علائم و نشانه های اعتیاد به هروئین

آخرین بروزرسانی در تاریخ: ۶ اسفند ۱۴۰۳

هروئین چیست؟

هروئین یک ماده غیرقانونی است. این دارو به دسته ای از داروها به نام مواد افیونی تعلق دارد. از یک ماده افیونی به نام مورفین فرآوری می شود. مواد افیونی موادی هستند که بر گیرنده های مواد افیونی در مغز اثر می گذارند و درد فیزیکی را خنثی می کنند. آنها همچنین ممکن است احساس آرامش و سرخوشی ایجاد کنند. همه مواد افیونی غیرقانونی نیستند. برخی از آنها برای اهداف پزشکی، تحت نظارت یک متخصص استفاده می شوند.

مصرف مداوم هروئین، حتی زمانی که اثرات منفی را تجربه می کنید، نشانه بارز اختلال مصرف مواد است. ترک هروئین با تأثیرات قدرتمندی که دارد می تواند چالش برانگیز باشد. با گذشت زمان، ممکن است برای تجربه اثرات مشابه به مقدار بیشتری از آن نیاز داشته باشید. حتی با واکنش‌های ناخوشایند و تمایل به ترک مصرف هروئین، ممکن است ترک به تنهایی برای شما بسیار چالش برانگیز باشد.

هروئین با مغز و بدن شما چه می کند

هروئین با اتصال به گیرنده هایی در مغز شما به نام گیرنده های مواد افیونی عمل می کند. اینها اندورفین طبیعی بدن شما را دریافت می کنند و درد، پاداش و برخی رفتارها را تنظیم می کنند. هنگامی که هروئین وارد بدن می شود، گیرنده های مواد افیونی را هدف قرار می دهد و سیل انتقال دهنده عصبی احساس خوب، دوپامین را ایجاد می کند.

این احساس لذت بخش و اغلب سرخوشانه می تواند به سرعت رفتار مصرف هروئین را تقویت کند. هر چه بیشتر از هروئین استفاده کنید، ممکن است بدنتان بیشتر با حضور آن سازگار شود.

مونتی گوش، متخصص اعتیاد در آلبرتای کانادا، توضیح می دهد: «دوپامین مولکول لذت و انگیزه است. در ابتدا، ما را صبح از خواب بیدار می‌کند تا روز خود را شروع کنیم، اما برای بقای  انسان نیز ضروری است.» گوش توضیح می‌دهد که هروئین و سایر مواد افیونی، مسیرهای مغز شما را «ربایش» می‌کنند و آن را فریب می‌دهند تا فکر کند برای زنده ماندن به آنها نیاز دارد.

بدن شما می تواند آنقدر به عملکرد هروئین در سیستم خود عادت کند که بدون آن غیرقابل تنظیم شود. استفاده طولانی مدت از هروئین می تواند تغییرات بالقوه دائمی در ساختار مغز شما ایجاد کند. ممکن است شما را با عدم تعادل هورمونی و سیستم عصبی به چالش بکشد.

هروئین

چرا برخی افراد دچار اعتیاد به هروئین می شوند؟

هروئین و سایر مواد افیونی ممکن است منجر به اختلال مصرف مواد شوند، زیرا آنها چیزی بیش از ایجاد  حس سرخوشی هستند. بر خلاف بسیاری از مواد مخدر دیگر، اپیوئیدها این توانایی را دارند که شیمی مغز شما را تغییر دهند.

ممکن است با قطع مصرف، هوس شدید و اجبار را تجربه کنید. اختلال مصرف مواد می تواند به بیوشیمی، ژنتیک، و هر گونه شرایط سلامت زمینه ای شما بستگی داشته باشد.

شالین بات، پزشک در مرکز درمان اعتیاد به الکل و مواد مخدر کوهستان در رمزی، نیوجرسی، توضیح می دهد که تروما ممکن است نقش مهمی در این اختلال داشته باشد. او می‌گوید: «تحقیقات کنونی در زمینه اعتیاد تأیید می‌کند که زخم‌های روان‌شناختی تروما و سایر تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) نیز احتمال ابتلای فرد به مشکلات مربوط به مواد را در مراحل بعدی زندگی افزایش می‌دهد. اما این برای همه یا برای هر مخدری صدق نمی کند.

علائم و نشانه های اعتیاد به هروئین

11 علامتی که متخصصان مراقبت های بهداشتی برای تعیین اینکه آیا شما به این اختلال مبتلا شده اید یا خیر عبارتند از:

  1. استفاده از مقادیر بیشتر از یک ماده یا استفاده طولانی تر از آنچه در نظر گرفته شده است
  2.  تمایل به ترک اما ناتوانی در این زمینه
  3. تجربه طولانی مدت زمان بهبودی پس از مصرف مواد
  4. ناتوانی در مدیریت تعهدات به دلیل استفاده
  5. ادامه مصرف این ماده با وجود تأثیرات منفی بر روابط
  6. دست کشیدن از فعالیت های مهم به دلیل استفاده
  7. استفاده از این ماده حتی اگر شما را در معرض خطر قرار دهد
  8. ادامه مصرف حتی اگر شرایط جسمی یا روانی با استفاده بدتر شود
  9. تحمل (یا با کاهش اثرات در همان دوز، یا نیاز به دوز بالاتر برای دستیابی به اثرات)
  10. علائم ترک یا استفاده از این ماده برای کاهش علائم ترک
  11. هوس و ولع مصرف

مدیریت و درمان اعتیاد به هروئین

درمان های موثری برای اختلال مصرف مواد افیونی موجود است. درمان به شدت فردی است – یک فرد ممکن است در زمان های مختلف به انواع مختلف درمان نیاز داشته باشد.
درمان اختلال مصرف هروئین اغلب به مراقبت مداوم نیاز دارد تا موثر باشد، زیرا این اختلال یک بیماری مزمن با پتانسیل بهبود و عود است.
انواع مختلف برنامه های درمانی عبارتند از:
مشاوره سرپایی
درمان سرپایی فشرده
بستری در بیمارستان
جوامع درمانی طولانی مدت  مانند انجمن معتادان گمنام
روان درمانی برای اختلال مصرف هروئین
درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی ساختار یافته و هدف گرا (گفتار درمانی) است.
متخصصان سلامت روان، از جمله روانشناسان، درمانگران و مشاوران، از آن برای درمان یا مدیریت شرایط سلامت روان استفاده می کنند.
در طول CBT، یک متخصص سلامت روان به شما کمک می کند تا افکار و احساسات خود را از نزدیک ببینید. متوجه خواهید شد که افکار شما چگونه بر اعمال شما تأثیر می گذارد. از طریق CBT، می توانید افکار و رفتارهای منفی را بیاموزید و یاد بگیرید که الگوها و عادات فکری سالم تری اتخاذ کنید.
این مدل درمان در اختلال مصرف هروئیین شامل تشویق انگیزه برای تغییر و آموزش در مورد درمان، و همچنین پیشگیری از عود است.
CBT همچنین می تواند به مدیریت سایر شرایط سلامت روانی( مانند اضطراب) که ممکن است فرد مبتلا به اختلال مصرف هروئین داشته باشد کمک کند.
انواع دیگری از روان درمانی وجود دارد که برای افراد مبتلا به اختلال مصرف هروئین مفید است. CBT تنها گزینه نیست. یک درمانگر خوب آموزش دیده می تواند یک برنامه فردی را برای شما توصیه کند.
برنامه های خودیاری برای اختلال مصرف هروئین
شرکت در برنامه های خودیاری مانند معتادان گمنام نیز می تواند نقش مهمی در درمان اختلال مصرف هروئین داشته باشد.
این برنامه ها از اصلاح رفتار و تنظیم عاطفی بهتر از طریق خودیاری و حمایت همسالان پشتیبانی می کنند. اصل اساسی این برنامه ها این است که افراد مبتلا به اختلال مصرف هروئین از طریق موارد زیر به بهبودی برسند:
درک شرایط آنها.
به اشتراک گذاشتن چالش های خود با دیگرانی که مشکل مشابهی دارند.
کار بر روی بهبود شخصی و مهارت های بازیابی.
گروه درمانی از افراد مبتلا به اختلال مصرف هروئین در یادگیری مهارت های مقابله ای سالم تر و کاهش خطرات عود حمایت می کند.
داروهای اختلال مصرف هروئین
برخی از داروها می توانند به اصلاح شیمی مغز شما برای کمک به درمان اختلال مصرف هروئین کمک کنند. آنها همچنین می توانند هوس ها را تسکین دهند، علائم ترک را تسکین دهند و اثرات سرخوشی مواد افیونی را مسدود کنند.
سه دارویی که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان OUD تایید شده اند عبارتند از:
  1. متادون: این دارو از علائم ترک جلوگیری می کند و هوس را در افرادی که اختلال مصرف هروئین دارند کاهش می دهد. این فقط در کلینیک های تحت نظارت ویژه در دسترس است.
  2. بوپرنورفین: این دارو اثرات مواد افیونی را مسدود می کند، علائم ترک را کاهش می دهد و هوس را کاهش می دهد. درمان بوپرنورفین توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده ویژه در محیط های مطب ارائه می شود. این به شکل قرص یا تزریق ماهانه در دسترس است.
  3. نالترکسون: این دارو اثرات مواد افیونی را مسدود می کند و از احساس سرخوشی جلوگیری می کند. از ارائه دهندگان مطب به شکل قرص یا تزریق ماهانه در دسترس است.

منبع:

Opioid Use Disorder

دیدگاه‌ خود را بنویسید

پیمایش به بالا