سندرم غذا خوردن شبانه (NES) یک اختلال غذایی کمتر شناخته شده است که تقریباً ۱٪ از جمعیت عمومی و ۶ تا ۱۶٪ از افراد چاق را تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلال معمولاً به اشتباه تشخیص داده می شود یا به عنوان اختلال پرخوری شناخته می شود. با این حال، تفاوت های مهمی بین NES و سایر اختلالات خوردن وجود دارد و آگاهی از این تفاوت ها برای تشخیص صحیح و درمان مؤثر مهم است.
تعریف سندرم غذا خوردن شبانه
اصطلاح سندرم غذا خوردن شبانه به رفتارهایی اشاره دارد که با یک الگوی تأخیر در دریافت غذا مشخص می شود که در آن بیمار حداقل ۲۵ درصد از کل کالری روزانه خود را بعد از شام و یا در طول بیداری های شبانه مصرف می کند.
متخصصان با هدف کسب اطلاعات بیشتر در مورد این اختلال، اولین سمپوزیوم بین المللی غذا خوردن شبانه را در سال ۲۰۰۸ برگزار کردند و معیارهای آزمایشی تشخیصی زیر را برای NES ایجاد کردند:
- الگوی روزانه غذا خوردن نشان دهنده افزایش قابل توجه مصرف غذا در عصر و یا شب است که یک یا هر دو مورد زیر ممکن است رخ دهد: حداقل ۲۵ درصد از غذای دریافتی بعد از عصرانه مصرف می شود. حداقل دو بار شب خوری در هفته رخ می دهد.
- وضعیت بالینی که با حداقل سه مورد از ویژگی های زیر همراه است:
- عدم تمایل به خوردن صبحانه یا حذف وعده ی صبحانه ۴ روز در هفته
- وجود میل شدید به خوردن بین شام و خواب و یا در طول شب
- بی خوابی ۴ شب یا بیشتر در هفته
- وجود این باور که فرد برای شروع یا بازگشت به خواب باید غذا بخورد
- خلق غالباً افسرده است و یا خلق در عصر بدتر می شود.
- اختلال در عملکرد روزانه فرد
- الگوی بی نظمی غذا خوردن حداقل به مدت ۳ ماه ادامه داشته باشد.
علائم سندرم خوردن شبانه
فیزیکی
تشخیص علائم فیزیکی NES ممکن است دشوار باشد، با این حال، برخی از شاخص ها عبارتند از:
- مشکل در به خواب رفتن بدون غذا خوردن.
- علائم افسردگی که در ساعات عصر بدتر می شود.
- ممکن است فرد اضافه وزن داشته باشد یا چندین تلاش ناموفق برای رژیم گرفتن و کاهش وزن داشته باشد.
رفتاری
علائم رفتاری NES در طول روز بیشتر از زمانی که رفتارها در حال رخ دادن هستند ذیذه می شوند. برخی از این موارد عبارتند از:
- کم اشتهایی در صبح به عنوان “بی اشتهایی صبحگاهی” نیز نامیده می شود.
- بی خوابی حداقل ۳ شب در هفته.
- افزایش گرسنگی بعد از شام و قبل از خواب.
- گزارش عقاید مبنی بر اینکه خوردن برای خوابیدن ضروری است.
- مخفی کردن غذا
- خوردن تا حدی که به طور ناراحت کننده ای سیر می شود.
خطرات سندرم خوردن شبانه
بسیاری از خطرات سلامتی مرتبط با سندرم خوردن شبانه به دلیل شباهت در رفتارها، مشابه خطرات اختلال پرخوری هستند. برخی از پیامدهای دراز مدت رفتارهای سندرم خوردن شبانه عبارتند از:
- افزایش وزن غیر طبیعی
- دیابت
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- مشکلات قلبی عروقی
- مشکلات گوارشی
علل سندرم خوردن شبانه
تئوری های زیادی در مورد علل رفتارهای سندرم خوردن شبانه وجود دارد و بسیاری از آنها دقیق هستند. عوامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی متعددی وجود دارد که به سندرم خوردن شبانه کمک می کند. به عنوان مثال، یکی از علائم کلیدی هیپرفاژی است که به صورت غیرطبیعی اشتها افزایش پیدا می کند یا مصرف غذا زیاد می شود که می تواند در اثر آسیب به هیپوتالاموس ایجاد شود. علاوه بر این، بسیاری بر این باورند که NES با ریتم شبانه روزی فرد و مواد شیمیایی بدن مرتبط با خواب، لذت و گرسنگی مرتبط است.
بسیاری از متخصصان همچنین خاطرنشان می کنند که به نظر می رسد افزایش استرس با سندرم خوردن شبانه در شب مرتبط است. علاوه بر این، NES اغلب با اختلالات خوردن، اضطراب، افسردگی و تشخیص مصرف مواد همراه است.
روش های درمان
تحقیقات اندکی در مورد درمان‌های مؤثر برای سندرم خوردن شبانه وجود دارد، با این حال، مطالعات کمی انجام شده است که نشان می‌دهد درمان دارویی و درمان شناختی رفتاری (CBT) ممکن است در کاهش رفتارهای NES امیدوارکننده باشد. بسیاری از محققان پیشنهاد کرده اند که ترکیبی از این دو موثرتر است. مطالعات همچنین نشان می دهد که مهارت های تمرکز حواس مانند آرام سازی پیشرونده عضلانی می تواند مفید باشد.
صرف نظر از اینکه چقدر تحقیقات باید برای درک و درمان موثر سندرم خوردن شبانه انجام شود، نکته کلیدی برای کسانی که در حال حاضر با این مشکل مواجه هستند این است که از متخصصان اختلال خوردن کمک بگیرند تا بتوانند درمان های موثر را ذریافت کنند.
قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با
تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا
بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.