کرونا دنیای عادی ما را به دنیای دیجیتال منتقل کرد. تغییر به تماس تصویری از بسیاری جهات سودمند بوده است و به افراد اجازه می‌دهد از خانه کار کنند و با دوستان و همکاران خود در ارتباط باشند.
با این حال، جهش در تماس های تصویری عواقب و پیامدهای منفی داشته است. تمام این مدتی که صرف خیره شدن به چهره‌هایمان می‌شود، مثل اینکه در «میدان‌های هالیوود» هستیم، خودآگاهی را افزایش داده و برای بسیاری، عزت نفس را کاهش داده است. ممکن است نسبت به ظاهر خود احساس بدتری داشته باشیم، اما برخی از آنها انگیزه ای برای روی آوردن به جراحی زیبایی شده اند.
بسیاری از ما چاره‌ای جز سازگاری با تماس ویدیویی نداشتیم. جلسات ویدیویی با وجود مزایایی که داشته است، اما ما را نیز خسته، آزرده و به طرز فزاینده‌ای نسبت به ظاهر خود آگاه کرده است. اگر می‌خواهید آنچه را که روی صفحه نمایشگرتان است اصلاح کنید، جراحی زیبایی می‌تواند اشتباه بزرگی باشد. تماس تصویری به درستی ظاهر شما را منعکس نمی کند. وقتی کمی دورتر از وب‌کم با زاویه‌ای عجیب و در نور بد می‌نشینید، چه اتفاقی برای ظاهرتان می‌افتد؟
دوربین ها واقعیت را تحریف می کنند
در مکالمات رو در رو، لازم نیست خودمان را ببینیم. دیدن تصویر خود در حالی که با دیگران درگیر هستیم حواس‌مان را پرت می‌کند. تصور کنید که با دیگران صحبت می کنید و جلوی آینه خود را می بینید. همه ما به طور غریزی به ظاهرمان، نحوه ارتباط و مقایسه با دیگران اهمیت می دهیم. این رفتار یک مقایسه اجتماعی است و لزوما یک شکست اخلاقی و منفی نیست. مقایسه اجتماعی واکنش ذاتی را توصیف می کند که به ما امکان می دهد دنیای اجتماعی خود را بهتر بشناسیم. اما مقایسه اجتماعی در تماس های ویدیویی یا رسانه های اجتماعی که در آن تغییر تصویر رخ می دهد مناسب نیست.
در تماس تصویری نمیتوانیم آن طور که حضوری با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم توجه یکدیگر را جلب کنیم. به ندرت احساس می‌کنیم که تماس چشمی واقعی برقرار می‌کنیم، زیرا اکثر مردم به چهره‌ها روی صفحه کامپیوترشان نگاه می‌کنند، نه در لنز دوربین. و در حالت بدتر اگر درونگرا هستید و راحت نمی توانید به دوربین نگاه کنید، مردم فکر می‌کنند که به آن ها توجه نمی‌کنید.
نگاه بیش از حد متمرکز و بیش از حد انتقادی به خود در تماس تصویری
اجتناب از تمرکز بیش از حد روی صورت تقریبا غیرممکن است. وقتی در آینه نگاه می کنیم، بیشتر به دنبال عیوب خود هستیم و به دنبال چیزی می گردیم که با تغییر آن جذاب تر یا کامل تر به نظر برسیم.
ما به جای اینکه به خودمان به عنوان یک موجود زنده نگاه کنیم به دنبال چیزهایی در خود هستیم که دوست نداریم. هر چه بیشتر خیره شویم و خود را با ایده آل های خیالی و دست نیافتنی مقایسه کنیم، خودآگاهی خود را بیشتر تقویت می کنیم و وقتی که وارد تماس تصویری می شویم خود را زشت می پنداریم.
به خودتان سخت نگیرید. دوربین های فیلمبرداری به درستی ظاهر ما را به تصویر نمی کشند. وقتی به لنز وب‌کم نزدیک می‌شوید، بینی شما بزرگ‌تر به نظر می‌رسد. و باید بدانید چیزی که در تماس های ویدیویی می بینید ممکن است تصویری نباشد که شما به آن عادت کرده اید.
نکاتی برای کاهش اثرات نامطلوب تماس تصویری
قبل از اینکه متعهد به جراحی زیبایی شوید، این تمرینات را امتحان کنید تا عزت نفس خود را افزایش دهید و اهداف خود را روشن کنید. عزت نفس یک ویژگی ثابت نیست. در طول زمان ساخته می شود. مانند یک ماهیچه، زمانی که با آن تمرین می کنید قوی تر می شود. تمرینات زیادی وجود دارد که می توانید امتحان کنید.
- ذهن آگاهی و قدردانی را در خود پرورش دهید. توجه خود را به زمان حال معطوف کنید و روی چیزی تمرکز کنید که باعث می شود احساس قدردانی کنید.
- حرکت، نوروشیمی شما را به روش های مثبت تغییر می دهد. به عنوان مثال، بدن خود را حرکت دهید و بیشتر لبخند بزنید (لبخند از عضلات نیز استفاده می کند).
- لبخند بزنید و بخندید. این اعمال فیزیکی همان مواد شیمیایی حس خوب را به عنوان تمرینات قدردانی تولید می کنند.
- روی استانداردهای داخلی، نه بیرونی یا «آنچه مردم فکر خواهند کرد» تمرکز کنید.
- به دنبال چیزهایی در خود باشید که دوستشان دارید و به محض این که حس خود انتقادی به سراغتان آمد آن ها را به خود یاددآوری کنید.
- اگر تماس تصویری شما را آزار می دهد، دوربین خود را خاموش کنید و بگویید مشکل پهنای باند دارید.
- به خود یادآوری کنید که تجربه تماس تصویری به دلایلی که هیچ ارتباطی با شما یا ظاهر شما ندارد، خسته کننده و اضطراب آور است.