جراحی کاهش وزن در ماه‌های اخیر به دلیل اثربخشی آن در بهبود دیابت نوع ۲، آپنه خواب و قند خون بالا در مقایسه با درمان‌های پزشکی مرسوم، خبرساز شده است. این نتایج تعجب آور نیستند. در بسیاری از زمینه‌های پزشکی، جراحی‌های پرهزینه و تهاجمی نتایج چشمگیرتری نسبت به درمان دارویی و استراتژی‌های رفتاری دارند. چیزی که من را نگران می کند ماهیت یک طرفه گفت و گوهای فعلی در مورد جراحی کاهش وزن است.
تعداد فزاینده ای از افراد چاق تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار می گیرند. انجمن آمریکایی جراحی متابولیک و چاقی تخمین می زند که ۲۲۰۰۰۰ آمریکایی در سال ۲۰۰۸ جراحی چاقی انجام داده اند که این رقم در اوایل دهه ۱۹۹۰ فقط ۱۶۰۰۰ نفر بود. با این حال، تحقیقات کمی برای آموزش مردم در مورد خطرات درازمدت و نحوه تصمیم گیری در مورد اینکه آیا جراحی کاهش وزن برای آنها مناسب است یا نه، انجام شده است.
دستورالعمل های فعلی نشان می دهد که فردی کاندید جراحی کاهش وزن (شامل بای پس معده و سایر روش های جراحی ) است که شاخص توده بدنی (BMI) 40 یا بالاتر داشته باشد. یا اگر BMI 35 یا بالاتر (یا حتی ۳۰ یا بیشتر برای برخی روش‌ها) همراه با یک مشکل مانند دیابت یا فشار خون بالا دارند. هدف از جراحی کاهش وزن محدود کردن مقدار غذایی است که بیمار می تواند بخورد، که باعث کاهش وزن چشمگیر می شود.
جراحی کاهش وزن ممکن است بهترین گزینه برای برخی از افراد باشد. در واقع مزایای پزشکی واضحی وجود دارد. اما این تصمیم نباید به سادگی و بدون درک واضح از آنچه که بیمار برای آن ثبت نام می کند گرفته شود.
کمبودهای تغذیه ای
در حالی که جامعه پزشکی به طور گسترده مزایای جراحی کاهش وزن را برای مدیریت دیابت مطرح می کند، بسیاری از خطرات از جمله خطر جدی کمبودهای تغذیه ای نادیده گرفته شده است. جراحی کاهش وزن، جذب مواد مغذی را با دور زدن بخشی از مجرای روده که به طور معمول در آنجا جذب می‌شوند، محدود می‌کند. این می تواند منجر به کمبود آهن، پروتئین، فولات، ویتامین های A، B12، D، E و K، کلسیم و ریزمغذی هایی مانند روی، منیزیم و سلنیوم شود.
برای مقابله با این کمبودها، بیماران باید یک رژیم ویتامین مادام العمر را دنبال کنند. از آنجا که ممکن است این کار سنگین و پرهزینه باشد، بسیاری از افراد مصرف ویتامین های خود را متوقف می کنند و پزشکان به مرور زمان در نظارت بر بیماران خود سست می شوند. حتی در میان افرادی که از مکمل‌ها پیروی می‌کنند، مطالعات نشان داده است که نیمی از بیماران هنوز کمبودهایی دارند. با توجه به اینکه کمبودهای تغذیه ای تقریباً در ۵۰ درصد بیماران ناشناخته مانده است، این تعداد ممکن است حتی بیشتر باشد. این کمبودها می تواند اثرات چشمگیری بر سلامت و کیفیت زندگی بیماران داشته باشد. مثلا:
- • فولات و ویتامین B12 برای تولید سروتونین، دوپامین، اپی نفرین و نوراپی نفرین، انتقال دهنده های عصبی که بر خلق و خو و اشتها تأثیر می گذارند، حیاتی هستند. کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به کم خونی، نوروپاتی و مشکلات شناختی شود.
- • ویتامین های E و A آنتی اکسیدان هایی هستند که به عملکرد سیستم ایمنی کمک می کنند و از استرس اکسیداتیو که می تواند باعث بیماری های دژنراتیو شود، محافظت می کند.
- • پروتئین حاوی اسیدهای آمینه، پیش سازهای انتقال دهنده های عصبی است. کمبود پروتئین می تواند منجر به ریزش مو، ضعف، کم خونی و مشکلات خلقی شود.
- • کمبود آهن می تواند باعث کم خونی شود که باعث ایجاد خستگی و تحریک پذیری می شود.
- • کلسیم و ویتامین D بر سلامت استخوان ها تأثیر بسزایی دارند.
اعتیاد متقابل پس از جراحی کاهش وزن
تحقیقات به طور فزاینده ای نشان می دهد که غذا به دلیل تأثیر آن بر مراکز لذت مغز می تواند به یک اجبار شبیه به مواد مخدر یا الکل تبدیل شود. همانطور که افزایش وزن برای معتادان در دوره بازپروری متداول است، برای افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار می‌گیرند، متداول است که به مواد مخدر، الکل، رابطه جنسی، قمار و سایر مواد اعتیادآور و رفتارهای اعتیادآور روی بیاورند تا با مسائل عاطفی که غذا به آنها کمک کرده است کنار بیایند.
اینکه فردی تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گیرد که به تروما، سوء استفاده، بی توجهی یا سایر مسائل روانی دردناک توجه نکرده باشد، مشکل را حل نمی کند. در مطالعه تجربیات نامطلوب دوران کودکی ، افراد کاندید جراحی کاهش وزن میزان بالایی از تروماهای شدید مانند سوء استفاده، غفلت، خشونت خانگی، یا زندگی با بزهکاران داشتند. برداشتن غذا رفتار اعتیاد آور یا درد عاطفی را که این رفتارها می پوشانند برطرف نمی کند و بیماران را در معرض خطر بالایی برای اعتیاد متقابل قرار می دهد.
تغییر سبک زندگی بلند مدت
قبل از انجام عمل جراحی کاهش وزن، متخصصان پزشکی به بیماران توصیه می کنند که موفقیت طولانی مدت به توانایی فرد در ایجاد تغییرات دائمی در شیوه زندگی بستگی دارد – تغییراتی که اکثر افراد چاق سال ها بدون موفقیت تلاش کرده اند انجام دهند. برخی از تغییراتی که حتی با جراحی کاهش وزن مهم هستند عبارتند از:
۱. پیروی از یک برنامه غذایی دقیق برای زندگی
۲. پرداختن به نحوه برخورد شما با محیط خانه. چه نوع حمایت عاطفی خواهید داشت؟ چگونه می توانید در رژیم غذایی سخت بمانید در حالی که دیگران در خانه شما نیستند؟
۳. آیا می توانید متعهد به مصرف مکمل های مادام العمر باشید؟
۴. آیا می توانید متعهد شوید که به طور منظم ورزش کنید؟
۵. آیا خطرات احتمالی جراحی کاهش وزن از جمله خونریزی، عفونت، انسداد روده، زخم، سنگ کیسه صفرا و مرگ را کاملاً درک می کنید؟
افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار می گیرند ممکن است در واقع پیشرفت های قابل توجهی در دیابت و سایر اقدامات بهداشتی داشته باشند. اما در حین پیشرفت در یک زمینه، این خطر بسیار واقعی وجود دارد که آنها در حال توسعه سایر مشکلات پزشکی جدی باشند، از جمله تهدیدهایی که قبلاً از آنها می‌دانیم و خطرات بلندمدتی که جامعه پزشکی هنوز آنها را مستند نکرده است.
منبع:
https://www.psychologytoday.com