بر اساس جدیدترین آمار انجمن جراحی متابولیک و چاقی آمریکا (ASMBS)، حدود ۲۲۸۰۰۰ جراحی های کاهش وزن در ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ انجام شده است. اگرچه این تعداد ممکن است بزرگ به نظر برسد، اما نشان دهنده کسری کوچک (حدود ۱٪) از کسانی که واجد شرایط جراحی چاقی بر اساس وزن و شرایط سلامتی خود هستند. کاهش وزن به طور گسترده ای به عنوان هدف اصلی جراحی های چاقی تبلیغ می شود.
به عنوان مثال، در عموم مردم، تاکید بر کاهش وزن ناشی از جراحی های چاقی آنقدر زیاد است که این روش ها مترادف با عنوان “جراحی های کاهش وزن” نامیده می شوند. در میان افرادی که علاقه مند به جراحی های کاهش وزن برای خود یا یکی از عزیزان خود هستند، این روش ها عمدتاً به عنوان مؤثرترین درمان برای کاهش وزن تبلیغ می شوند. حتی در انتشارات ASMBS – گروهی با دانش پیشرفته در مورد بسیاری از پیشرفت‌های حاصل از جراحی های کاهش وزن – موفقیت عمدتاً در قالب معیارهای کاهش وزن مانند «درصد کاهش وزن اضافی» (که معمولاً به اختصار %EWL نامیده می‌شود) تعریف می‌شود.
با این حال، بر خلاف این دیدگاه غالب، کاهش وزن و حتی بهبود شرایط سلامت مرتبط با وزن، اجزای کلیدی یک جراحی چاقی موفق نیستند. برای روشن بودن، این بدان معنا نیست که کاهش وزن و تغییرات سلامتی برای افرادی که از روش های جراحی های کاهش وزن استفاده می کنند مهم نیست، فقط تبلیغات و افکار عمومی در مورد آنها اغراق می کنند.
دلیل برجسته کردن این تاکید بیش از حد بر کاهش وزن به دو صورت است: ۱) توجه افراد را از پیامدهای چاقی که حتی مهمتر از کاهش وزن هستند منحرف می کند. همانطور که خواهیم دید، بهبود این نتایج معمولاً مستلزم تلاش های بیمار در بالا و بعد از جراحی است. و ۲) این تمایل مضر را تقویت می کند که موفقیت و احساس ارزشمندی خود را با وزن خود یکسان بدانند، تمایلی که قبلاً توسط بسیاری از افرادی که با وزن خود مبارزه می کنند، وجود دارد. در عوض، اکثر افرادی که از جراحی چاقی به عنوان یک گزینه درمانی استفاده می کنند، از فلسفه بهتری در مورد این روش‌ها برای بهبود نتایج فردی خود بهره می‌برند.
این پست: ۱) یک طرح کلی برای این فلسفه جراحی چاقی بهتر ارائه می دهد. و ۲) چند نمونه از نمونه‌های متعددی را که تمرکز بیش از حد بر کاهش وزن ناخواسته افراد را در معرض نتایج ضعیف قرار می‌دهد، شرح می دهد.
فلسفه جدیدی برای جراحی های کاهش وزن
وقتی با افراد در ماه‌ها و سال‌های پس از جراحی های کاهش وزن صحبت می‌کنید، به طور معمول مشاهده می‌کنید که موفقیت آنها کمتر نتیجه کاهش وزن است و بیشتر با تغییرات در سه زمینه زیر است:
۱) بهبود احساسات، از جمله ابعاد فیزیکی مانند انرژی و استقامت و ابعاد روانی مانند اعتماد به نفس و شادی.
۲) عملکرد بهبود یافته فیزیکی، به ویژه توانایی آنها برای شرکت در فعالیت هایی که برای آنها بیشترین ارزش را دارد (به عنوان مثال، توانایی آنها برای همگام شدن با فرزندانشان، نه وقت آنها در یک آزمایش پیاده روی ۶ دقیقه ای که توسط پزشک آنها انجام می شود).
و ۳) احساس بهبودی در روابط صمیمی، خانوادگی و دوستانه و سایر اشکال تعامل اجتماعی
به طور خلاصه، یک فلسفه بهتر در موردجراحی های کاهش وزن این است که جراحی فرصتی برای تحول شخصی است. روش چاقی صرفاً اولین دومینویی در فرآیندی است که باید تغییراتی معادل در سر، احساسات و محیط‌های اجتماعی و فیزیکی فرد برای تحقق پتانسیل خود داشته باشد.
آسیب های تاکید بر وزن در جراحی های کاهش وزن
جدا کردن نیت ها از نتایج یک تمرین ارزشمند است، زیرا آنها معمولاً متفاوت هستند. به عنوان مثال، اهداف پشت تاکید بر کاهش وزن چاقی ممکن است خوب باشد، اما این تاکید می تواند به طیفی از آسیب های ناخواسته کمک کند. مثلا:
۱. کاهش وزن به تنهایی اثرات محدودی بر شادی و افسردگی دارد، ناامید کردن بسیاری از بیماران منجر به انتظار تغییرات بزرگ شد. بیش از ۲۰ سال تحقیق در مورد تغییرات در سلامت عاطفی پس از جراحی های چاقی نشان می دهد که افراد عادی فقط از بهبود خفیف تا متوسطی در خلق و خوی خود لذت می برند.
برای کسانی که می خواهند در زندگی پس از چاقی خود بهزیستی عاطفی بهتری داشته باشند، نمی توانند تنها به کاهش وزن وابسته باشند. به عنوان مثال، بسیاری باید شخصاً برای تغییر روابط، شغل و سبک زندگی خود تلاش کنند، در حالی که دیگران باید عادات فکری خود را بهبود بخشند – مانند کاهش انتقاد از خود، بدبینی، و تمایل به نادیده گرفتن نعمتهای زندگی حال حاضر خود.
۲. تمرکز بر کاهش وزن باعث می شود بسیاری از بیماران تغییرات در روابط نزدیک خود را نادیده بگیرند. جراحی های کاهش وزن اثرات قابل پیش بینی بر روابطی دارد که بیماران بالقوه چاقی باید برای آن آماده باشند.
تحقیقات در مورد جراحی چاقی نشان می‌دهد که احتمالاً الگوی غیرمعمولی در رابطه با روابط به نظر می‌رسد: ۱) برای کسانی که قبل از جراحی چاقی ازدواج کرده‌اند، خطر طلاق بعد از جراحی افزایش می یابد. و ۲) مجردهای قبل از جراحی چاقی بیشتر احتمال دارد بعد از عمل ازدواج کنند. بسیاری از بیماران با توجه به تاکید بر کاهش وزن چاقی به عنوان هدف، از تغییرات اجتماعی چشمگیر پس از عمل جراحی خود غافلگیر می شوند – که برخی از آنها منفی و بسیار چالش برانگیز هستند – و قادر به پیشگیری یا پاسخ موثر به مشکلات نیستند.
۳. تمرکز بر کاهش وزن چاقی، این واقعیت را مبهم می کند که فرد برای موفقیت بسیار مهمتر از جراحی (یا جراح) است. در روزها، هفته‌ها و ماه‌های اولیه پس از جراحی های کاهش وزن، این روش رفتارهای غذایی و مکانیسم‌های اشتها را تغییر می‌دهد. با این حال، اهمیت فرد به زودی به اهمیت عمل می رسد و از اهمیت آن فراتر می رود. ماه‌های بعد از جراحی چاقی زمانی است که عادت‌های قدیمی دوباره شروع به ظهور می‌کنند، رضایت از خود به وجود می‌آیند و پسرفت شروع می شود، مگر اینکه بایدها و نبایدهای بعد از جراحی بصورت روتین سختگیرانه ای اجرا شود.
۴. تمرکز کاهش وزن ممکن است به افزایش نرخ اعتیاد و خودکشی که در تحقیقات گزارش شده است منجر شود. یک رابطه غذایی ناسالم اغلب در میان کسانی که به دنبال جراحی های کاهش وزن هستند وجود دارد و به نظر می رسد ناتوانی در استفاده از غذا به عنوان یک ابزار مقابله عاطفی پس از جراحی چاقی عاملی در روی آوردن به سایر اشکال سوء مصرف مواد باشد.
به طور مشابه، زمانی که حتی کاهش وزن به میزان قابل توجهی احساس عزت نفس یا تعلق را ایجاد نمی کند، ممکن است باعث شود برخی امید خود را از دست بدهند. کاهش تاکید بر کاهش وزن به عنوان راه حل در حالی که تاکید بر مراحل بهبود مهارت های مدیریت عاطفی و سلامت روان ممکن است برای بسیاری رویکرد بهتری باشد.
۵. در نهایت، تفاوت رایج اما به ندرت بین کاهش وزن چاقی و تصور از خود است. بسیاری از بیماران لاغرتر و سالم‌تر تا مدت‌ها پس از عمل چاقی، تصورات بدنی خود را بصورت تصویر بدنی زشت، غیرجذاب و ناخواسته حفظ می‌کنند. همین بیماران معمولاً فکر می‌کنند باید مشکلی در آنها وجود داشته باشد، با این فرض که کاهش وزن آنها به طور طبیعی باید دید آنها را تغییر دهد. در واقعیت، خودانگاره عقب مانده اغلب به خودی خود تغییر نمی کند و نیازمند مراحل و استراتژی های جداگانه مستقل از کاهش وزن است.
با توجه به اینکه میلیون‌ها نفر در حال حاضر با جراحی های کاهش وزن زندگی می‌کنند یا به دنبال آن هستند، به نظر می‌رسد که فلسفه‌ای که نتایج بلندمدت بهتری را تقویت می‌کند و در عین حال آسیب‌های ناخواسته تمرکز کاهش وزن سنتی را کاهش می‌دهد.
منبع: