انجمن آمریکایی جراحی متابولیک و چاقی (ASMBS) تخمین می زند که نزدیک به ۲۰۰۰۰۰ نفر هر ساله تحت عمل جراحی کاهش وزن چاقی در ایالات متحده قرار می گیرند. تقریباً یک چهارم این جراحی‌ها بای پس معده Roux-en-Y (RYGB) است، روشی که شامل بریدن معده برای ایجاد یک کیسه کوچک و تغییر مسیر بخشی از روده است. این دومین جراحی محبوب کاهش وزن است، زیرا علیرغم اینکه تهاجمی تر از برخی دیگر است، موفق ترین عمل محسوب می شود. وقتی در مورد جراحی کاهش وزن چاقی صحبت می کنیم، “موفقیت” معمولاً با تعداد کیلوگرم از دست رفته، تغییرات در شاخص توده بدنی (BMI) یا کاهش سایز لباس تعریف می شود. جنبه های روانشناختی موفقیت در شور و شوق کاهش وزن نادیده گرفته می شود. با توجه به اینکه اغلب عوامل روانشناختی در وهله اول بیماران را به دنبال جراحی ترغیب می کند، این موضوع طعنه آمیز به نظر می رسد. اما وقتی برخی از تحقیقات نوظهور در مورد خطرات روانی جراحی کاهش وزن چاقی ، به ویژه RYGB را در نظر می گیریم، این غفلت کاملاً خطرناک است.
در سال ۲۰۱۶، بکمن و همکاران. مطالعه‌ای را با استفاده از داده‌های ثبت سوئدی برای همه بیمارانی که بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ تحت RYGB اولیه قرار گرفتند، منتشر کرد و نشان داد که احتمال اقدام به خودکشی در بیمارانی که تحت RYGB قرار گرفتند، تقریباً ۲.۸۵ برابر بیشتر از گروه مرجع جمعیت عمومی بود. این مطالعه فقط بستری شدن در بیمارستان را مورد بررسی قرار داد، بنابراین ما حتی در مورد همه افرادی که افکار خودکشی داشتند اما به دنبال درمان نبودند یا افرادی که اقدام به خودکشی غیرکشنده ای کردند که نیازی به مراقبت بیمارستانی نداشتند صحبت نمی کنیم. اگر آن افراد در این مطالعه اسیر می شدند، احتمالاً این نرخ ها بسیار بیشتر می شد.
مطالعه دیگری (Bhatti et al., 2016) نشان داد که موارد اورژانسی خودآزاری عمدی، از جمله اقدام به خودکشی، ۵۰ درصد به دنبال جراحی بای پس معده افزایش یافته است. باز هم، این مطالعه فقط به تلاش‌های خودکشی که منجر به مراقبت‌های پزشکی اورژانسی می‌شد، پرداخت. خودآزاری عمدی و سابقه اقدام به خودکشی قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های رفتار خودکشی در آینده هستند. این اقدام‌های غیرکشنده خودکشی اغلب راه را برای تلاش‌های آینده با مرگ‌بارتر هموار می‌کند. تقریباً همه بیماران (۹۳٪) در این مطالعه که به دنبال جراحی رفتارهای خودآزاری داشتند، قبلاً تشخیص مشکلات سلامت روان داشتند.
علیرغم این واقعیت که تحقیقات بیشتر و بیشتر به افزایش خطر رفتارهای خودکشی پس از عمل جراحی کاهش وزن اشاره می کند (و تعدادی از مطالعات اضافی وجود دارد که در اینجا مورد بحث قرار نگرفته اند)، این موضوع به ندرت با بیماران قبل از عمل جراحی و تعداد کمی از متخصصان پزشکی که مدت طولانی سابقه دارند مورد بحث قرار می گیرد. ادامه غربالگری مراقبت پس از جراحی برای افکار خودکشی. در واقع، ASMBS خطر افزایش خودکشی را تحت «تصورات غلط جراحی چاقی» فهرست می‌کند و خطرات مستند را به حداقل می‌رساند. در حالی که افزایش خطر خودکشی در اقلیتی از بیمارانی که تحت عمل جراحی چاقی قرار می‌گیرند، خطری است که می‌تواند کشنده باشد و نباید به حداقل برسد.
برخی از علائم هشدار دهنده رفتار خودکشی عبارتند از:
• تهدید به صدمه زدن یا کشتن خود
• به دنبال راه هایی برای خودکشی. به دنبال دسترسی به قرص، سلاح یا وسایل دیگر
• صحبت کردن یا نوشتن در مورد مرگ، مردن یا خودکشی
• ناامیدی
• خشم، غضب، انتقام جویی
• رفتار بی پروا یا درگیر شدن در فعالیت های مخاطره آمیز، به ظاهر بدون فکر
• احساس به دام افتادن – مثل اینکه راهی برای خروج وجود ندارد
• افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر
• کناره گیری از دوستان، خانواده یا جامعه
• اضطراب، بی قراری، ناتوانی در خواب یا خوابیدن دائمی
• تغییرات چشمگیر در خلق و خو
• نه دلیلی برای زندگی کردن، نه احساس هدفی در زندگی
منبع: