بولیمیا

باکلوفن چیست؟ باکلوفن متعلق به دسته ای از داروها به نام شل کننده عضلات اسکلتی است. این دارو یک عامل ضد اسپاسم است که بر روی اعصاب نخاع اثر می کند و تعداد و شدت اسپاسم عضلانی را در بیماران مبتلا به شرایط خاصی که بر نخاع تأثیر می گذارد کاهش می دهد. باکلوفن بصورت […]

اگر ذهن شما مشغول  فکر کردن به غذا می باشد و این مسئله زندگی روزمره تان را تحت تأثیر قرار داده، تنها نیستید. فکر کردن به غذا میتواند ریشه در عوامل مختلفی داشته باشد؛ از نیازهای جسمانی تا مسائل روانی. در این مقاله، به بررسی دلایل احتمالی این مسئله و راهکارهای مدیریت آن میپردازیم. دلایل

پرخوری عصبی چیست؟ پرخوری عصبی یا بولیمیا نروزا یک اختلال جدی در خوردن است که با پرخوری (مصرف مقادیر قابل توجهی غذا در یک زمان) و به دنبال آن پاکسازی از طریق استفراغ عمدی و روش های دیگر مشخص می شود. نشانه های پرخوری عصبی شامل علائم فیزیکی، عاطفی و رفتاری است. اگرچه علت دقیق

موضوع کنترل پرخوری عصبی یک دغدغه همیشگی مبتلایان به اختلال پرخوری یا بولیمیاست. پرخوری عصبی یک اختلال سلامت روان است که می توان آن را مدیریت کرد. پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که شامل الگویی از پرخوری و رفتارهای پاکسازی اجباری است. پرخوری زمانی اتفاق می افتد که مقدار زیادی غذا در مدت کوتاهی

با توجه به تأثیر فیزیکی پاکسازی، پرخوری عصبی (بولیمیا نروزا) این پتانسیل را دارد که آسیب قابل توجهی به گلو وارد کند. این عوارض می تواند صحبت کردن را سخت و بلع آن را دردناک کند. و رفتار مکرر حتی می تواند خطر ابتلا به سرطان مری، یک بیماری خطرناک و بالقوه کشنده را افزایش

پرخوری عصبی به انگلیسی بولیمیا نروزا یک اختلال سلامت روان است، اما این بیماری همچنین می تواند باعث تعدادی از عوارض جسمی از جمله عوارض بر پوست شود. آکنه و پرخوری عصبی می‌توانند ترکیبی مضر باشند، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال خوردن در حال حاضر با تصویر منفی بدن خود دست و

یکی از مضرترین و رایج‌ترین عوارض پرخوری عصبی، آسیب‌های دندانی است. هنگامی که یک فرد مبتلا به پرخوری عصبی استفراغ خودخواسته مکرر را انجام می دهد، دندان ها به طور مداوم در معرض اسید معده قرار می گیرند. پاکسازی مزمن و در نتیجه وجود اسید هیدروکلریک در دهان می تواند مشکلات دندانی زیادی ایجاد کند. روش‌های

درمان پرخوری عصبی با فلوکستین نی نی سایت؟ این عبارتی است که متاسفانه توسط بسیاری از کاربران ایرانی جست و جو می شود. اگرچه تجربه درمانجویان از درمان پرخوری عصبی با فلوکستین ممکن است مفید باشد، اما به همان اندازه ممکن است خطرناک باشد. تجویز فلوکستین باید توسط روانپزشک صورت گیرد. در برخی افراد تجویز

دارو برای پرخوری عصبی مؤثر است و ممکن است به عنوان بخشی از درمان چندوجهی در رژیم درمانی گنجانده شود. داروهای ضد افسردگی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و معمولاً به دلیل اثربخشی و تحمل نشان‌داده‌شده‌شان، داروهای انتخابی هستند. نوروبیولوژی پرخوری عصبی و مکانیسم اثر درمانی دارویی شناخته نشده است.  یک فرضیه این