بی اشتهایی در نوجوانان - دکتر مجتبی کریمی

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان یک اختلال خوردن جدی و گاهی کشنده است که مطابق پژوهش های مختلف ۰.۳ تا ۰.۴ درصد از زنان جوان را تحت تأثیر قرار می دهد.

نوجوانان بین ۱۵ تا ۲۴ ساله مبتلا به بی اشتهایی، ۱۲ برابر بیشتر از همسالان خود در معرض خطر مرگ هستند. از آنجایی که این بیماری اغلب در سنین نوجوانی شروع می شود و در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد، دانستن علائم بی اشتهایی در نوجوانان برای والدین بسیار مهم است.

علائم بی اشتهایی در نوجوانان

بی اشتهایی عصبی یک اختلال خوردن است که باعث می شود فرد به شدت چیزی را که می خورد یا می نوشد محدود کند. فرد مبتلا به بی اشتهایی اغلب کم وزن است، اما همچنان احساس اضافه وزن یا “چاقی” می کند. با وجود اینکه فرد کم وزن است اغلب ترس زیادی از افزایش وزن وجود دارد.

علائم متعدد و متنوعی از بی اشتهایی در نوجوانان وجود دارد، از جمله علائم فیزیکی و همچنین عاطفی/رفتاری. همه نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی عصبی لاغر نیستند. بی اشتهایی عصبی را می توان در افرادی نیز تشخیص داد که اخیراً وزن زیادی از دست داده اند و بسیاری آن را “وزن طبیعی” می دانند.

علائم فیزیکی:

خشکی پوست یا بثورات پوستی
فرسایش مینای دندان
احساس سرما
کیفیت پایین ناخن
نازک شدن مو

علائم عاطفی یا رفتاری:

حذف مکرر وعده های غذایی با خانواده و/یا انکار گرسنگی
اضطراب در زمان صرف غذا، ادعای اینکه قبلاً غذا خورده‌اند و/یا بهانه‌جویی برای اجتناب از وعده‌های غذایی
تهیه وعده های غذایی مفصل برای دوستان یا خانواده اما به ندرت آنها را می خورند
غذا را به قطعات کوچک برش دهند یا آن را جابجا کنند تا وانمود کنند غذا را خورده اند
پوشیدن لباس های بزرگ و گشاد برای پوشاندن بدنشان
کناره گیری از دوستان و گریز از عملکردهای اجتماعی
صرف زمان زیاد در باشگاه یا تمرین برای ورزش
شکایت از «چاق» بودن یا وسواس نسبت به قسمت‌های «مختلف» بدنشان
تمرکز بیش از حد بر روی برچسب‌های تغذیه‌ای یا تلاش مداوم از رژیم‌های غذایی محدودکننده (مانند عدم مصرف کربوهیدرات یا بدون چربی)
بدخلقی، مضطرب یا افسرده بودن
ایجاد آداب و رسوم در مورد غذا (خوردن غذا به ترتیب معین، جویدن زیاد و …)

عواقب

نوجوانان با بی اشتهایی عصبی بدن خود را از کالری و مواد مغذی کافی محروم می کنند، که می تواند منجر به پیامدهای مختلف سلامت جسمی شود، از جمله:

کم خونی (کمبود آهن)

آمنوره – اگر فرد بی اشتها زن باشد، ممکن است هرگز اولین قاعدگی خود را پیدا نکند، یا عادت ماهیانه او متوقف شود یا کمتر شود.
شکنندگی استخوان (پوکی استخوان)
کاهش تستوسترون (در پسران مبتلا به اختلالات خوردن)
کاهش هورمون تیروئید(گاهی بدون تغییر است)
کم آبی / نارسایی کلیه
تاخیر در بلوغ فیزیکی (به دلیل کاهش هورمون رشد)
پوست خشک
ادم (تورم)
عدم تعادل الکترولیت (که می تواند منجر به تشنج شود)
مشکلات گوارشی (نفخ، یبوست)
رویش موهای ریز و کرکی روی بدن (لانوگو)
ریزش مو
بیماری قلبی
ناباروری
ضربان قلب نامنظم یا به طور غیر طبیعی آهسته است
غش کردن
فشار خون پایین
از دست دادن حافظه / بی نظمی
ضعف عضلانی و از دست دادن عضلات
گردش ضعیف
ضعف و خستگی

علاوه بر عوارض جسمی، بی اشتهایی با انواع پیامدهای سلامت عاطفی و روانی از جمله عزت نفس پایین مرتبط است. بسیاری از نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی اغلب کمال گرایان سخت گیر هستند.

علیرغم این واقعیت که آنها معمولاً نمرات خوبی می گیرند و در فعالیت های بعد از مدرسه عالی هستند، اغلب اعتماد به نفس پایینی دارند و نیاز به کنترل افراد و چیزهای اطراف خود دارند. این ویژگی های شخصیتی ممکن است آشکار یا ظریف باشند، اما می توانند به سمت گرایش به بی اشتهایی خود را نشان دهد.

نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی عصبی می توانند اختلالات روانی همزمان داشته باشند، از جمله:

اختلالات اضطرابی
افسردگی
اختلال مصرف مواد

درمان بی اشتهایی در نوجوانان

اگر مشکوک هستید که نوجوان شما ممکن است اختلال خوردن داشته باشد، به دنبال درمان فوری باشید. با پزشک نوجوان خود در مورد نگرانی های خود صحبت کنید و در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید، که اغلب هدف آنها موارد زیر است:

وزن و تغذیه ای را که به دلیل رژیم غذایی شدید و پاکسازی از دست رفته است، بازیابی کنید. درمان هر گونه اختلال روانی، مانند تحریف تصویر بدن، عزت نفس پایین و درگیری های بین فردی یا عاطفی به بهبودی طولانی مدت و توانبخشی یا بهبودی کامل دست یابد.
هیچ درمان یکسانی برای همه وجود ندارد، اما در دهه گذشته پیشرفت‌های قابل توجهی در درمان نوجوانان مبتلا به بی‌اشتهایی صورت گرفته است. درمان باید توسط یک پزشک و متخصص سلامت روان هدایت شود که سلامت روانی و جسمی یک نوجوان را در سراسر درمان مورد توجه قرار دهد.

مداخله زودهنگام شانس بهبود موفقیت آمیز نوجوانان از یک اختلال خوردن را بهبود می بخشد، بنابراین منتظر نمانید تا به دنبال درمان برای عزیزتان باشید. اولین قدم شما ممکن است تماس با پزشک مراقبت های اولیه نوجوان خود در مورد اختلالات خوردن، علائمی که ممکن است متوجه شوید و راه های بالقوه کمک باشد.

درمان اختلال خوردن ممکن است شامل توانبخشی تغذیه و روان درمانی، از جمله درمان فردی (درمانی متمرکز بر نوجوان)، خانواده درمانی (خانواده درمانی سیستمیک)، یا حتی درمان در منزل باشد. هیچ داروی مورد تایید FDA برای درمان بی اشتهایی وجود ندارد.

سخنی از دکتر کریمی

مراقبت از یک نوجوان مبتلا به اختلال خوردن می تواند ترسناک و طاقت فرسا باشد و متأسفانه هیچ راه حل آسانی وجود ندارد. به دلیل ماهیت پیچیده این بیماری، کمک گرفتن از متخصصان به همراه سایر والدینی که تجربه اختلالات خوردن را دارند، کلیدی است. از امروز با آموزش علائم بی اشتهایی، ایجاد یک سیستم حمایتی قوی و یادآوری اینکه بهبودی برای نوجوان شما امکان پذیر است، شروع کنید.