامه ای کار کنید که در آن بتوانید به آرامی کاهش یافته و درمان مناسب را دریافت کنید.
علائم ترک مواد افیونی چیست؟
علائم ترک مواد افیونی را می توان هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی احساس کرد. بر اساس یک مقاله مروری در سال ۲۰۱۹ علائم ترک عبارتند از:
- از دست دادن اشتها و گرفتگی شکم
- لرزش بدن
- مردمک های گشاد شده
- تشکیل بیش از حد اشک
- آبریزش بینی
- ضربان قلب سریع احساس گرما و سرما
- دردهای عمومی
- مور مور شدن
- بی خوابی و بی قراری
- حالت تهوع
- صدای غرش یا غرغر معده
- تعریق
- استفراغ و اسهال
اگر هر یک از این علائم ترک مواد را در طول ترک تجربه کردید، باید آنها را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها می توانند برنامه درمانی شما را اصلاح کنند تا به کاهش علائم شما در حین ترک اعتیاد کمک کنند.
برای دریافت نسخه بهترین داروی درمان علائم ترک اعتیاد
از اینجا ویزیت روانپزشکی رزرو نمایید
چه آزمایشاتی برای کسانی که علائم ترک تریاک دارند ، لازم است؟
- آزمایش ادرار یا خون برای غربالگری مواد مخدر می تواند مصرف مواد افیونی را تایید کند.
سایر آزمایش ها به تشخیص روانپزشک شما برای مشکلات دیگر بستگی دارد. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایشات شیمیایی خون و عملکرد کبد
- CBC (شمارش کامل خون، اندازه گیری گلبول های قرمز و سفید و پلاکت ها که به لخته شدن خون کمک می کنند)
- رادیوگرافی قفسه سینه
- نوار قلب (الکتروکاردیوگرام یا ردیابی قلب)
- آزمایش هپاتیت C، HIV و سل (TB)، زیرا تعدادی از افرادی که از مواد افیونی استفاده می کنند نیز به این بیماری ها مبتلا هستند.
اعتیاد به تریاک چگونه درمان می شود؟
درمان علائم اعتیاد به تریاک اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:
- دارو (از جمله MOUD)
- مشاوره
- رفتار درمانی
- پیوستن به یک گروه پشتیبانی بازیابی، مانند معتادان گمنام باشد.
از آنجایی که علائم ترک مواد مواد افیونی می تواند آزاردهنده باشد، نباید به تنهایی این کار را انجام دهید. مهم است که با پزشک خود بر روی یک برنامه کار کنید و با کاهش مصرف مواد افیونی به ملاقات با تیم درمانی خود ادامه دهید. یک برنامه خوب، کند خواهد بود. این به شما کمک می کند هوس کمتری برای مواد افیونی داشته باشید و علائم ترک مواد را کاهش دهید. انجمن روانپزشکی آمریکا می گوید که برنامه شما باید شامل موارد زیر باشد:
- تشخیص و یک برنامه درمانی فردی که فقط برای شما طراحی شده است
- دسترسی به درمان جایگزین مواد
- رفتار درمانی با متخصص سلامت روان
- درمان اعتیاد و هر شرایط دیگری که با آن زندگی می کنید
- برنامه مدیریت بلندمدت برای کمک به شما در دوران نقاهت
- خدمات پشتیبانی
داروی ترک اعتیاد به تریاک چیست؟
متادون علائم ترک را تسکین می دهد و به سم زدایی کمک می کند. همچنین به عنوان یک داروی نگهدارنده طولانی مدت برای وابستگی به مواد افیونی استفاده می شود. پس از یک دوره نگهداری، دوز ممکن است به آرامی در مدت طولانی کاهش یابد. این به کاهش شدت علائم ترک کمک می کند. برخی افراد سال ها متادون مصرف می کنند.
بوپرنورفین (Subutex) ترک مواد افیونی را درمان می کند و می تواند طول سم زدایی را کوتاه کند. همچنین ممکن است برای نگهداری طولانی مدت مانند متادون استفاده شود. بوپرنورفین اغلب با نالوکسون (Bunavail، Suboxone، Zubsolv) ترکیب می شود که به جلوگیری از وابستگی و سوء استفاده کمک می کند.
کلونیدین برای کمک به کاهش اضطراب، بی قراری، دردهای عضلانی، تعریق، آبریزش بینی و گرفتگی های ناشی از ترک مصرف می شود. به کاهش هوس کمک نمی کند.
سایر داروها می توانند موارد زیر باشند:
داروی استفراغ و اسهال
داروی کمک به خواب
نالترکسون می تواند به جلوگیری از عود کمک کند. این دارو به صورت قرص یا تزریقی موجود است. با این حال، اگر در بدن شما مواد مخدر وجود داشته باشد نالترکسون باعث علائم ترک مواد بصورت ناگهانی و شدید شود.
افرادی که بارها و بارها قطع مصرف می کنند باید با متادون یا بوپرنورفین طولانی مدت درمان شوند.
اکثر افراد پس از سم زدایی به درمان طولانی مدت نیاز دارند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
- گروه های خودیاری، مانند معتادان گمنام
- مشاوره سرپایی
- درمان سرپایی فشرده ( بستری روزانه )
- درمان بستری
هر کسی که از سم زدایی برای مواد افیونی استفاده می کند باید از نظر افسردگی و سایر بیماری های روانی بررسی شود. درمان این اختلالات می تواند خطر عود را کاهش دهد. داروهای ضد افسردگی باید در صورت نیاز تجویز شوند.