دپاکین ۵۰۰ یا رهاکین برای چیست؟

موارد استفاده دپاکین

رهاکین یا دپاکین برای درمان اختلالات تشنجی، شرایط روحی/خلقی (مانند فاز شیدایی اختلال دوقطبی) و پیشگیری از سردردهای میگرنی استفاده می شود. دپاکین با بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی (انتقال دهنده های عصبی) در مغز عمل می کند. رهاکین در دوزهای ۲۰۰،۲۵۰ و ۵۰۰ میلیگرم در داروخانه ها عرضه می شود.

نحوه مصرف دپاکین

قبل از شروع مصرف دیوالپروکس سدیم و هر بار که دوز داروی بیشتر برایتان تجویز می شود، راهنمای دارو و بروشور داخل جعبه دارو را بخوانید. اگر سوالی دارید، از روان پزشک یا داروساز خود بپرسید.

رهاکین را طبق دستور پزشک از طریق خوراکی مصرف کنید. در صورت بروز ناراحتی معده، می توانید آن را با غذا مصرف کنید. قرص را به طور کامل قورت دهید. قرص را له نکنید یا نجوید که می تواند باعث تحریک دهان یا گلو شود.

دوز دپاکین بر اساس سن، وزن، وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی است که ممکن است مصرف کنید. حتماً به روان پزشک و داروساز خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید. از رهاکین به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. به خاطر داشته باشید که هر روز در زمان مشخصی از آن استفاده کنید تا مقدار دارو در خونتان ثابت بماند.

اگر از این دارو برای تشنج استفاده می شود، بدون مشورت با پزشک، مصرف آن را قطع نکنید. اگر دارو به طور ناگهانی قطع شود، ممکن است وضعیت شما بدتر شود. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

دیوالپروکس سدیم سردردهای میگرنی حاد را تسکین نمی دهد. داروهای دیگر را طبق دستور پزشک برای حملات حاد مصرف کنید.

عوارض جانبی رهاکین

• اسهال، سرگیجه، خواب آلودگی، ریزش مو، تاری/دوبینی، تغییر در دوره های قاعدگی، صدای زنگ در گوش، لرزش دست و بدن، عدم تعادل و بی ثباتی، تغییر وزن ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
• ممکن است به ندرت قرص ها را در مدفوع خود مشاهده کنید. این ممکن است در صورت داشتن اختلالات روده ای خاص (مانند ایلئوستومی، کولوستومی) رخ دهد. در صورت مشاهده قرص ها در مدفوع فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
• به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
• تعداد کمی از افرادی که برای هر بیماری (مانند تشنج، اختلال دوقطبی، درد) داروهای ضد تشنج مصرف می‌کنند ممکن است افسردگی، افکار/اقدام به خودکشی یا سایر مشکلات روحی/روانی را تجربه کنند. اگر شما یا خانواده/مراقبتان متوجه تغییرات غیرعادی/ ناگهانی در خلق و خو، افکار یا رفتار خود از جمله علائم افسردگی، افکار/اقدام به خودکشی، افکاری در مورد آسیب رساندن به خودتان شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
• اختلال مغزی شدید (گاهی کشنده) (آنسفالوپاتی) به ندرت رخ داده است، به ویژه در بیماران مبتلا به اختلالات متابولیک خاص (اختلالات چرخه اوره). اگر دچار ضعف غیرقابل توضیح، استفراغ، یا تغییرات ناگهانی ذهنی/خلقتی (مانند گیجی) شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید، از جمله: درد قفسه سینه، کبودی آسان/ خونریزی غیرقابل توضیح، ضربان قلب سریع/آهسته/نامنظم، تورم دست ها/پاها، حرکت کنترل نشده چشم (نیستاگموس)، احساس سردی/لرزش، تنفس سریع، از دست دادن هوشیاری.
• واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه اثرات دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

هشدارهای ضروری در مورد دپاکین

• به ندرت، این دارو باعث ایجاد مشکلات جدی (گاهی کشنده) کبدی، معمولاً در ۶ ماه اول شروع درمان شده است. آزمایشات آزمایشگاهی باید قبل از شروع درمان و به طور دوره ای در طول درمان، به ویژه در ۶ ماه اول، برای نظارت بر این عارضه انجام شود.
• خطر مشکلات جدی کبدی در کودکان کمتر از ۲ سال افزایش می‌یابد، به‌ویژه اگر دارای اختلال متابولیک ارثی، اختلال تشنج شدید همراه با عقب‌ماندگی ذهنی، بیماری ارگانیک مغزی باشند، یا اگر بیش از یک داروی تشنج مصرف کنند. در مورد خطرات و مزایای استفاده از این دارو در کودکان کمتر از ۲ سال با پزشک صحبت کنید.
• به دلیل افزایش خطر ابتلا به مشکلات کبدی، افراد مبتلا به برخی اختلالات متابولیک ارثی (مانند سندرم آلپرز-هاتنلوچر) نباید از این دارو استفاده کنند. کودکان کمتر از ۲ سال که ممکن است این اختلالات را داشته باشند نباید از این دارو استفاده کنند. کودکان بزرگتر از ۲ سال که ممکن است این اختلالات را داشته باشند باید در طول درمان با دیوالپروکس سدیم به دقت تحت نظر باشند. برای جزئیات با پزشک خود صحبت کنید.
• این دارو به ندرت باعث بیماری شدید (گاهی کشنده) پانکراس (پانکراتیت) شده است. این ممکن است در هر زمانی در طول درمان رخ دهد و به سرعت بدتر شود.
• در صورت بروز علائم مشکلات کبدی یا پانکراتیت مانند حالت تهوع/استفراغ که متوقف نمی شود، خستگی غیرمعمول، ضعف، تورم صورت، درد معده/شکم، از دست دادن اشتها، ادرار تیره یا زردی چشم، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
• مصرف این دارو در دوران بارداری می تواند باعث نقص مادرزادی شود، ممکن است ضریب هوشی کودک شما را کاهش دهد و ممکن است خطر ابتلا به اختلالات مغزی/روانی خاصی (مانند اوتیسم، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی) را در کودک شما افزایش دهد. مردان و زنانی که از این دارو استفاده می کنند باید در مورد خطرات و مزایای این دارو، سایر گزینه های درمانی و استفاده از اشکال قابل اعتماد کنترل بارداری با پزشک خود صحبت کنند.اگر قصد بارداری دارید، یا اگر شما یا همسرتان باردار شده اید یا ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود صحبت کنید. اگر دیوالپروکس سدیم را فقط برای جلوگیری از سردردهای میگرنی مصرف می کنید، این دارو نباید در دوران بارداری استفاده شود.
• اگر دیوالپروکس سدیم را برای درمان تشنج یا مشکلات روانی/خلقی (مانند اختلال دوقطبی) مصرف می‌کنید، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر اینکه پزشکتان دستور دهد. تشنج‌های درمان‌نشده و مشکلات روحی/روانی (مانند اختلال دوقطبی) شرایط جدی‌ای هستند که می‌توانند هم به زن باردار و هم به جنین داخل رحم آسیب برسانند.

موارد احتیاط در مصرف دیوالپروکس سدیم

• قبل از مصرف دیوالپروکس سدیم، اگر به آن یا به والپروئیک اسید یا والپروات سدیم حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. . یا اگر آلرژی دیگری دارید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای جزئیات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
• قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در موارد: بیماری کبد، پانکراتیت، برخی اختلالات متابولیک (مانند اختلالات چرخه اوره، سندرم آلپرز-هاتنلوچر)، سوء مصرف الکل، مشکلات خونریزی، بیماری مغزی (زوال عقل)، بیماری کلیوی، کم آبی، تغذیه نامناسب.
• برای کاهش احتمال خونریزی، کبودی یا جراحت، در مورد اشیاء تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از فعالیت هایی مانند ورزش های تماسی خودداری کنید.
• قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
• این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی یا تاری دید شما شود.
• الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. تا زمانی که بدن شما با دارو سازگار نشود، رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد انجام ندهید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.
• کودکان کمتر از ۶ سال ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مشکلات کبدی و پانکراتیت باشند.
• افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، بی ثباتی یا لرزش حساس تر باشند. خواب آلودگی، سرگیجه، بی ثباتی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
• اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. هنگام استفاده از دیوالپروکس سدیم نباید باردار شوید. دیوالپروکس سدیم ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار شدید، فوراً در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود صحبت کنید. همچنین به بخش هشدارهای ضروری در بالا مراجعه کنید.

تداخلات دارویی رهاکین

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این نوشته شامل تمام تداخلات دارویی ممکن نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای/غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را نگه دارید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع نکنید، متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.

• برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای ضد افسردگی خاص (مانند آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، فنیلزین)، آنتی بیوتیک های خاص (کارباپنم ها مانند ایمی پنم)، مفلوکین، اورلیستات، سایر داروهای تشنج (مانند اتوسوکسیماید، لاموتریژین، روفینامید، تاپ، تاپ) وارفارین، ورینوستات، زیدوودین.
• در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (حشیش)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول و سیکلوبنزاپرین) و مسکن های مخدر (مانند کدئین، هیدروکودون)به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
• برچسب روی تمام داروهای خود (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود در مورد استفاده ایمن از آن محصولات بپرسید.
• این دارو ممکن است با برخی آزمایشات آزمایشگاهی (مانند کتون های ادرار) تداخل داشته باشد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان شما می دانند که از این دارو استفاده می کنید.

منبع:

https://www.webmd.com