همه گاهی اوقات دچار اضطراب می شوند. اما هنگامی که اضطراب شدید است و وارد زندگی روزمره می شود، ممکن است نشان دهنده اختلال اضطراب باشد. اختلالات اضطرابی یکی از شایع ترین شرایط سلامت روان در دنیا است. بنابراین اگر نگران اضطراب خود هستید، بهتر است بدانید که شما تنها نیستید.
در حالی که گاهی اوقات اضطراب می تواند طاقت فرسا باشد، راه های زیادی برای مقابله وجود دارد. با ابزارهای مناسب، می توانید اضطراب خود را مدیریت کنید و کمتر احساس اضطراب کنید. در ادامه در مورد انواع مختلف اختلالات اضطرابی، علائم و درمان ها و نکاتی که به شما در مدیریت اضطراب کمک می کند صحبت خواهیم کرد.
انواع اختلال اضطراب
اضطراب به احساسات عصبی، ترس یا نگرانی اشاره دارد. بیشتر مردم قبل از مصاحبه شغلی، هنگام شرکت در آزمون یا اولین روز حضور در یک شغل یا مدرسه جدید احساس اضطراب می کنند. اختلالات اضطرابی شامل ترس، اضطراب یا نگرانی های مفرط است که بر تندرستی و عملکرد روزانه شما اثر می گذارد. برای مثال، افکار و رفتارهای مضطرب مکرر می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کاری، مدرسه، سرگرمی ها یا روابط شما داشته باشد . اختلال اضطراب با موقعیت ها یا اشیایی که باعث اضطراب شما می شوند تعریف می شود.
انواع اختلال اضطراب عبارتند از:
اختلال اضطراب فراگیر (GAD). تمرکز اضطراب شما تنها روی یک چیز نیست، بلکه روی چند چیز است وقتی که GAD دارید. این می تواند شامل سلامتی، تعاملات اجتماعی یا کار باشد. این نگرانی ها در روزهایی بیش از حداقل ۶ ماه ظاهر می شوند.
اختلال هراس. این اختلال شامل حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره است. اختلال هراس می تواند منجر به نگرانی یا استرس در مورد حملات پانیک در آینده شود. توجه به این نکته مهم است که داشتن حملات پانیک همیشه به این معنی نیست که شما دچار اختلال پانیک هستید.
آگورافوبیا این وضعیت شامل ترس شدید از موقعیتی است که ممکن است فرار از آن موقعیت دشوار باشد، برای مثال فضاهای باز، فضاهای بسته یا حمل و نقل عمومی. برای برخی افراد، این ترس ها خروج از خانه را دشوار می کند.
اختلال اضطراب اجتماعی. این ترس که قبلاً به عنوان فوبیای اجتماعی شناخته می شد، ترس شدید از موقعیت های اجتماعی یا اجرا در مقابل دیگران است. این اضطراب ها با ترس از قضاوت منفی دیگران و ترس از نشان دادن علائم اضطراب یا خجالت در جمع مرتبط است.
فوبیای خاص همچنین به عنوان فوبیای ساده نیز شناخته می شود که شامل ترس شدید از یک شی یا موقعیت خاص است. ترس با خطر واقعی ایجاد شده تناسب ندارد. فوبیای رایج مردم شامل حیوانات، ارتفاع، پرواز و تزریق است.
اختلال اضطراب جدایی. این وضعیت شامل اضطراب شدید در مورد جدا شدن از افرادی است که احساس می کنید به آنها نزدیک هستید. این می تواند هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.
سایر شرایط سلامت روان ممکن است دارای علائم اضطراب باشند، اگرچه تحت DSM-5 به عنوان نوعی اختلال اضطرابی برچسب‌گذاری نشده‌اند:
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD). PTSD می تواند پس از تجربه یک رویداد آسیب زا ایجاد شود. علائم معمولاً تا سه ماه بعد ظاهر می شوند، اما گاهی اوقات تا سال ها بعد ممکن است ظاهر نشوند.
اختلال وسواس فکری و عملی (OCD). OCD شامل افکار یا رفتارهای تکرارشونده و غیرقابل کنترل است. وسواس ها یا افکار مرتبط با OCD می توانند اضطراب شدید ایجاد کنند.
علائم اختلال اضطراب
اختلالات اضطرابی با احساس شدید ترس یا نگرانی مشخص می شوند که بر تندرستی و عملکرد روزانه شما تأثیر می گذارند. اضطراب شدید اغلب منجر به تغییر در رفتار می شود. احساس اضطراب بسیار ناخوشایند است، بنابراین افراد تمایل دارند از موقعیت ها یا اشیایی که ممکن است اضطراب آنها را تحریک کند اجتناب کنند. علائم اضطراب زمانی بروز می کند که بدن احساس خطر کند. این بخشی از واکنش مبارزه، فرار یا انجماد است.
هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول برای آماده‌سازی بدن برای واکنش افزایش می‌یابد که باعث می‌شود قلب سریع‌تر پمپاژ کند، تنفس ما را تسریع کند و ماهیچه‌های ما را برای حرکت آماده کند.
اضطراب هم اثرات جسمی و هم روانی دارد:
- افکار مسابقه ای
- تنگی نفس
- ضربان قلب سریع یا احساس اینکه قلب شما به شدت می تپد
- ناراحتی معده
- دهان خشک
- احساس سرگیجه داشتن
- احساس ترس یا وحشت
- تعریق
- دید تونلی
- احساس بی قراری
- تنش عضلانی
- ضعف جسمانی
- حافظه ضعیف
- گیجی
- مشکل در تمرکز
- نگرانی دائمی
- گسستگی
شاید بعضی از این علائم را تجربه کرده باشید و با آن ها مواجه شده باشد، اما زمانی که این علائم به اندازه کافی شدید و تکرار می شوند و موجب احساس ناراحتی شدید، عدم کنترل یا درماندگی در فرد شوند ممکن است نشانه ای از یک اختلال اضطرابی باشند.
علل
اختلالات اضطرابی، مانند بسیاری دیگر از شرایط سلامت روان، احتمالاً توسط ترکیب پیچیده ای از عناصر، از جمله عوامل محیطی و ژنتیکی ایجاد می شوند. تحقیقات هنوز توضیح نداده است که چرا برخی از افراد دچار حمله پانیک یا فوبیا می شوند، در حالی که برخی دیگر که در یک خانواده بزرگ شده اند تجربیات مشترکی را تجربه نمی کنند.
عوامل زیادی ممکن است در ایجاد اختلال اضطراب نقش داشته باشند از جمله:
- رشد دوران کودکی
- ژنتیک
- نوروبیولوژی
- عوامل روانشناسی
- رشد شخصیت
- نشانه های اجتماعی و محیطی
- عوامل حفاظتی
عوامل خطر
در حالی که علل بین انواع اختلالات اضطرابی متفاوت است، عوامل خطر برای اختلالات اضطرابی به طور کلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرار گرفتن در معرض رویدادهای استرس زا چه در دوران کودکی و چه در بزرگسالی
- سابقه خانوادگی اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان
- برخی از شرایط سلامت جسمانی، از جمله مشکلات تیروئید یا آریتمی قلبی
- خجالتی بودن در کودکی
اختلالات اضطرابی در زنان شایع‌تر است و منبع معتبر تخمینی ۲۳.۴ درصد از زنان و ۱۴.۳ درصد از مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. جوامعی که با تبعیض مواجه هستند، اغلب دارای میزان بالاتری از اختلالات اضطرابی هستند.
درمان اختلال اضطراب
برای بسیاری از افراد درمان اضطراب دارای دو عنصر اصلی است: روان درمانی و داروها در صورت لزوم.
اختلالات اضطرابی بسیار قابل درمان هستند، موثرترین نوع درمان می تواند به نوع اختلال اضطراب بستگی داشته باشد. برای کمک بیشتر بهتر است با متخصصین این زمینه تماس بگیرید و آن ها را از وضعیت خود مطلع کنید تا نوع اختلال و روش درمان مناسب آن را برای شما مشخص کنند.