من درمانگر اختلالات خوردن هستم و رژیم دکتر کرمانی یا هر درمانگر دیگری که محدودیت و محرومیت غذایی را رواج می دهند، را به درمانجویانی که در خطر ابتلا به اختلالات خوردن هستند، توصیه نمی کنم. اختلالات خوردن مجموعه اختلالات روانی هستند که مشکلات زیادی را برای فرد میتلا بوجود می آورند.
رژیم غذایی بویژه رژیم های غذایی کاهش وزن ممکن است دلیل اختلالات خوردن نباشند، اما اغلب در ابتدای یک اختلال خوردن شروع می شوند. انجمن ملی اختلالات خوردن گزارش می دهد که ۳۵٪ از “رژیم های معمولی” به رژیم غذایی پاتولوژیک یا آسیب زندده پیشرفت می کنند و ۲۰-۲۵٪ از این افراد دچار اختلالات خوردن می شوند.
بسیار رایج است که اختلالات خوردن از رژیم غذایی شروع می شود. رژیم غذایی می‌تواند بصورت شمارش کالری و گرم چربی و کربوهیدرات، محدود کردن انواع و مقدار غذا باشد.
تمرکز بر رژیم غذایی و کاهش وزن می تواند یک فرار “عالی” از احساسات و مسائل واقعی باشد. نه تنها تمرکز بر رژیم غذایی و کاهش وزن می تواند باعث حواس پرتی شود، بلکه افراد که دائما در رژیم کاهش وزن هستند به دلیل عدم تغذیه کافی، زمان واکنش کندتر و توانایی کمتری برای تمرکز دارند.
رژیم گرفتن در جامعه ما رایج و عادی شده است. به حدی که من میبینم کودکان ۹ تا ۱۱ ساله نیز رژیم می گیرند. مطالعه ای که در سال ۱۹۹۲ در مجله انجمن رژیم غذایی آمریکا منتشر شد، نشان داد که ۴۶ درصد از کودکان ۹ تا ۱۱ ساله «بعضی اوقات» یا «خیلی اوقات» رژیم دارند و بنظر می رسد این اعداد روز به روز در حال افزایش هستند.
در سال ۱۹۸۰ صنعت رژیم غذایی یک صنعت ۱۰ میلیارد دلاری بود. در سال ۱۹۹۱ گزارش شد که این صنعت ۵۰ میلیارد دلاری است و به رشد خود ادامه می دهد. پنجاه میلیارد دلار بیشتر از تولید ناخالص ملی (GNP) آمریکا و بیش از نیمی از کل کشورهای جهان است.
این گرایش برای رژیم گرفتن و «لاغر شدن» یک پدیده نسبتاً جدید در طول تاریخ است. کمتر از صد سال پیش در خیلی از نقاط دنیا ها برای داشت چربی بدن “زیاد” تلاش می کردند. آنها چاقی را نشانه موفقیت، سلامتی و زیبایی می دانستند. حتی مقالاتی در مجلاتی مانند هارپرز بازار با توصیه هایی در مورد چگونگی اضافه کردن وزن اضافی وجود داشت. در آن زمان پزشکان حتی آمریکایی ها را تشویق به افزایش وزن می کردند و معتقد بودند که با داشتن تعداد زیادی سلول چربی «شخصیت متعادل» به دست می آید.
فرهنگ کنونی ما را شست و شوی مغزی داده است تا فکر کنیم لاغر بودن برابر با زیبایی است. برای به دست آوردن این تصویر بدن، مردم زمان، انرژی و پول زیادی را صرف رژیم‌های غذایی می‌کنند و در نهایت رژیم‌ها حتی جواب نمی‌دهند.
هنگامی که یک رژیم غذایی با شکست مواجه می شود، جستجو برای یک رژیم جدید است که “واقعا کار می کند”. نود و پنج درصد از افرادی که رژیم دارند وزن از دست رفته خود را به دست می آورند. به علاوه، بسیاری از کسانی که “شکست خورده اند” در عرض یک تا پنج سال وزن بیشتری اضافه می کنند. ۵ درصد از “رژیم های موفق” معمولاً به این دلیل موفق هستند که در واقع سبک زندگی جدیدی را اتخاذ کرده اند، نه به این دلیل که به رژیم غذایی خود پایبند بوده اند.
اکثر مردم خود و کمبود اراده را عامل شکست رژیم غذایی خود می دانند. در واقع ربطی به اراده ندارد. شکست رژیم غذایی را می توان به واکنش بدن به گرسنگی و وضعیت نیمه گرسنگی یا گرسنگی بدن نسبت داد. بدن و ذهن به رژیم غذایی به همان شیوه ای واکنش نشان می دهند که در برابر گرسنگی واکنش نشان می دهند.
در گرسنگی، متابولیسم بدن کاهش می‌یابد و ولع به غذا افزایش می‌یابد. این تنظیم برای شکست رژیم غذایی است. کاهش سرعت متابولیسم به طور طبیعی در هنگام گرسنگی، تلاش بدن برای حفظ انرژی است. کاهش متابولیسم به این معنی است که بدن کالری را با سرعت کمتری می سوزاند.
همچنین در حین رژیم، ذهن درگیر فکر غذا می‌شود و هوس‌ها تشدید می‌شود، به‌ویژه برای غذاهایی که انرژی سریع می‌دهند، مانند شیرینی‌ها. در نهایت، مبارزه با طبیعت بسیار دشوار است. افراد نمی توانند برای همیشه در رژیم های غذایی باقی بمانند و زمانی که رژیم گیرندگان به تلاش های رژیم خود پایان می دهند، پرخوری آغاز می شود .
پرخوری و حتی “غذا خوردن عادی” با متابولیسم سرکوب شده باعث می شود وزن از دست رفته برگردد. میزان شکست رژیم غذایی (۹۵%) بسیار زیاد است، نه به این دلیل که افراد به اندازه کافی خوب یا قوی نیستند، بلکه به این دلیل که بدن ما برای مبارزه با کاهش وزن طراحی شده است. . این مشکل اصلی رزیم غذایی است نه موافقت یا مخالفت من با رژیم دکتر کرمانی یا هر مدل رژیم غذایی دیگری.
برای شروع درمان پرخوری عصبی به اینجا مراجعه نمایید و وقت مشاوره آنلاین اختلال پرخوری عصبی رزرو نمایید
من کاملا امیدوارم به شما کمک کنم از پرخوری رهایی یابید
قبل از شروع درمان پرخوری یا پرخوری عصبی میتوانید با
تهیه برنامه غذایی پرخوری عصبی از اینجا
بمدت دوهفته شروع درمان را امتحان نمایید. این برنامه غذایی تا حدود زیادی پرخوری اولیه را متوقف می کند.
منبع :