رژیم غذایی و مشاوره لاغری یک روش رایج برای کنترل وزن است و ممکن است خطرات بیشتری برای سلامتی داشته باشد تا فواید. مطالعات نشان داده اند که محدودیت غذایی مکانیسم ضعیفی برای کاهش وزن است و در عوض ممکن است به افزایش وزن منجر شود . رژیم غذایی همچنین ممکن است منجر به ایجاد اختلالات خوردن شود که می تواند برای سلامتی بسیار مضرتر از چاقی باشد.
مطالعات نشان می‌دهد که این ایده که رژیم غذایی می‌تواند منجر به پیامدهای نامطلوب در جمعیت‌های خاص شود، درست است. اگر رژیم غذایی به کاهش وزن بیماران کمک نمی کند و منجر به عوارض روحی و جسمی می شود، جامعه پزشکی و کسانی که مشاوره لاغری انجام می دهند باید آن را به عنوان توصیه ای برای دستیابی به سلامت بهتر بررسی کنند.
پزشکان بجای مشاوره لاغری باید بر عادات کلی سالم در بیماران تاکید کنند، بدون اینکه به شدت بر کاهش وزن تمرکز کنند. صرف نظر از این یافته ها، این واقعیت باقی می ماند که رژیم غذایی به وضوح منجر به راه حلی برای چاقی نشده است. مطالعات بیشتری باید با تمرکز بر خطرات سلامتی رژیم غذایی انجام شود، به ویژه در افراد چاق که به دلایل سلامتی به رژیم غذایی تشویق می شوند.
حفظ رژیم های محدود کننده سخت است: اکثر رژیم های رایج امروزی بسیار محدود کننده هستند و کل گروه های غذایی را حذف می کنند یا کالری را به شدت محدود می کنند. در حالی که این می تواند در ابتدا منجر به کاهش وزن سریع شود، اغلب شما را برای شکست آماده می کند. این مانند تلاش برای حبس نفس در زیر آب است – در نهایت، باید برای هوا به بالا بیایید.
متابولیسم کند می شود: هنگامی که با رژیم های لاغری به شدت مصرف غذای خود را کاهش می دهید، بدن شما با کاهش سرعت متابولیسم برای حفظ انرژی پاسخ می دهد. تصور کنید سوخت خودرویی کم است. شروع به کند شدن می کند و انرژی کمتری برای ادامه دادن مصرف می کند. این پاسخ بقا کاهش وزن را دشوارتر می کند زیرا بدن شما اساساً برخلاف تلاش شما کار می کند و به جای سوزاندن آنها، ذخایر چربی را نگه می دارد.
رژیم‌های غذایی لاغری محرک‌های احساسی را بررسی نمی‌کنند: غذا خوردن اغلب با احساسات مرتبط است – استرس، غم، کسالت یا حتی شادی می‌تواند باعث ایجاد عادات غذایی ناسالم شود. رژیم‌ها معمولاً بر انتخاب‌های غذایی تمرکز می‌کنند، اما دلایل احساسی پشت غذا خوردن را نادیده می‌گیرند، مانند گذاشتن درب یک قابلمه در حال جوش – بخار در نهایت راهی برای خروج پیدا می‌کند.
ذهنیت موقت: نگاه کردن به یک رژیم غذایی لاغری به عنوان یک اصلاح کوتاه مدت به جای تغییر سبک زندگی اغلب به نتایج موقتی منجر می شود. هنگامی که “رژیم غذایی” به پایان می رسد، الگوهای غذایی قدیمی برمی گردند و وزن را با خود باز می گردانند، مانند تمیز کردن اتاق فقط برای پرتاب کردن همه چیز در هنگام خروج مهمان.
با توجه به گستردگی این داده‌ها، مهم‌ترین سوالی که پس از این همه بحث مطرح می‌شود این است:
با وجود شواهد متناقض فراوان در مورد چاقی و رژیم غذایی، چرا ما همچنان مشاوره لاغری و رژیم را به بیماران توصیه می‌کنیم؟
شاید در تلاش برای مبارزه با اپیدمی چاقی، ما به طور مداوم به دنبال راه حلی برای ارائه به بیماران خود بوده ایم، حتی اگر این تلاش ها موفقیت آمیز نبوده باشد. شاید این ایده که چربی نامطلوب است چنان عمیقاً در ذهن ما به عنوان پزشک حفاری شده باشد که در نظر گرفتن اینکه چیز دیگری می تواند بدتر باشد چالش برانگیز است.
با این حال، ما باید با خود و با بیماران خود صادق باشیم. بسیاری از عوامل موثر بر چاقی خارج از کنترل ما هستند و بهتر است یک بیمار چاق و شاد داشته باشیم تا یک بیمار لاغر، بدبخت و مرده. ما توصیه می کنیم به بیماران چاق به طور کلی و با شفقت نزدیک شوید. کاهش وزن برای بیماران می تواند دشوار باشد، بنابراین توصیه می کنیم بجای مشاوره لاغری بیماران را تشویق کنیم که به جای دنبال کردن کاهش وزن، نگرش های سالم نسبت به غذا خوردن داشته باشند.
پس پاسخ من به این پرسش منفی است، من نه تمایل و نه تخصصی در زمینه مشاوره لاغری دارم و طبق پژوهشهای فراوان این رویکرد را مناسب نمی دانم.
منابع:
