پاروکستین
پاروکستین یا لوکسیم یک داروی ضد افسردگی است که متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. این ماده با افزایش مقدار یک ماده شیمیایی طبیعی به نام سروتونین در مغز عمل می کند.
پاروکستین برای چیست؟
پاروکستین یا لوکسیم معمولاً برای شرایط زیر استفاده می شود.
- افسردگی
- اختلال وسواس اجباری (OCD)
- اختلال هراس
- اختلال اضطراب اجتماعی
- اضطراب (اختلال اضطراب عمومی)
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال پیش از قاعدگی (PMDD) که وضعیتی شبیه به سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است اما جدی‌تر است.
- برای درمان علائم یائسگی، مانند گرگرفتگی
اشکال دارویی پاروکستین
- کپسول خوراکی 7.5 میلی گرم
- قرص های خوراکی طولانی رهش 12.5 میلی گرم، 25 میلی گرم، 37.5 میلی گرم
- سوسپانسیون خوراکی 10 میلی گرم/5 میلی لیتر
- قرص های خوراکی 10 میلی گرم، 20 میلی گرم، 30 میلی گرم، 40 میلی گرم
نحوه نگهداری از پاروکستین
- در دمای اتاق، بین 20 تا 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود.
- در جای خشک و خنک نگهداری شود.
شایع ترین عوارض جانبی پاروکستین چیست؟
شایع ترین عوارض جانبی پاروکستین در زیر ذکر شده است. اگر هر یک از این عوارض جانبی که شما را آزار می دهد، به پزشک خود اطلاع دهید.
- مشکلات جنسی
- مشکلات معده مانند تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست
- خشکی دهان
- مشکل در خواب
- عصبی بودن
- عرق کردن
- خمیازه کشیدن
- ضعف
- سردرد
- عدم احساس گرسنگی
- تاری دید
- سرگیجه
- عفونت
- خواب آلودگی یا خستگی
ممکن است عوارض جانبی دیگری از پاروکستین وجود داشته باشد که در اینجا ذکر نشده است.
عوارض جانبی کمتر شایع پاروکستین
واکنش های آلرژیک شدید. پاروکستین ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود که می تواند جدی باشد. اگر هر یک از علائم واکنش آلرژیک جدی زیر را دارید، مصرف پاروکستین را متوقف کنید و فورا کمک بگیرید.
- مشکلات تنفسی یا خس خس سینه
- ضربان قلب
- تب یا احساس بیماری عمومی
- غدد لنفاوی متورم
- تورم صورت، لب ها، دهان، زبان یا گلو
- مشکل در بلع یا گرفتگی گلو
- خارش، بثورات پوستی یا برجستگی های قرمز کم رنگ روی پوست به نام کهیر
- حالت تهوع یا استفراغ
- سرگیجه، احساس سبکی سر، یا غش کردن
- گرفتگی معده
- درد مفاصل
افکار یا اعمال خودکشی. پاروکستین یا سایر داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر افکار یا اقدامات خودکشی را در تعداد کمی از کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان جوان در چند ماه اول مصرف دارو یا زمانی که دوز آن تغییر می کند، افزایش دهد. افسردگی یا سایر شرایط جدی سلامت روان مهمترین علل افکار یا اعمال خودکشی هستند.
سندرم سروتونین. سندرم سروتونین زمانی است که مقدار زیادی ماده به نام سروتونین در بدن شما وجود دارد. دوکسپین زمانی که به تنهایی یا همراه با سایر داروهایی که بر سروتونین اثر می‌گذارند مصرف شود، ممکن است باعث سندرم سروتونین شود. این وضعیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر هر یک از علائم سندرم سروتونین زیر را دارید، با اورژنس تماس بگیرید.
- عرق کردن، تب یا برافروختگی
- گیجی
- احساس آشفتگی یا بی قراری
- دیدن یا شنیدن چیزهای غیرعادی
- سرگیجه
- ضربان قلب تند یا تند
- حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
- انقباض عضلانی، سفتی یا لرزش
- تشنج
خلق و خوی بسیار بالا (شیدایی). افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است دارای خلق و خوی شدید بالا و پایین باشند. اولین علامت اختلال دوقطبی ممکن است افسردگی باشد. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که از داروهای ضد افسردگی مانند پاروکستین استفاده می کنند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مانیا یا دوره مانیا باشند. اگر هر یک از علائم زیر را در مورد دوره شیدایی دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
- انرژی بسیار افزایش یافته است
- مشکلات قابل توجه در خواب
- رفتار بی پروا
- ایده های غیر معمول بزرگ
- شادی بیش از حد یا تحریک پذیری
- صحبت کردن سریعتر یا بیشتر از حد معمول
گلوکوم. دوکسپین ممکن است فشار داخل چشم را افزایش دهد و در برخی افراد باعث گلوکوم با زاویه باریک یا بدتر شود که می تواند منجر به نابینایی شود. در صورت داشتن هر یک از علائم زیر فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
- از دست دادن بینایی
- درد یا قرمزی چشم
- سردرد یا استفراغ شدید
- دیدن دایره های روشن و رنگارنگ اطراف چراغ ها (هاله های دید)
آیا پاروکستین چاق کننده است ؟
پاروکستین تأثیر قابل‌توجهی بر وزن و الگوهای خوردن دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف این دارو می‌تواند منجر به افزایش وزن شود، اگرچه میزان این افزایش در افراد مختلف متفاوت است.
مکانیسم دقیق افزایش وزن ناشی از پاروکستین هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که این دارو ممکن است با تغییر در متابولیسم، افزایش اشتها، و تأثیر بر هورمون‌های تنظیم‌کننده وزن مرتبط باشد.
در مقایسه با سایر داروهای SSRI، پاروکستین یکی از داروهایی است که بیشترین ارتباط را با افزایش وزن دارد.
علاوه بر تأثیر بر وزن، پاروکستین می‌تواند بر اختلالات خوردن نیز اثر بگذارد. برخی افراد ممکن است پس از مصرف این دارو دچار تغییراتی در الگوی خوردن شوند، از جمله افزایش میل به غذاهای پرکالری یا تغییر در احساس سیری.
در مقابل، برخی دیگر ممکن است کاهش اشتها را تجربه کنند، که می‌تواند منجر به کاهش وزن شود.
با توجه به این تأثیرات، پزشکان معمولاً هنگام تجویز پاروکستین، وضعیت وزنی و الگوی خوردن بیمار را در نظر می‌گیرند و در صورت لزوم، راهکارهایی برای مدیریت وزن ارائه می‌دهند. اگر فردی در طول مصرف این دارو دچار تغییرات نامطلوب در وزن یا الگوی خوردن شود، مشورت با پزشک برای بررسی گزینه‌های جایگزین یا راهکارهای کنترل وزن توصیه می‌شود.
https://www.webmd.com/drugs/2/drug-6969-9095/paroxetine-oral/paroxetine-oral/details
