۵ روش مؤثر برای بهبود ارتباط با غذا و ایجاد عادات سالم

 ارتباط با غذا 

ارتباط با غذا تأثیر عمیقی بر سلامت جسمی و روانی دارد. ارتباط با غذا چیزی فراتر از تأمین انرژی روزانه است؛ این رابطه تأثیر قابل توجهی بر سلامت جسمی، روانی و سبک زندگی ما دارد.بسیاری از افراد بدون توجه به کیفیت ارتباط با غذا ، صرفاً بر کاهش وزن یا رعایت رژیم‌های محدودکننده تمرکز می‌کنند. اما داشتن یک رابطه سالم با غذا می‌تواند به کاهش استرس، افزایش انرژی و بهبود سلامت کلی منجر شود. یکی از عوامل مخدوش شدن ارتباط با غذا اختلالات خوردن است.

رژیم غذایی کاهش وزن با پرخوری عصبی ارتباط دارند

اختلال خوردن یک وضعیت سلامت روان است که بر ارتباط با غذا و نحوه نگاه شما به خودتان (تصویر بدنی) تأثیر می‌گذارد. اختلالات خوردن بر سلامت جسمی و عاطفی شما تأثیر می‌گذارند و می‌توانند تهدیدکننده زندگی باشند.

علائم اختلالات خوردن برای هر فرد متفاوت به نظر می‌رسد و بسته به نوع آن متفاوت است. شما ممکن است کالری‌ها را بشمارید یا مقدار و نوع غذاهایی را که می‌خورید محدود کنید. ممکن است مقدار زیادی غذا بخورید، مواد غیرخوراکی بخورید یا بعد از غذا خوردن استفراغ کنید. غذا خوردن ممکن است به جای احساس رضایت، باعث احساس گناه یا شرمندگی در شما شود.

غذا یک ضرورت برای زنده ماندن است. هر کسی به شیئه خد ارتباط با غذا دارد – چیزهای مورد علاقه شما برای خوردن (یا اجتناب از آنها) منحصر به فرد شماست. تشخیص اینکه چه زمانی یک اختلال خوردن وجود دارد ممکن است دشوار باشد زیرا به آن عادت کرده‌اید.

در حالی که ممکن است احساس کنید در یک چرخه اختلال خوردن گرفتار شده‌اید، بدانید که درمان برای کمک به شما در زمانی که آماده هستید، در دسترس است تا دوباره احساس خوبی داشته باشید.

در این مقاله، پنج راهکار عملی برای داشتن یک رابطه سالم با غذا ارائه شده است.

۱. به احساسات خود هنگام خوردن توجه کنید

خوردن احساسی یکی از دلایل اصلی انتخاب‌های غذایی ناسالم است. افراد ممکن است به دلیل استرس، خستگی، یا اضطراب به غذا روی بیاورند، بدون آنکه واقعاً احساس گرسنگی داشته باشند. قبل از خوردن از خود بپرسید: “آیا واقعاً گرسنه هستم یا فقط دنبال آرامش روانی هستم؟”

این روش به شما کمک می‌کند تا آگاهانه‌تر تصمیم بگیرید و از مصرف بی‌رویه غذا جلوگیری کنید.

پرخوری هیجانی
غذا خوردن احساسی یا پرخوری هیجانی چگونه شکل می گیرد؟

۲. قوانین سختگیرانه غذایی را کنار بگذارید

به‌جای پیروی از رژیم‌های محدودکننده، تعادل غذایی را حفظ کنید و از بدن خود پیروی نمایید.

محدودیت‌ های بیش از حد مانند *نباید بعد از ساعت ۸ شب غذا بخورم* یا *هیچ‌ وقت نباید شیرینی بخورم* می‌توانند منجر به احساس گناه و کاهش لذت از غذا شوند. به‌جای پیروی از قوانین سختگیرانه، تعادل در مصرف مواد غذایی را هدف قرار دهید.

بدن شما بهترین راهنماست؛ به نیازهای طبیعی آن گوش دهید و از غذاهای متنوع بدون احساس گناه لذت ببرید.

10 حقیقتی که احتمالاً درباره اختلالات خوردن نمی دانید

۳. از تنوع غذایی استقبال کنید

حذف کامل برخی گروه‌های غذایی ممکن است باعث افزایش میل به آن‌ها شود. رژیم‌های محدودکننده اغلب باعث ایجاد رفتارهای افراطی مانند پرخوری ناگهانی می‌شوند. به‌جای حذف کامل غذاها، سعی کنید از همه گروه‌های غذایی به میزان مناسب بهره ببرید.

ترکیب مواد غذایی سالم و متنوع باعث افزایش انرژی، بهبود گوارش و سلامت بدن می‌شود. رژیم‌های متعادل باعث تأمین انرژی و سلامت کلی می‌شوند.

ارتباط با غذا 1

۴. روی تجربه و لذت غذا تمرکز کنید

غذا فقط وسیله‌ای برای تأمین انرژی نیست؛ بلکه یک تجربه اجتماعی، فرهنگی و حسی است. برای ایجاد ارتباط با غذا :
✔ با آرامش غذا بخورید و از طعم، رایحه و بافت آن لذت ببرید.
✔ در محیطی آرام و بدون عوامل مزاحم مانند تلفن همراه یا تلویزیون غذا بخورید.
✔ با آگاهی کامل بجوید و از هر لقمه لذت ببرید.

این رفتارها به کاهش استرس و افزایش رضایت از تغذیه کمک می‌کنند.

ارتباط با غذا 2

۵. اهداف مثبت برای سلامت خود تعیین کنید

به‌جای تمرکز بر کاهش وزن، اهدافی مانند افزایش انرژی و تقویت سیستم ایمنی را دنبال کنید.

وقتی انتخاب‌های غذایی را بر اساس  سلامت کلی تنظیم کنید، احساس بهتری نسبت به غذا خواهید داشت.

تغذیه سالم یک مسیر طولانی‌مدت است، نه یک روش سریع برای کاهش وزن. با اتخاذ یک دیدگاه مثبت نسبت به تغذیه، تغییرات پایدار و مؤثری در سبک زندگی خود ایجاد کنید.

تغییر عادت برای تغییر سبک زندگی
تغییر عادت برای تغییر سبک زندگی

سخن پایانی:

با اجرای این ۵ راهکار ساده، می‌توانید ارتباط با غذا  را بص.رت سالمتر برقرار کنید و تغذیه را به منبع انرژی، لذت و سلامتی تبدیل کنید. آیا شما نیز تجربه‌ای در این زمینه دارید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید!

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

پیمایش به بالا