پرخوری عصبی چیست؟
پرخوری عصبی یا بولیمیا نروزا یک اختلال جدی در خوردن است که با پرخوری (مصرف مقادیر قابل توجهی غذا در یک زمان) و به دنبال آن پاکسازی از طریق استفراغ عمدی و روش های دیگر مشخص می شود. نشانه های پرخوری عصبی شامل علائم فیزیکی، عاطفی و رفتاری است. اگرچه علت دقیق بولیمیا نروزا ناشناخته است، اما می تواند به دلیل ترکیبی از عوامل متعددی مانند ژنتیک، جامعه یا سلامت عاطفی باشد. روشهای پیشگیری از بولیمیا نروزا شامل آموزش و آگاهی از این اختلال است.
پرخوری عصبی در زنان بیشتر از مردان است. علائم بولیمیا نروزا معمولاً در دوران نوجوانی ایجاد می شود، اما افراد در هر سنی می توانند تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند. افراد با هر جنسیت، سن، نژاد یا نوع بدن ممکن است به بولیمیا نروزا مبتلا شوند. علاوه بر این، افراد مبتلا به بولیمیا بر خلاف افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی که معمولاً وزن کمی دارند، معمولاً وزن بدن سالمی دارند. افراد مبتلا به پرخوری عصبی نیز با افراد مبتلا به پرخوری متفاوت هستند، زیرا آنها پس از خوردن مقدار زیادی غذا رفتار جبرانی دارند در حالی که افرادی که پرخوری می خورند این کار را نمی کنند.
چه چیزی باعث بولیمیا نروزا می شود؟
اگرچه علت دقیق پرخوری عصبی ناشناخته باقی مانده است، محققان بر این باورند که ترکیبی از ژنتیک، سلامت فرهنگی، عاطفی و روانشناختی، سبک های فرزندپروری و ارزش های اجتماعی در ایجاد این بیماری نقش دارند. اگر بستگانی با سابقه بولیمیا نروزا داشته باشید، خطر ابتلا به بولیمیا ممکن است افزایش یابد.
علاوه بر این، تأثیرات رسانه ها و فرهنگ عامه می تواند بر ادراک تصویر بدن و عزت نفس بیماران پرخوری عصبی تأثیر بگذارد. همچنین، استرس و غرق بودن در زندگی می تواند به بولیمیا کمک کند.
علائم پرخوری عصبی چیست؟
علائم پرخوری عصبی عبارتند از:
- وسواس داشتن به تصویر بدن یا وزن
- پرخوری و تلاش برای پاکسازی پنهانی
- رفلاکس اسید معده
- چشم های خون آلود
- یبوست
- کم آبی بدن
- افسردگی یا اضطراب
- ورزش بیش از حد
- غش کردن
- ترس از افزایش وزن
- احساس شرم بعد از پرخوری
- دوره های قاعدگی نامنظم (آمنوره)
- میاستنی گراویس
- جای زخم روی بند انگشتان شما ( ناشی از استفراغ عمدی)
- استفاده مکرر از حمام بعد از غذا
- فرسایش دندان
چه عوارضی با پرخوری عصبی همراه است؟
تعدادی از عوارض می تواند از بولیمیا نروزا ناشی شود، از جمله:
- آریتمی
- زخم معده و روده
- عدم تعادل الکترولیت
- افزایش خطر خودکشی
- ازوفاژیت
- نارسایی قلبی
- پوسیدگی دندان
چه زمانی به روانپزشک مراجعه کنیم؟
به شما توصیه می شود در صورت بروز علائم پرخوری عصبی فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید زیرا این وضعیت در صورت عدم درمان می تواند به شدت بر سلامت شما تأثیر بگذارد. می توانید به فردی که به آن اعتماد دارید بگویید که علائم این بیماری را دارید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا به پزشک مراجعه کنید یا حتی در هنگام ملاقات با شما همراه شوند.
پرخوری عصبی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک ممکن است با گرفتن سابقه پزشکی و بررسی علائم شما شروع به تشخیص بولیمیا نروزا کند. پزشک در مورد موارد زیر سؤال می کند تا مشخص کند که آیا معیارهای بولیمیا را دارید یا خیر:
- آیا پرخوری دوره ای برای شما پیش می آید؟
- آیا در هنگام پرخوری احساس ناتوانی در کنترل غذا خوردن خود دارید؟
- آیا درگیر هر نوع پاکسازی (استفراغ خودساخته یا استفاده نادرست از ملین ها) بوده اید؟
- آیا در سه ماه گذشته پرخوری کردید؟
- آیا سعی کرده اید با مصرف قرص های لاغری یا سایر داروها وزن کم کنید؟
- آیا به خوردن و شکل بدن وسواس دارید؟
- آیا اعضای خانواده شما علائم اختلال خوردن را داشته اند یا در آنها تشخیص داده شده است؟
علاوه بر پرسیدن سوالات بالا، پزشک ممکن است آزمایش خون، آزمایش عملکرد کلیه، الکتروکاردیوگرام یا آزمایش ادرار را برای بررسی اثرات پرخوری عصبی بر سلامتی تجویز کند.
پرخوری عصبی چگونه درمان می شود؟
بیماران مبتلا به بولیمیا ممکن است به یک تیم چند رشته ای متشکل از متخصصان تغذیه و روانپزشک ارجاع داده شوند. روش های مختلفی را می توان برای درمان پرخوری عصبی ترکیب کرد، از جمله:
- روان درمانی: درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند به بیمار کمک کند تا نگرش سالمی نسبت به خودانگاره ایجاد کند، با پرخوری کنار بیاید و وزن بدنی سالمی داشته باشد.
- مشاوره تغذیه: یک متخصص تغذیه یا مشاور به شما کمک می کند تا عادات غذایی سالم تری را یاد بگیرید.
- دارو: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) داروهای ضد افسردگی هستند که می توانند به کاهش علائم پرخوری عصبی کمک کنند.
- CBT گروهی: این تکنیک در صورت استفاده با سایر رویکردها می تواند مفید باشد. این تکنیک شامل افراد مبتلا به بولیمیا نروزا و خانواده‌هایشان می‌شود که تجربه خود را به اشتراک می‌گذارند.
چگونه می توانم از پرخوری عصبی جلوگیری کنم؟
با دریافت درمان افسردگی یا اضطراب می توان خطر پرخوری عصبی را به حداقل رساند. بعلاوه، بستگان، والدین یا معلمان می توانند به نوجوانان کمک کنند تا نگرش خود را تنظیم کنند و به آنها اطلاع دهند که بدن لاغری که توسط رسانه ها به تصویر کشیده می شود ایده آل نیست، بلکه ناسالم است.
درمان های خانگی پرخوری عصبی
به خود انگیزه دهید تا به برنامه درمانی خود پایبند باشید و در مورد بولیمیا نروزا بیاموزید.
تغذیه مناسب بدن خود را دریافت کنید.
کمک اعضای خانواده یا دوستان خود را نادیده نگیرید.
در مورد وزن خود با خودتان مهربان باشید.
با ورزش محتاط باشید
توصیه هایی برای والدین
اگر فرزند شما مبتلا به پرخوری عصبی است، ممکن است احساس کنید که مقصر آن هستید. با این حال، شیوه فرزندپروری تنها دلیل این بیماری نیست. بنابراین، به شما توصیه می‌شود به این نکته توجه کنید که چه کارهایی می‌توانید برای کمک به فرزندان خود در شرایط آنها انجام دهید. خوردن منظم وعده های غذایی به عنوان یک خانواده می تواند به کاهش پرخوری کمک کند. می توانید مستقیماً از فرزندان خود بپرسید که چه کاری می توانید برای کمک به او انجام دهید. گوش دادن به احساسات فرزندتان بدون قضاوت نیز مهم است. علاوه بر این، گفتن نگرانی‌هایی که نسبت به فرزندتان دارید بدون سرزنش می‌تواند برای مقابله با این موقعیت مفید باشد.
در صورت ابتلا به بولیمیا نروزا من کاملا امیدوارم به شما کمک کنم.
منبع:
https://www.medparkhospital.com/en-US/disease-and-treatment/bulimia-nervosa
