من درمانگر اختلالات خوردن هستم و رژیم دکتر کرمانی یا هر درمانگر دیگری که محدودیت و محرومیت غذایی را رواج می دهند، را به درمانجویانی که در خطر ابتلا به اختلالات خوردن هستند، توصیه نمی کنم. اختلالات خوردن مجموعه اختلالات روانی هستند که مشکلات زیادی را برای فرد میتلا بوجود می آورند.
برنامه های غذایی کاهش وزن ممکن است دلیل اختلالات خوردن نباشند، اما اغلب در ابتدای یک اختلال خوردن شروع می شوند. انجمن ملی اختلالات خوردن گزارش می دهد که 35٪ از “برنامه های غذایی کاهش وزن معمولی” به رژیمهای غذایی پاتولوژیک یا آسیب زندده پیشرفت می کنند و 20-25٪ از این افراد دچار اختلالات خوردن می شوند.
بسیار رایج است که اختلالات خوردن از برنامه های غذایی کاهش وزن شروع می شود. برنامه های غذایی کاهش وزن می‌تواند بصورت شمارش کالری و گرم چربی و کربوهیدرات، محدود کردن انواع و مقدار غذا باشد.
رژیم گرفتن چه مشکلی دارد؟
تمرکز بر رژیمهای غذایی و کاهش وزن می تواند یک فرار “عالی” از احساسات و مسائل واقعی باشد. نه تنها تمرکز بر رژیمهای غذایی و کاهش وزن می تواند باعث حواس پرتی شود، بلکه افراد که دائما در برنامه های غذایی کاهش وزن هستند به دلیل عدم تغذیه کافی، زمان واکنش کندتر و توانایی کمتری برای تمرکز دارند.
رژیم گرفتن در جامعه ما رایج و عادی شده است. به حدی که من میبینم کودکان 9 تا 11 ساله نیز رژیم می گیرند. مطالعه ای که در سال 1992 در مجله انجمن رژیم غذایی آمریکا منتشر شد، نشان داد که 46 درصد از کودکان 9 تا 11 ساله «بعضی اوقات» یا «خیلی اوقات» برنامه های غذایی کاهش وزن دارند و بنظر می رسد این اعداد روز به روز در حال افزایش هستند.
در سال 1980 صنعت رژیم غذایی یک صنعت 10 میلیارد دلاری بود. در سال 1991 گزارش شد که این صنعت 50 میلیارد دلاری است و به رشد خود ادامه می دهد. پنجاه میلیارد دلار بیشتر از تولید ناخالص ملی (GNP) آمریکا و بیش از نیمی از کل کشورهای جهان است.
این گرایش برای برنامه های غذایی کاهش وزن و «لاغر شدن» یک پدیده نسبتاً جدید در طول تاریخ است. کمتر از صد سال پیش در خیلی از نقاط دنیا ها برای داشت چربی بدن “زیاد” تلاش می کردند. آنها چاقی را نشانه موفقیت، سلامتی و زیبایی می دانستند. حتی مقالاتی در مجلاتی مانند هارپرز بازار با توصیه هایی در مورد چگونگی اضافه کردن وزن اضافی وجود داشت. در آن زمان پزشکان حتی آمریکایی ها را تشویق به افزایش وزن می کردند و معتقد بودند که با داشتن تعداد زیادی سلول چربی «شخصیت متعادل» به دست می آید.
فرهنگ کنونی ما را شست و شوی مغزی داده است تا فکر کنیم لاغر بودن برابر با زیبایی است. برای به دست آوردن این تصویر بدن، مردم زمان، انرژی و پول زیادی را صرف برنامه های غذایی کاهش وزن می‌کنند و در نهایت برنامه های غذایی کاهش وزن حتی جواب نمی‌دهند.
- هنگامی که یک رژیمهای غذایی با شکست مواجه می شود، جستجو برای یک برنامه های غذایی کاهش وزن جدید است که “واقعا کار می کند”. نود و پنج درصد از افرادی که رژیم دارند وزن از دست رفته خود را به دست می آورند. به علاوه، بسیاری از کسانی که “شکست خورده اند” در عرض یک تا پنج سال وزن بیشتری اضافه می کنند. 5 درصد از “رژیمهای موفق” معمولاً به این دلیل موفق هستند که در واقع سبک زندگی جدیدی را اتخاذ کرده اند، نه به این دلیل که به رژیمهای غذایی خود پایبند بوده اند.
- اکثر مردم خود و کمبود اراده را عامل شکست برنامه های غذایی کاهش وزن خود می دانند. در واقع ربطی به اراده ندارد. شکست برنامه های غذایی کاهش وزن را می توان به واکنش بدن به گرسنگی و وضعیت نیمه گرسنگی یا گرسنگی بدن نسبت داد. بدن و ذهن به رژیم غذایی به همان شیوه ای واکنش نشان می دهند که در برابر گرسنگی واکنش نشان می دهند.
- در گرسنگی، متابولیسم بدن کاهش می‌یابد و ولع به غذا افزایش می‌یابد. این تنظیم برای شکست رژیمهای غذایی است. کاهش سرعت متابولیسم به طور طبیعی در هنگام گرسنگی، تلاش بدن برای حفظ انرژی است. کاهش متابولیسم به این معنی است که بدن کالری را با سرعت کمتری می سوزاند.
- همچنین در حین برنامه های غذایی کاهش وزن، ذهن درگیر فکر غذا می‌شود و هوس‌ها تشدید می‌شود، به‌ویژه برای غذاهایی که انرژی سریع می‌دهند، مانند شیرینی‌ها. در نهایت، مبارزه با طبیعت بسیار دشوار است. افراد نمی توانند برای همیشه در رژیمهای غذایی باقی بمانند و زمانی که رژیم گیرندگان به تلاش های رژیمهای خود پایان می دهند، پرخوری آغاز می شود .
پرخوری و حتی “غذا خوردن عادی” با متابولیسم سرکوب شده باعث می شود وزن از دست رفته برگردد. میزان شکست برنامه های غذایی کاهش وزن (95%) بسیار زیاد است، نه به این دلیل که افراد به اندازه کافی خوب یا قوی نیستند، بلکه به این دلیل که بدن ما برای مبارزه با کاهش وزن طراحی شده است. . این مشکل اصلی رژیمهای غذایی است نه موافقت یا مخالفت من با رژیم دکتر کرمانی یا هر مدلبرنامه های غذایی کاهش وزن دیگری.
منبع :
https://www.eatingdisorderhope.com/nutrition-counseling-eating-disorders/diet-culture
