بهترین داروها و گزینه های درمانی برای مدیریت خشم و عصبانیت
خشم و عصبانیت احساسی پیچیده است که همه در مقطعی از زندگی خود تجربه می کنند. برای بسیاری ، عصبانیت می تواند مانند یک نیروی قریب به اتفاق باشد که کنترل آن دشوار است. این احساسات شدید می تواند منجر به اقدامات تحریک آمیز مانند ناسزا گویی یا کلمات نامناسب و یا حتی درگیری فیزیکی شود.
عصبانیت ناگهانی می تواند به کیفیت زندگی شما آسیب برساند. طبیعی است که گاهی احساس عصبانیت کنید. اما عصبانیت مکرر و شدید ممکن است نشانه ای از وضعیت سلامت روانی باشد. برخی از افراد ممکن است علی رغم اینکه گزینه های درمانی غیر پزشکی مانند درمان را امتحان کرده اند ، برای کنترل این احساسات عصبانیت تلاش کنند. در این موارد ، دارو ممکن است به مدیریت خشم و بازگرداندن تعادل و کنترل عاطفی کمک کند.
آیا خشم و عصبانیت یک بیماری روانی است؟
مطابق کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ، عصبانیت به عنوان یک بیماری روانی مستقل طبقه بندی نمی شود. درعوض ، به عنوان یک علامت شایع در شرایط مختلف سلامت روان شناخته می شود. DSM-5 ، که به عنوان کتاب راهنمای بالینی برای تشخیص و درمان اختلالات بهداشت روان عمل می کند ، عصبانیت را به عنوان یک اختلال جداگانه ذکر نمی کند.
عصبانیت یکی از چهار احساسات اساسی انسانی است ، در کنار خوشحالی ، غم و ترس. این یک احساسات ابتدایی است که از مکانیسم های اصلی بقاء اجداد شکارچی ما تکامل یافته است. در دوران مدرن ، عصبانیت می تواند از موقعیت های مختلف مانند احساس بدرفتاری یا شاهد بی عدالتی بودن ناشی شود.
عصبانیت یک علامت شایع برخی از اختلالات سلامت روان است ، مانند:
- اضطراب
- افسردگی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال دوقطبی
- اختلال انفجاری متناوب
- اختلال اختلال در اختلال در تنظیم خلق و خوی
- اختلال شخصیت مرزی (BPD)
- اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)
درک این نکته حائز اهمیت است که این بیماریها می توانند منجر به تشدید خشم و عصبانیت شوند. با درمان علت اصلی یا همان بیماری روانی زمینه ای عصبانیت اغلب می تواند کنترل شود.
یادگیری برای شناسایی خشم و تشخیص هنگام بروز احساس عصبانیت ، اولین قدم مهم برای پرداختن به و کنترل این احساسات است. این خودآگاهی می تواند به مردم کمک کند تا پاسخهای عاطفی خود را بهتر درک کنند و روشهای سالم تری برای بیان و مدیریت عصبانیت ایجاد کنند.
بهترین داروها برای کنترل خشم و عوارض احتمالی آنها
بهترین دارو برای کنترل خشم بستگی به وضعیت سلامت روانی زمینه ای دارد که باعث خشم می شود. هیچ راه حلی برای همه وجود ندارد.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است زمانی که گفتار درمانی به تنهایی کافی نیست، دارو تجویز کنند. این داروها علائم بیماری زمینه ای سلامت روان را که اغلب شامل خشم است، درمان می کنند.
هیچ دارویی برای کنترل خشم توسط FDA تایید نشده است. با این حال، برخی داروها می توانند با درمان علت اصلی خشم به کنترل خشم کمک کنند. اینها می تواند شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای اضطراب و تثبیت کننده های خلق و خو باشد.
این داروها را می توان هم برای نوجوانان و هم برای بزرگسالان تجویز کرد. موثرترین دارو در افراد مختلف، بر اساس تشخیص و علائم خاص آنها متفاوت است.
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نوعی از داروهای ضد افسردگی هستند. آنها اغلب برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می شوند. برخی از SSRI ها، مانند سرترالین (Zoloft)، ممکن است خشم و تحریک پذیری را در کمتر از دو هفته کاهش دهند.
SSRI هایی که ممکن است به کاهش عصبانیت و تحریک پذیری کمک کنند عبارتند از:
- سرترالین (Zoloft)
- سیتالوپرام (سلکسا)
- فلوکستین (پروزاک)
- اسیتالوپرام (لکساپرو)
- پاروکستین (پاکسیل)
عوارض جانبی بالقوه SSRI ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع
- سوء هاضمه
- وزن تغییر می کند
- سرگیجه
- تاری دید
- خشکی دهان
- سردرد
- کاهش میل جنسی
- مشکل در رسیدن به ارگاسم
تثبیت کننده های خلق و خو
تثبیت کننده های خلقی دسته ای از داروها هستند که بیشتر برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شوند. آنها می توانند به کاهش و پیشگیری از دوره های شیدایی کمک کنند. دوره های شیدایی زمانی است که فرد دچار تغییر ناگهانی و شدید در خلق و خوی خود می شود که تقریباً یک هفته طول می کشد. همه انسانها ممکن است سطوح شدید سرخوشی یا عصبانیت را تجربه کنند.
سه نوع اصلی تثبیت کننده خلق وجود دارد: لیتیوم، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد تشنج (که برای درمان صرع استفاده می شود). تثبیت کننده های خلق و خو ممکن است به کاهش خشم کمک کند و به افراد کمک کند خلق و خوی خود را تنظیم کنند.
تثبیت کننده های خلقی که ممکن است به کاهش خشم و دوره های شیدایی کمک کنند عبارتند از:
- لیتیوم (Lithobid)
- اولانزاپین (زیپرکسا)
- کوئتیاپین (Seroquel)
- ریسپریدون (ریسپردال)
- والپروات (دپاکن)
- کاربامازپین (تگرتول)
- اکسکاربازپین (Trileptal)
- توپیرامات (توپاماکس)
زمانی لیتیوم خط اول درمان اختلال دوقطبی بود. عوارض جانبی آن باعث شده است که در سال های اخیر کمتر مورد توجه قرار گیرد.
عوارض جانبی بالقوه لیتیوم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن کنترل حرکات بدن
- سفتی عضلات
- تشنج
- اختلال در عملکرد کلیه
- نارسایی کبد
- حالت تهوع، استفراغ و/یا اسهال
- ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
- کاهش میل جنسی
عوارض جانبی بالقوه داروهای ضد روان پریشی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خواب آلودگی و/یا خستگی
- خشکی دهان
- یبوست
- بی قراری
- انقباضات ناگهانی عضلات
- افزایش وزن
- حرکات تکراری غیر ارادی
- التهاب عضله قلب (میوکاردیت)
- تورم یا ترشح سینه
- افزایش قند خون/افزایش خطر ابتلا به دیابت
عوارض جانبی بالقوه داروهای ضد تشنج می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- اسهال
- تاری دید
- مشکلات حافظه
- مشکل در تمرکز
- مه مغزی
یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز می تواند به شما کمک کند تا مناسب ترین استراتژی دارویی را برای موقعیت منحصر به فرد خود تعیین کنید. آنها همچنین می توانند شما را از طریق عوارض جانبی بالقوه راهنمایی کنند و اطمینان حاصل کنند که درمان شما با اهداف کلی سلامت روان شما مطابقت دارد.
بهترین گزینه های درمانی غیر پزشکی برای خشم و عصبانیت
خط اول درمان برای بسیاری از مسائل سلامت روان، گفتار درمانی (روان درمانی)، به ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT) است. CBT با کمک به افراد در شناسایی و اصلاح افکار منفی خود عمل می کند، که به نوبه خود می تواند نحوه رفتار و احساس آنها را تغییر دهد. این به عنوان استاندارد طلایی برای روان درمانی در نظر گرفته می شود.
در طول دو دهه گذشته، CBT به عنوان موثرترین روش برای مدیریت خشم ظاهر شده است. مطالعات نشان می دهد که ۷۶ درصد از افرادی که تحت CBT قرار گرفتند، مدیریت خشم را در مقایسه با افراد بدون درمان نشان دادند.
انواع دیگر درمان نیز می تواند نقش حیاتی در درمان مسائل خشم و تحریک پذیری داشته باشد. رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) می تواند به افراد در تغییر رفتارهای غیر مفید کمک کند. مهارت‌های مقابله‌ای سالم‌تر، مانند تنفس عمیق، برای مدیریت بهتر احساسات و پریشانی را آموزش می‌دهد. گروه درمانی می تواند به افراد در پردازش تجربیاتشان کمک کند. همچنین می تواند حس جامعه را ایجاد کند.
اتخاذ یک رویکرد جامع و جامع شامل درمان، حمایت و دارو، در صورت نیاز، می تواند موثرترین راه برای مدیریت مسائل خشم و بازیابی کنترل هیجانی باشد.
منبع:
Best Medications and Treatment Options for Anger Management