شاید نخوردن چیزی برای روزها غیر منطقی به نظر برسد، اما بسیاری از مردم این کار را به نام سلامتی بهتر انجام می دهند. این رویکرد به غذا خوردن که به عنوان فستینگ متناوب شناخته می شود، طرفداران و مخالفان خود را دارد و برخی می پرسند که آیا این روش می تواند منجر به رفتارهای غذایی ناسالم یا ایجاد اختلال در خوردن شود.
رژیم فستینگ متناوب چیست؟
هنگامی که فردی درگیر فستینگ متناوب می شود، با هدف کاهش وزن یا پیشگیری از بیماری های خاص، از غذا خوردن در دوره های خاص پرهیز می کند.
روش های مختلف فستینگ متناوب وجود دارد.هر روش شامل انتخاب زمان غذا خوردن و فستینگ است. به عنوان مثال می توان به روش ۱۶/۸، یا هشت ساعت غذا خوردن و ۱۶ ساعت فستینگ، و رویکرد ۵:۲، یا خوردن پنج روز در هفته و سپس صرف یک وعده غذایی ۵۰۰ تا ۶۰۰ کالری در دو روز دیگر اشاره کرد. در رژیم فستینگ متناوب آب و نوشیدنی های بدون کالری مانند چای و قهوه را در دوره های فستینگ مصرف می شود.
مفهوم فستینگ متناوب از دوران ماقبل تاریخ سرچشمه می گیرد که انسان ها می توانستند برای مدت طولانی بدون غذا زنده بمانند و انرژی زیادی را برای شکار و جمع آوری غذا مصرف می کردند. امروز ما فرصت های بسیار کمتری برای حرکت و فعالیت داریم. برخی کارشناسان می گویند که فواید فستینگ متناوب از تاثیر بر چرخه امروزی خوردن بیشتر و حرکت کمتر ناشی می شود. آنها می گویند برای برخی افراد، این می تواند به کاهش وزن کمک کند یا ممکن است فشار خون یا ضربان قلب در حالت استراحت را بهبود بخشد.
آیا فستینگ یک رفتار ناسالم است؟
برخی از کارشناسان می گویند که فستینگ متناوب طبق تعریف یک رفتار غذایی ناسالم است زیرا شامل محدود کردن مقدار غذا خوردن، حذف وعده های غذایی و سخت گیری در مورد نحوه خوردن غذا می شود ( من کاملا با این ایده موافق هستم).
سامانتا دکارو، روانپزشک، “اگر بازه زمانی مجاز غذا خوردن را محدود کنید و علائم گرسنگی خود را خارج از این بازه زمانی کاملاً نادیده بگیرید، می تواند یک رویکرد خطرناک و اشتباه باشد، به ویژه برای کسانی که در حال بهبودی اختلال خوردن هستند.”
و چیزی که بسیاری از مردم هنگام شروع یک برنامه فستینگ متناوب متوجه نمی شوند این است که میل به پرخوری در پایان دوره فستینگ می تواند مشکل ساز باشد. اگر فردی در چرخه فستینگ و پرخوری گیر کند، این می تواند منجر به شرایطی شود که به عنوان اختلال پرخوری شناخته می شود.
این یک وضعیت جدی است که می‌تواند باعث شود احساس کنید کنترلی بر میزان غذا خوردن ندارید. افرادی که با اختلال پرخوری دست و پنجه نرم می کنند، اغلب زمانی که گرسنه نیستند غذا می خورند یا حتی اگر احساس سیری ناراحت کننده ای داشته باشند به خوردن ادامه می دهند. پس از پایان غذا خوردن، معمولاً غرق در احساس گناه، شرم یا انزجار می شوند. بدون کمک متخصصان، پس از ابتلا به بیماری هایی مانند اختلال پرخوری، بازیابی کنترل نحوه، زمان و چرایی غذا خوردن می تواند چالش برانگیز باشد.
چه زمانی فستینگ نشانه چیز دیگری بجز سلامتی است؟
نشانه‌های خاصی وجود دارد که نشان می‌دهد فستینگ یک فرد به چیزی فراتر از راهی برای حفظ سلامتی بیشتر تبدیل شده است. این نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استفاده از این روش برای محدود کردن شدید کالری و کاهش وزن
- احساس شکست در صورت غذا خوردن در دوران فستینگ
- داشتن احساس شرم یا گناه بعد از غذا خوردن
- احساس ترس عمیق از افزایش وزن
همچنین مهم است که با خودتان بررسی کنید که چرا می خواهید فستینگ متناوب را امتحان کنید و اگر در طول دوره فستینگ غذا بخورید چه احساسی خواهید داشت. درک نیت و احساسات شما در پس تلاش برای فستینگ متناوب برای سلامت و رفاه طولانی مدت شما بسیار مهم است. همه افراد به روزه‌داری متناوب واکنش متفاوتی نشان می‌دهند، اما دانستن اینکه چگونه تشخیص دهیم آیا این رویکرد به یک اختلال خوردن پیشرفت کرده است یا خیر، می‌تواند باعث نجات زندگی شود.
اگر هر لحظه از زندگی خود متوجه هر یک از این ۴ علائم بالا شدید، به احتمال زیاد در حال ابتلا به یک اختلال خوردن هستید و بهتر است کمک بگیرید. من کاملا امیدوارم به شما کمک کنم؛ برای شروع کمک به سامانه رزرو نوبت مراجعه کنید.
قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با
تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا
بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.