آیا پرخوری عصبی می تواند بر باروری تأثیر بگذارد؟

اختلالات خوردن، مانند پرخوری عصبی، می تواند به طرق مختلف بر سلامت شما تأثیر منفی بگذارد. پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که با چرخه های پرخوری و به دنبال آن رفتارهای جبرانی مشخص می شود. رفتارهای جبرانی رفتارهایی هستند که فرد برای جلوگیری از افزایش وزن پس از پرخوری از آنها استفاده می کند. این رفتارها شامل پاکسازی، فستینگ،  مصرف بیش از حد ملین ها یا ورزش زیاد است.

حتی اگر افراد مبتلا به بولیمیا وزن «طبیعی» داشته باشند، بولیمیا یا پرخوری عصبی همچنان می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد. در واقع، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۱۷ درصد از افراد در کلینیک‌های باروری با اختلال خوردن دست و پنجه نرم می‌کنند

آیا پرخوری عصبی می تواند بر باروری تأثیر بگذارد؟

سیستم تولید مثل

سیستم تولید مثل شامل گروهی از اندام هاست که توانایی ما را برای تولید مثل کنترل می کند. بدن مذکر و مونث اندام های تولید مثلی متفاوتی دارند، اما هر دو برای امکان تولید مثل طراحی شده اند. سیستم تولید مثل به تنهایی عمل نمی کند و به طور تنگاتنگی با سایر سیستم های بدن، در درجه اول سیستم غدد درون ریز، در هم تنیده است. سیستم غدد درون ریز هورمون ها را مدیریت می کند. پرخوری عصبی می تواند سیستم غدد درون ریز را تحت تاثیر قرار دهد که می تواند سیستم تولید مثل شما را مختل کند.

حتی اگر در حال حاضر به دنبال باردار شدن نیستید، عملکرد بهینه دستگاه تولید مثل شما مهم است. هر تغییر منفی در بدن شما نشان می دهد که بدن شما تحت تاثیر اختلال خوردن قرار گرفته است.

پرخوری عصبی و قاعدگی

پرخوری عصبی می تواند بر چرخه قاعدگی شما تأثیر بگذارد. تغییرات قاعدگی شامل پریودهای نامنظم یا از دست دادن کامل چرخه شما است که به نام آمنوره شناخته می شود. حدود ۵۰ درصد از افراد مبتلا به بولیمیا پریود خود را از دست می دهند. در حالی که از نظر فنی هنوز امکان بارداری وجود دارد، حتی اگر پریود خود را از دست بدهید اما احتمال بارداری بسیار پایین است.

پرخوری عصبی و باروری مردان

پرخوری عصبی عمدتاً بر دختران و زنان تأثیر می گذارد. با این حال، مردان نیز می توانند با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم کنند. در نتیجه مردان نیز ممکن است تغییراتی را در سیستم تولید مثل خود تجربه کنند. پرخوری عصبی می تواند تاثیر منفی بر کیفیت اسپرم و تعداد اسپرم بگذارد.

پرخوری عصبی و بارداری

ممکن است بولیمیا یا پرخوری عصبی داشته باشید و باردار شوید. متأسفانه، بولیمیا می تواند بر توانایی شما برای به پایان رساندن بارداری یا داشتن یک بارداری سالم تأثیر بگذارد. برخی از پیامدهای بالقوه پرخوری عصبی در دوران بارداری عبارتند از:

  • از دست دادن استخوان برای فرد باردار
  • محدودیت های رشد برای نوزاد
  • مشکلات رشد جنین
  • وزن کم هنگام تولد به دلیل کمبود مواد مغذی
  • خستگی فراتر از حد طبیعی در بارداری
  • ناهنجاری های الکترولیت
  • کم آبی بدن
  • نمرات آپگار پایین در بدو تولد
  • سرگیجه
  • افزایش خطر زایمان طولانی مدت
  • افزایش خطر سقط جنین

اگر باردار هستید و با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که در این مورد با پزشک خود صحبت کنید. درمان های هورمونی وجود دارد که می تواند از شما و کودکتان در دوران بارداری حمایت کند.

درمان‌های احتمالی باروری برای فرد مبتلا به بولیمیا عبارتند از:

  • القای تخمک گذاری: داروهای هورمونی می توانند تخمک گذاری را تحریک کنند. تخمک گذاری زمانی است که بدن زن یک تخمک آزاد می کند و امکان لقاح را فراهم می کند.

• فناوری کمک باروری (ART): هر روشی شامل گرفتن تخمک های یک زن، ترکیب آنها با اسپرم و بازگرداندن تخمک ها به بدن زن است.

باروری و بهبودی اختلالات خوردن

این امکان وجود دارد که سیستم تولید مثل و غدد درون ریز شما پس از بهبودی اختلال خوردن بهبود یابد. اما باید صبور باشید چون این اتفاق امری زمان بر است. با این حال، ممکن است موانع قابل توجهی برای دسترسی به درمان وجود داشته باشد، به ویژه برای افرادی که در تلاش برای باردار شدن هستند یا باردار هستند. ممکن است از صحبت کردن با پزشک خود در مورد درگیری آنها با غذا یا تصویر بدن احساس شرم یا خجالت کنید. اگر این در مورد شما صادق است، مهم است که با پزشک خود در مورد مشکلات خود با غذا خوردن صحبت کنید، حتی اگر این مکالمه دشوار باشد. شما در مبارزه خود تنها نیستید. میلیون ها نفر در دنیا با اختلال خوردن دست و پنجه نرم می کنند.

اگر با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنید و باردار هستید یا در تلاش برای بچه دار شدن هستید، گزینه های درمانی برای شما وجود دارد. می‌توانید با صحبت با پزشک و متخصصین این زمینه راه حلی برای مشکلاتتان پیدا کنید.

قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با

 تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا

بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا