بجای جراحی اسلیو چه جایگزین هایی می توانید در نظر بگیرید؟

آخرین بروزرسانی در تاریخ: ۱۵ دی ۱۴۰۳

جراحی چاقی شامل بای پس معده و سایر جراحی های کاهش وزن مانند باند قابل تنظیم معده و جراحی اسلیو (اسلیو گاسترکتومی) است. این جراحی ها شامل ایجاد تغییراتی در دستگاه گوارش به منظور کاهش وزن است.

جراحی اسلیو معمولاً زمانی انجام می شود که رژیم غذایی و ورزش منجر به کاهش وزن طولانی مدت نشده باشد یا تصور شود که مشکلات سلامتی جدی مرتبط با وزن باشد. برخی از روش‌ها میزان غذا خوردن را محدود می‌کنند در حالی که برخی دیگر با کاهش توانایی بدن در جذب مواد مغذی کار می‌کنند. برخی از رویه ها هر دو را انجام می دهند.

جراحی اسلیو می تواند خطرات و عوارض جانبی جدی داشته باشد که عبارتند از:
خطرات کوتاه مدت و حاد:
  • خون ریزی بیش از حد
  • عفونت
  • واکنش های نامطلوب به بیهوشی
  • لخته شدن خون
  • مشکلات ریوی یا تنفسی
  • نشت در دستگاه گوارش شما
  • مرگ (نادر)
نشتی جراحی اسلیو معده
نشتی جراحی اسلیو معده
خطرات و عوارض طولانی‌مدت جراحی اسلیو بر سلامت جسمی و روانی تأثیر می‌گذارد و بسته به نوع جراحی ( جراحی اسلیو یا بایپس )می‌تواند متفاوت باشد. خطرات می توانند شامل موارد زیر باشند:
  • انسداد روده
  • سندرم دامپینگ که منجر به اسهال، گرگرفتگی، سبکی سر، حالت تهوع یا استفراغ می شود.
  • سنگ کیسه صفرا
  • فتق ها
  • قند خون پایین (هیپوگلیسمی)
  • سوء تغذیه – کمبود آهن، کلسیم، ویتامین D، ویتامین B12، روی، مس نمونه‌های رایجی هستند که می‌توانند بر سلامت طولانی‌مدت تأثیر بگذارند (سلامت استخوان، ریزش مو، ایمنی ضعیف، کم‌خونی، نقص در عملکرد عصبی-عضلانی). کمبودهای نادر می تواند منجر به عوارض جدی مانند آنسفالوپاتی یا سوء تغذیه پروتئین-انرژی شود.
  • زخم ها
  • استفراغ
  • رفلکس اسید
  • نیاز به یک جراحی دوم
  • عدم تحمل غذایی
  • رفتارهای غذایی ناسازگار ناشی از اختلالات خوردن قبل یا بعد از جراحی اسلیو
  • افزایش خطر ابتلا به اختلال مصرف الکل
  • افزایش خطر آسیب رساندن به خود و اقدام به خودکشی
  • اختلال پایدار در پیامدهای روانی مانند افسردگی و تصویر بدن
  • مرگ (نادر)

برای موفقیت در دستیابی به اهداف بلندمدت سلامت پس از جراحی اسلیو، تغییرات سالم دائمی در رژیم غذایی و ورزش باید حفظ شود. انطباق طولانی مدت با تغییرات رفتار بهداشتی اغلب برای بیماران چاقی ضعیف است و محققان بر اهمیت شرکت در برنامه های آموزشی درمانی چند رشته ای قبل و بعد از عمل تاکید کرده اند.

محققان پیشنهاد می‌کنند که بیماران در ویزیت های بالینی و پیگیری‌های منظم و مداوم شرکت کنند که تحت نظارت و هماهنگی با پزشک عمومی و یک تیم چاقی متشکل از جراح، متخصص چاقی، متخصص تغذیه، و متخصص سلامت روان باشد.

گزینه های جایگزین برای جراحی اسلیو

با توجه به خطرات قابل توجه، اعم از کوتاه مدت و بلندمدت، مرتبط با جراحی اسلیو ، توجه به جایگزین های دیگری که سلامت جسمی و روانی را بهینه می کنند، مهم است. این جایگزین ها شامل تغذیه متعادل و فعالیت بدنی است.

 تغذیه متعادل و فعالیت بدنی منظم ممکن است نیاز به حمایت متخصصان سلامت روان و متخصصان رژیم غذایی داشته باشد که از رویکردهای سلامتی در هر اندازه (HAES) و تغذیه شهودی (IE) استفاده می کنند، که رویکردهای خنثی نسبت به وزن و کل نگر برای سلامتی هستند که بر روی رفتارهای سلامتی به جای وزن تمرکز دارند.

کار با این متخصصان می تواند به شناسایی دلایلی که ممکن است با این رفتارهای سلامتی دست و پنجه نرم می کنید کمک کند و آنها می توانند برای غلبه بر این مشکلات با شما همکاری کنند.

به گفته تینا لبوی، LD، RDN (که یک متخصص تغذیه در زمینه اختلالات خوردن) “مطالعات نشان می دهد که افرادی که برای وزن به جراحی اسلیو می پردازند، در واقع سوءتغذیه بیشتری نسبت به آنهایی که سعی در خوردن شهودی دارند، پیدا می کنند.

لابوی ادامه می دهد: «هنگام مقایسه آنهایی که رژیم غذایی بسیار کم کالری داشتند با آنهایی که تغذیه شهودی داشتند، در دوره دو ساله، خوردن شهودی مزایای سلامتی از جمله فشار خون، سطح کلسترول، و همچنین سلامت روان وتصویر بدن را بهبود بخشید.  در حالی که رژیم های غذایی بسیار کم کالری نشانگرهای سلامتی را کاهش داده بودند. وقتی ما همچنان بر محرومیت و محدودیت به عنوان شفای سلامتی خود تمرکز می کنیم، به آسیب رساندن به آن ادامه می دهیم.»

لابوی می‌گوید: «دستیابی به هسته اصلی مبارزه با غذا و رفتارهایتان می‌تواند به ایجاد راه‌حلی طولانی‌مدت برای مبارزه شما و تغییرات دائمی در سبک زندگی کمک کند». او توضیح می‌دهد که این نه تنها از طریق تغییرات رفتار سلامتی، بلکه از طریق توجه به سلامت روان نیز انجام می‌شود.

لابوی میگوید: به نظر من، جراحی اسلیو یک راه حل موقت است. مثل گذاشتن باند روی یک زخم بزرگ است. در دراز مدت فقط مشکلات بیشتری ایجاد می کند. با این حال، اگر بتوانیم روی مبارزه اصلی تمرکز کنیم و به بدن خود وصل شویم، آنگاه شفای واقعی می‌تواند آغاز شود.»

منابع:

دیدگاه‌ خود را بنویسید

پیمایش به بالا