روش های درمان بولیمیا یا پرخوری عصبی

پرخوری عصبی نوعی پرخوری است که به دنبال آن رفتارهای جبرانی مانند پاکسازی، فستینگ و یا با ورزش بیش از حد همراه است. تأثیرات فیزیکی، عاطفی و روانی رفتارهای پرخوری عصبی مخرب هستند بنابراین شناسایی اختلال و مداخله در اسرع وقت حائز اهمیت است. در ادامه با نحوه برخورد و روش های درمان بولیمیا آشنا خواهید شد.

چگونه به فرد مبتلا به بولیمیا کمک کنیم

افراد بیشتری نسبت به آنچه که فکر می کنید برای حمایت از یک فرد مبتلا به پرخوری عصبی نیاز است. از اعضای خانواده گرفته تا دوستان، شریک عاطفی و حتی مربیان، معلمان، رئیسان یا همکاران همگی تحت تاثیر پرخوری عصبی فرد مبتلا هستند. اگر نگران این هستید فردی که می‌شناسید با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می‌کند، مهم است که نگرانی‌های خود را به آن شخص اطلاع دهید.

برخوردهای پرخاشگرانه و پیش داوری در مورد رفتار فرد مبتلا به پرخوری عصبی نتیجه معکوس خواهد داشت با این حال، نزدیک شدن به آنها بدون قضاوت و ایجاد فضا برای آنها می‌تواند شروع ارزشمندی برای شروع بهبودی آنها باشد. ایجاد فضا برای این افراد برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود به آنها این امکان را می دهد تا بیان کنند که چگونه  پرخوری عصبی بر زندگی آن ها تأثیر می گذارد. همچنین این فضا می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای مداخلات درمانی در آینده فراهم کند.

پس از گوش دادن به صحبت های عزیزتان، به سادگی از او بپرسید “چگونه می توانم از شما حمایت کنم؟” این کار یک راه عالی برای باز کردن دری برای مراحل بعدی کمک و درمان فرد مبتلا است. شما ممکن است مکالمه را به سمتی هدایت کنید که فرد مبتلا حتی برای کمک های بیشتر از شما کمک بخواهد.  به آنها کمک کنید تا برای رفع مشکلشان یه متخصصین این کار دسترسی پیدا کنند و همچنین به آن ها اطمینان دهید چگونه شما به عنوان پشتیبانی جانبی می توانید در همه مراحل درمان کنار آنها باشید. بسته به رابطه شما با فرد، مثلا شما میتوانید مدام حتی تلفنی با آنها در تماس باشید، به آنها کمک کنید مراکز درمانی و یا متخصصین این حرفه را پیدا کنند، یا حتی در جلسات خانواده درمانی شرکت کنید.

به هر روشی که فرد مبتلا به پرخوری عصبی راحت است همراهیش کنید اما حد و مرز خود را مشخص کنید تا بتوانید از سلامت روان و رفاه خود نیز محافظت کنید. اگر خود نیز مبتلا به پرخوری عصبی هستید نمی توانید همه ی روش های کمکی که ذکر شد رو اجرا کنید و گاهی حتی ممکن است منجر به رنجش و درگیری بین دو نفر شود و بر روی روابطتان تاثیر منفی بگذارد.

مراحل درمان بولیمیا

روند درمان و بهبودی بولیمیا برای هر فردی متفاوت به نظر می رسد و به دو عامل عمده بستگی دارد: شدت اختلال فرد و تمایل آنها به درمان. شدت بولیمیای یک فرد تعیین می کند که به چه سطحی از مراقبت نیاز دارد. اگر رفتارهایشان از نظر پزشکی به شدت آسیب زننده باشد، به درمان بستری در بیمارستان نیاز خواهند داشت. پس از تثبیت وضعیت پزشکی، آنها به درمان خانگی و برنامه بستری جزئی یا سرپایی شدید نیاز خواهند داشت. اغلب، فرد همه ی این مراحل را پشت سر می گذارد و با توجه به مدت زمان درمان و خدماتی که هر فرد دریافت می کند زمان بهبودی متفاوت خواهد بود اما فرد با بدست آوردن استقلال بیشتر و بهبودی در حدی که بتواند امور روزانه زندگی را انجام دهد مراحل درمانش کاهش پیدا خواهد کرد.

مشارکت فرد در درمان مهمترین عامل پیش بینی کننده اثر بخشی درمان است. اگر فردی با انگیزه  و به طور فعال در گروه درمانی، درمان فردی، خانواده درمانی، کار رژیم غذایی و سایر برنامه ها شرکت نمی کند، احتمال اینکه درمان برای او مفید واقع شود کم است. این که درمان و موثر بودن روش های درمانی کاملا وابسته به انتخاب فرد است می تواند امیدوارکننده باشد و به فرد احساس آرامش دهد. این بدان معنا نیست که دودلی یا تردید برای بهبودی وجود ندارد، با این حال به نفع فرد است که وارد پروسه درمان شود هرچند که به نتیجه آن شک و تردید داشته باشد.

 

روش های درمان بولیمیا

مؤثرترین روش‌های درمانی برای پرخوری عصبی شامل درمان شناختی رفتاری (CBT)، رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)، پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) و درمان‌های جامع است.

درمان شناختی رفتاری مهمترین رویکرد درمانی برای تمام بیماری های روانی است که تحقیقات علمی زیادی روی آن صورت گرفته است. مداخلات CBT ریشه در این باور اساسی دارد که افکار منجر به احساساتی می شود که منجر به رفتار می شود. CBT کمک می کند تا فرد باورها و فرایندهای فکری که پشت رفتارهای پرخوری عصبی قرار دارند را درک کند و با تغییر آنها بتوانند در رفتار خود نیز تغییر ایجاد کنند.

رفتار درمانی دیالکتیکی نوعی درمان شناختی است که مبتنی بر مفهوم ادغام باورهای به ظاهر متضاد برای به چالش کشیدن تفکر سیاه و سفید است. این درمان شامل آموزش افراد در مورد نحوه پذیرش این موارد متضاد و در عین حال آموزش مهارت‌هایی برای تنظیم احساسات، درگیر شدن آگاهانه و بدون قضاوت در لحظه، تحمل پریشانی و برقراری ارتباط مؤثر با مرزها و نیازها است.

پیشگیری از واکنش مواجهه نیز نوعی درمان شناختی است که مواجهه درمانی را با مهارت‌سازی و چارچوب‌بندی مجدد شناختی در هم می‌آمیزد. این درمان شامل قرار دادن افراد در معرض چیزهایی است که رفتارهای آنها را تحریک می کند مانند غذاهای ترسناک، احساسات ناراحت کننده، یا موقعیت ها و فعالیت های اجتماعی. به جای کنار آمدن با این رفتارها به فرد آموزش داده می شود تا با آن ها مقابله کند.

بسیاری از درمان های فوق اغلب با هم ترکیب می شوند زیرا مهارت ها و مداخلات در هر روش می تواند موثر واقع شود. آنها همچنین اغلب با درمان های جامع مانند یوگا و هنر درمانی ترکیب می شوند. همه ی این ها می توانند فرد را در یادگیری روش های جایگزین برای برقراری ارتباط یا مقابله و همچنین برقراری ارتباط با بدن خود کمک کنند. در نهایت، تحقیقات نشان می دهد که درگیر کردن سیستم حمایتی یک فرد در درمان و تراپی برای بهبودی آنها بسیار مفید است. از آنجا که تیم درمان کمک کننده نمی تواند همیشه در کنار فرد باشد لازم است تا سیستم حمایتی فرد مبتلا به عزیزان و اطرافیان او اطلاع داده شود تا بتوانند به بهترین نحو به او کمک کنند.

 نحوه یافتن برنامه های درمانی برای بولیمیا

اگر شما یا یکی از عزیزانتان نیاز به درمان پرخوری دارید  نزد پزشک، درمانگر یا روانپزشک مراقبت های اولیه خود بروید و به آنها اطلاع دهید که چه تجربه ای دارید تا بتوانند شما را به منابع و متخصصان ارجاع دهند. اینترنت منابع مفید بسیاری برای مبارزه با پرخوری عصبی، دریافت درمان و یادگیری در مورد این اختلال و بهبودی دارد. این سایت‌ها اغلب فهرست‌هایی دارند که متخصصان اختلال خوردن را فهرست می‌کنند و همچنین مقالات زیادی دارند که می‌توانند آموزش و پشتیبانی ارائه دهند. همانطور که به دنبال درمان پرخوری عصبی هستید، بدانید که لازم نیست قبل از تماس با کمک حرفه ای دقیقاً بدانید به چه چیزی نیاز دارید یا کجا باید بروید. متخصصان به شما کمک می کنند تا همه اینها را تعیین کنید.

قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با

 تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا

بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.