اختلال پرخوری (Binge Eating Disorder) یکی از شایعترین اختلالات خوردن است که با دورههای مکرر مصرف بیش از حد غذا همراه است، بدون اینکه فرد اقدام به جبران آن از طریق رفتارهایی مانند استفراغ یا ورزش شدید کند. این اختلال میتواند تأثیرات جدی بر سلامت جسمی و روانی فرد داشته باشد.
علائم و نشانههای اختلال پرخوری
افراد مبتلا به اختلال پرخوری معمولاً:
– در مدت زمان کوتاهی مقدار زیادی غذا مصرف میکنند.
– احساس عدم کنترل بر خوردن دارند.
– حتی زمانی که گرسنه نیستند، غذا میخورند.
– تا حدی غذا میخورند که احساس ناراحتی شدید کنند.
– اغلب به تنهایی غذا میخورند تا دیگران متوجه نشوند.
– پس از پرخوری احساس شرم، افسردگی یا گناه دارند
علل و عوامل خطر
علل دقیق این اختلال مشخص نیست، اما برخی عوامل مؤثر عبارتند از:
ژنتیک: سابقه خانوادگی اختلالات خوردن میتواند احتمال ابتلا را افزایش دهد.
مسائل روانشناختی: اضطراب، افسردگی و عزت نفس پایین از عوامل مؤثر هستند.
تروما و تجربیات منفی: تجربههای ناخوشایند مانند سوءاستفاده یا قلدری در کودکی ممکن است نقش داشته باشند.
رژیمهای غذایی سخت: محدودیتهای غذایی شدید میتوانند میل به پرخوری را افزایش دهند
پیامدهای اختلال پرخوری
این اختلال میتواند منجر به مشکلات جسمی و روانی متعددی شود، از جمله:
چاقی و مشکلات مرتبط با آن مانند دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی.
افسردگی و اضطراب که ممکن است شدت یابد.
کاهش کیفیت زندگی به دلیل احساس شرم و ناراحتی از رفتارهای خوردن
درمانهای موجود
روشهای درمانی مختلفی برای مدیریت این اختلال وجود دارد:
رواندرمانی:
درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان دیالکتیکی-رفتاری (DBT) میتوانند به فرد کمک کنند تا الگوهای فکری و رفتاری خود را تغییر دهد
داروها:
برخی داروها مانند مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) و داروهای تنظیمکننده خلق ممکن است در کاهش علائم مؤثر باشند
تغییرات سبک زندگی: ایجاد عادات غذایی سالم و مدیریت استرس میتواند به کاهش دورههای پرخوری کمک کند.
اختلال پرخوری یک مشکل جدی است که نیاز به توجه و درمان دارد. اگر فردی با این علائم مواجه است، مراجعه به متخصص میتواند گام مهمی در مسیر بهبود باشد.
پرخوری قبل از عادت ماهیانه برای بسیاری از زنان در روزهای قبل از شروع عادت ماهیانه پرخوری اجتنابناپذیر به نظر میرسد . پرخوری قبل از پریود بسیار رایج است، برخی از مطالعات نشان داده است که تا 97٪ از زنان نوعی هوس غذایی یا پرخوری قبل از پریود را تجربه کرده اند. متوسط چرخه قاعدگی […]
یک مطالع جدید مدعی است که رفتاردرمانی کاهش وزن می تواند به افراد مبتلا به اختلال پرخوری کمک کند تا پرخوری را متوقف کنند و وزن خود را کاهش دهند. نالترکسون-بوپروپیون همچنین ممکن است برای کسانی که دچار اختلال پرخوری هستند مفید باشد. یک مطالعه جدید نشان می دهد که ترکیب این درمان ها ممکن
پرخوری عصبی یک نوع اختلال خوردن است که به طور فزاینده ای در سراسر جهان شیوع پیدا کرده است. طبق معیار DSM-51، برای دریافت تشخیص بولیمیا یا پرخوری عصبی، فرد باید موارد زیر را نشان دهد: دورههای مکرر پرخوری، که با هر دو مورد زیر مشخص میشوند: در یک دوره زمانی مشخص خوردن مقدار غذایی
چرخه معیوب غذا خوردن احساسی زمانی اتفاق می افتد که افراد در پاسخ به برخی احساسات غذا بخورند. این افراد غالباً در تلاشند تا با غذا خوردن احساس بهتری داشته باشند. این نوع غذا خوردن باعث می شود که افراد در کوتاه مدت احساس بهتری داشته باشند . این احساسات معمولاً گذراست و سریعا احساس
در مقاله قبلی به تفصیل در مورد استفراغ عمدی بعد از پرخوری صحبت شد. مبتلایان پرخوری عصبی بجز استفراغ عمدی از روشهای جبرانی دیگری مثل مصرف مسهل ها نیز برای پاکسازی غذا استفاده میکنند. در مقاله پیش رو به سوء مصرف داروهای ملین (مسهل) و داروهای ادرار آور در پرخوری عصبی می پردازیم. سوء مصرف داروهای
یک سوال در ذهن بسیاری از دانشمندان نقش بسته است که آیا پرخوری اعتیاد به غذا است؟ اگر تا به حال احساس از دست دادن کنترل و تمایل به غذا خوردن همراه با پرخوری را تجربه کرده اید، ممکن است این سوال در ذهن شما خطور کرده باشد. یا شاید درباره اعتیاد به غذا مطالبی
َآشنایی با عمل جراحی اسلیو تعداد قابل توجهی از مردم قبل از عمل جراحی با الگوهای پرخوری و احساس از دست دادن کنترل غذا خوردن دست و پنجه نرم می کنند. پس از جراحی اسلیو ، افراد به همان شیوه گذشته پرخوری نمی کنند زیرا آنها قادر به خوردن مقادیر زیادی از غذا نیستند. در
نرگس ( اسم مستعار) مبتلا به بی اشتهایی عصبی است و مدتی است در جلسات درمان حضور پیدا کرده است. نرگس در جلسه پیش درباره موضوع مهمی صحبت کرد : « آقای دکتر من از گرسنگی لذت می برم، من به گرسنگی اعتیاد دارم. اگر گرسنه نباشم بی قرار هستم و وقتی غذا نمی خورم
شقایق ( اسم مستعار) چند هفته ای است که برای کنترل پرخوری عصبی از من کمک خواسته است. او چندین سال است که با توجه به نگرانی زیادی که درباره بدن خود دارد، رژیم گرفتن را شروع کرده است. متعاقب رژیم گرفتن های طولانی او دور ه های پرخوری و رفتارهای جبرانی و پاکسازی دارد.
سندرم غذا خوردن شبانه (NES) یک اختلال غذایی کمتر شناخته شده است که تقریباً 1٪ از جمعیت عمومی و 6 تا 16٪ از افراد چاق را تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلال معمولاً به اشتباه تشخیص داده می شود یا به عنوان اختلال پرخوری شناخته می شود. با این حال، تفاوت های مهمی بین