مصرف مداوم هروئین، حتی زمانی که اثرات منفی را تجربه می کنید، نشانه بارز اختلال مصرف مواد است. ترک هروئین با تأثیرات قدرتمندی که دارد می تواند چالش برانگیز باشد. با گذشت زمان، ممکن است برای تجربه اثرات مشابه به مقدار بیشتری از آن نیاز داشته باشید. حتی با واکنش‌های ناخوشایند و تمایل به ترک مصرف هروئین، ممکن است ترک به تنهایی برای شما بسیار چالش برانگیز باشد.
هروئین چیست؟
هروئین یک ماده غیرقانونی است. این دارو به دسته ای از داروها به نام مواد افیونی تعلق دارد. از یک ماده افیونی به نام مورفین فرآوری می شود. مواد افیونی موادی هستند که بر گیرنده های مواد افیونی در مغز اثر می گذارند و درد فیزیکی را خنثی می کنند. آنها همچنین ممکن است احساس آرامش و سرخوشی ایجاد کنند. همه مواد افیونی غیرقانونی نیستند. برخی از آنها برای اهداف پزشکی، تحت نظارت یک متخصص استفاده می شوند.
هروئین با مغز و بدن شما چه می کند
هروئین با اتصال به گیرنده هایی در مغز شما به نام گیرنده های مواد افیونی عمل می کند. اینها اندورفین طبیعی بدن شما را دریافت می کنند و درد، پاداش و برخی رفتارها را تنظیم می کنند. هنگامی که هروئین وارد بدن می شود، گیرنده های مواد افیونی را هدف قرار می دهد و سیل انتقال دهنده عصبی احساس خوب، دوپامین را ایجاد می کند. این احساس لذت بخش و اغلب سرخوشانه می تواند به سرعت رفتار مصرف هروئین را تقویت کند. هر چه بیشتر از هروئین استفاده کنید، ممکن است بدنتان بیشتر با حضور آن سازگار شود. مونتی گوش، متخصص اعتیاد در آلبرتای کانادا، توضیح می دهد: «دوپامین مولکول لذت و انگیزه است. در ابتدا، ما را صبح از خواب بیدار می‌کند تا روز خود را شروع کنیم، اما برای بقای انسان نیز ضروری است.» گوش توضیح می‌دهد که هروئین و سایر مواد افیونی، مسیرهای مغز شما را «ربایش» می‌کنند و آن را فریب می‌دهند تا فکر کند برای زنده ماندن به آنها نیاز دارد. بدن شما می تواند آنقدر به عملکرد هروئین در سیستم خود عادت کند که بدون آن غیرقابل تنظیم شود. استفاده طولانی مدت از هروئین می تواند تغییرات بالقوه دائمی در ساختار مغز شما ایجاد کند. ممکن است شما را با عدم تعادل هورمونی و سیستم عصبی به چالش بکشد.
چرا برخی افراد دچار اعتیاد به هروئین می شوند؟
هروئین و سایر مواد افیونی ممکن است منجر به اختلال مصرف مواد شوند، زیرا آنها چیزی بیش از ایجاد حس سرخوشی هستند. بر خلاف بسیاری از مواد مخدر دیگر، اپیوئیدها این توانایی را دارند که شیمی مغز شما را تغییر دهند. ممکن است با قطع مصرف، هوس شدید و اجبار را تجربه کنید. اختلال مصرف مواد می تواند به بیوشیمی، ژنتیک، و هر گونه شرایط سلامت زمینه ای شما بستگی داشته باشد. شالین بات، پزشک در مرکز درمان اعتیاد به الکل و مواد مخدر کوهستان در رمزی، نیوجرسی، توضیح می دهد که تروما ممکن است نقش مهمی در این اختلال داشته باشد. او می‌گوید: «تحقیقات کنونی در زمینه اعتیاد تأیید می‌کند که زخم‌های روان‌شناختی تروما و سایر تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) نیز احتمال ابتلای فرد به مشکلات مربوط به مواد را در مراحل بعدی زندگی افزایش می‌دهد. اما این برای همه یا برای هر مخدری صدق نمی کند.
علائم و نشانه های اعتیاد به هروئین
۱۱ علامتی که متخصصان مراقبت های بهداشتی برای تعیین اینکه آیا شما به این اختلال مبتلا شده اید یا خیر عبارتند از:
- استفاده از مقادیر بیشتر از یک ماده یا استفاده طولانی تر از آنچه در نظر گرفته شده است
- تمایل به ترک اما ناتوانی در این زمینه
- تجربه طولانی مدت زمان بهبودی پس از مصرف مواد
- ناتوانی در مدیریت تعهدات به دلیل استفاده
- ادامه مصرف این ماده با وجود تأثیرات منفی بر روابط
- دست کشیدن از فعالیت های مهم به دلیل استفاده
- استفاده از این ماده حتی اگر شما را در معرض خطر قرار دهد
- ادامه مصرف حتی اگر شرایط جسمی یا روانی با استفاده بدتر شود
- تحمل (یا با کاهش اثرات در همان دوز، یا نیاز به دوز بالاتر برای دستیابی به اثرات)
- علائم ترک یا استفاده از این ماده برای کاهش علائم ترک
- هوس ها
اگر اختلال مصرف مواد دارید، علائم شما می تواند از خفیف (دو یا سه علامت) تا شدید (شش علامت یا بیشتر) متغیر باشد. علائم فیزیکی مرتبط با علائم رسمی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گرگرفتگی
- دهان خشک
- حالت تهوع استفراغ
- احساس سنگینی در اندام ها
- خارش شدید
- عملکرد ذهنی مبهم
- نقص در هوشیاری
- بیخوابی
- تغییرات چرخه تولید مثل
- اختلال عملکرد جنسی
- یبوست و گرفتگی شکم
- شرایط ریوی
- بیماری کبد
- بیماری کلیوی
- شرایط سلامت روان
- تنفس آهسته
- تغییرات در ساختار مغز
- عدم تعادل شیمیایی هورمونی و عصبی
- تغییرات شناختی، مانند اختلال در تصمیم گیری
- وریدهای فرو ریخته، عفونت های مربوط به قلب و آبسه های ناشی از تزریق
- بافت بینی آسیب دیده در اثر خروپف