با انجام اولین مقایسه شناخته شده مغز پسران و دختران مبتلا به اختلال پرخوری، تیمی از محققان دانشکده پزشکی کک تفاوت های قابل توجهی در ساختار مغز بین دو جنس پیدا کردند. این تحقیق اخیرا در Psychological Medicine منتشر شده است.
این مطالعه که بر اساس کار قبلی انجام شده است که نشان میدهد اختلال پرخوری از سنین پایین در مغز ایجاد میشود، اولین قدم مهم در درک نوروبیولوژی اختلال پرخوری و تفاوت آن بین جنسها است. همچنین شواهد مهمی ارائه می دهد که مردانی را که در گذشته از تحقیق در مورد اختلالات خوردن کنار گذاشته بودند، باید در تلاش های آینده برای درک منشاء اختلالات خوردن گنجانده شوند.
استوارت موری، روانشناس، دلا مارتین دانشیار روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی کک می گوید: «مردان برای دههها از تحقیقات در مورد اختلالات خوردن کنار گذاشته شدهاند. تصور میشد که برای مردان اختلالات خوردن غیر معمول بود. در نتیجه حذف پسران و مردان، ما فقط از زنان مطالعه میکنیم که درمانهایی را برای پسران و مردان به کار میبریم و امیدواریم که آنها با همان اثربخشی کار کنند.»
با این حال، در سالهای اخیر به طور فزایندهای روشن شده است که برخی از اختلالات خوردن تقریباً در بین مردان و پسران به اندازه زنان و دختران شایع است. در عین حال، تحقیقات شواهد بیشتری را نشان میدهد که نشان میدهد اختلالات خوردن بیماریهای مغز هستند و نتیجه فشار اجتماعی یا فقدان اراده نیستند، که موری معتقد است که تصورات غلط رایجی هستند که رد شدهاند.
همان بیماری، ساختار مغز متفاوت
محققان با استفاده از دادههای مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان، بزرگترین مطالعه در ایالات متحده برای ارزیابی رشد مغز، ۳۸ پسر و ۳۳ دختر را شناسایی کردند که از ۱۱۸۷۵ شرکتکننده در این مطالعه اختلال پرخوری داشتند. در کودکان، پسران حدود ۵۷ درصد از مبتلایان به اختلال پرخوری را تشکیل می دهند. این رقم در میان بزرگسالان با مردان بالغ که حدود ۴۳ درصد از افراد مبتلا به اختلالات پرخوری را تشکیل می دهند، تغییر می کند.
تیم تحقیقاتی توانست چگالی ماده خاکستری در مغز کودکان ۹ و ۱۰ ساله را از طریق مورفومتری مبتنی بر وکسل، یک تکنیک تصویربرداری عصبی که محققان را قادر میسازد تفاوتها در آناتومی ساختاری مغز را در کل بررسی کنند، ارزیابی کنند. مغز این نشان داد که در مقایسه با یک گروه کنترل متشکل از ۷۴ کودک که از نظر سن، شاخص توده بدنی و بلوغ رشدی مطابقت داشتند، دختران مبتلا به اختلال پرخوری دارای تراکم ماده خاکستری در چندین قسمت از مغز بودند که به کنترل تکانه و پرخوری مرتبط است. علائم اختلال خوردن با این حال، پسران مبتلا به اختلال پرخوری، تراکم ماده خاکستری بالایی در این نواحی نداشتند. این افزایش تراکم ماده خاکستری در دختران مبتلا به اختلال پرخوری نشان می دهد که فرآیند بلوغ مغزی ممکن است به طور منحصر به فردی در این دختران تغییر کند یا به تاخیر بیفتد.
گنجاندن مردان برای درمان های آینده حیاتی است
به همین ترتیب، این واقعیت که پسران و دختران مبتلا به اختلال پرخوری، که شایعترین نوع اختلال خوردن است، ساختار مغزی متفاوتی دارند، باعث میشود که مردان ممکن است به درمانهای متفاوتی نسبت به زنان نیاز داشته باشند.
موری افزود که درمان های جدید برای اختلال پرخوری در افق است و شامل تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال و تحریک جریان مستقیم است که هر دو به طور مستقیم مغز را هدف قرار می دهند. مانند تحقیقات قبلی در مورد اختلالات خوردن، تا کنون فقط افراد زن در این تحقیق گنجانده شده اند.
موری میگوید: «تفاوتهای ساختار مغز بین پسران و دختران مبتلا به اختلالات پرخوری به این معنی است که هر روش درمانی که مغز را هدف قرار میدهد باید بر روی مردان و همچنین زنان آزمایش شود.» در غیر این صورت، قسمت هایی از مغز مردان را هدف قرار می دهیم که لزوماً غیر طبیعی نیستند.
در مرحله بعد، موری و تیمش آزمایش خواهند کرد تا ببینند علاوه بر داشتن ساختارهای مختلف، عملکرد مغز مردان و زنان مبتلا به اختلال پرخوری متفاوت است یا خیر.
منبع: