ترس از آسانسور چیست؟
ترس از آسانسور یا Elevatophobia شایع ترین محرک فوبیای گیر افتادن طولانی مدت در آسانسور به دلیل قطعی برق است.
ترس از آسانسور یا فوبیاهای رایج مرتبط با آسانسور عبارتند از کلاستروفوبیا (ترس از فضاهای کوچک)، آکروفوبیا (ترس از ارتفاع)، کلیتروفوبیا (ترس از به دام افتادن) که به دلیل قطعی برق این روزها افزایش پیدا کرده است. بسوفوبیا (ترس از افتادن) و آگورافوبیا (ترس از فضاهای عمومی یا شلوغ، جایی که در صورت نیاز کمک گرفتن یا فرار کردن از آن دشوار است.
برای آنها که در صنعت آسانسور کار می کنند، تصور اینکه کسی از آسانسور ترس داشته باشد، سخت است. با این حال، ما می دانیم که فوبیای آسانسور بسیار واقعی است و رسانه ها تا حدی در این امر مقصر هستند. فیلم ها اغلب آسانسورها را به گونه ای به تصویر می کشند که آسانسورها ایمن نیستند.
در فیلم‌ها، درهای راهرو زمانی که نباید باز می‌شوند، شخصیت‌ها برای روزها در آسانسور گیر می‌کنند و یک ابرقهرمان باید کابین را از سقوط آزاد در چاه نجات دهد. ممکن است به نظر راه بی ضرری برای پیشبرد داستان باشد، اما افسانه هایی مانند این ترس از آسانسور را بیشتر می کند. آسانسورها بخشی از زندگی روزمره هستند، بنابراین ترس از آنها می تواند بسیاری را از تجربه راحتی و آسایش که برای مستاجران به ارمغان می آورد باز دارد.
دلاایل ترس از آسانسور هنگام قطعی برق
کلاستروفوبیا یا ترس از فضاهای بسته
کلاستروفوبیا به عنوان ترس مداوم از فضاهای بسته مانند تونل، کمد و حتی صندلی عقب خودرو تعریف می شود. آسانسور به عنوان یک جعبه نسبتا کوچک و محدود، به راحتی می تواند کلاستروفوبیا ایجاد کند.
کلیتروفوبیا یا ترس از حبس شدن
کلیتروفوبیا ترس از به دام افتادن یا قفل شدن در یک اتاق یا فضا مانند حمام، سوراخ عمیق یا تونل زیرزمینی است. حس ناتوانی در فرار برای فرد مبتلا به کلیتروفوبیا بسیار وحشتناک است. همین که نگران گرفتار شدن در آسانسور هستید به تنهایی می‌تواند باعث ترس شدید شود.
آکروفوبیا یا ترس از ارتفاع
آکروفوبیا یک ترس شدید از ارتفاع است و می‌تواند بالا رفتن از نردبان، سوار شدن بر ترن هوایی یا رفتن به بالای ساختمان‌های بلند را برای افراد دشوار کند. به خصوص در ساختمان های بلند و آسمان خراش ها.
بازوفوبیا یا ترس از افتادن
ترس از افتادن یکی دیگر از فوبیاهایی است که می تواند ترس از آسانسور را تشدید کند. ترس از افتادن می تواند صرفاً ترس از افتادن در حین راه رفتن، دوچرخه سواری، پایین آمدن از حاشیه جدول، پایین رفتن از پله ها و غیره باشد و لزوما مربوط به ارتفاع زیاد نیست. نگرانی در مورد عواقب سقوط، مانند جراحت، مرگ و حتی سرزنش از سمت دیگران وجود دارد.
افراد گاهی تصور کنند که آسانسور دچار اختلال شده و سقوط می کند، نوعی سقوط آزاد که می‌تواند وحشتناک باشد و باعث آسیب یا مرگ شود.
آگورافوبیا یا ترس از به دام افتادن
آگورافوبیا به هراس و ترس مرضی از حضور در مکان‌هایی باز و شلوغ، مانند سینما، مراکز خرید، پایانه‌های ترابری عمومی و فرودگاه‌ها و پل و … که امکان خروج فوری و آسان از آنها وجود ندارد، گفته می‌شود و بیشتر به علت باز بودن یا ازدحام زیاد محیط است. این نوع هراس معمولاً با افکار اضطرابی شدید و یا حملات پنیک همراه است و عمدتاً منجر به اجتناب از این محل‌ها می‌شود.
بنابراین افراد مبتلا به آگورافوبیا از سوار شدن به آسانسور اجتناب می کنند زیرا آسانسور مکانی است که خروج از آن در صورت وجود حملات پنیک دشوار است. این امر ترس از آسانسور را تشدید می کند.
ترس از آسانسور به دلیل تجربه های بد
بسیاری از فوبیاها را می توان در یک تجربه قبلی که باعث ترس شده است، ردیابی کرد. کسانی که حتی برای مدت کوتاهی بر اثر قطعی برق در آسانسور گیر کرده اند، ممکن است بیشتر به فوبیا یا ترس از آسانسور مبتلا شوند.
آسانسورها به طور برجسته در فیلم های اکشن و فیلم های ترسناک پر از صحنه های وحشتناک از افراد به دام افتاده برای مدت طولانی، سقوط آزاد، ربوده شدن، حمله یا قتل، و غیره هستند. این تصویرسازی می تواند بر افکار ناخودآگاه یا خودآگاهی که هنگام انتظار برای رسیدن آسانسور در ذهن شما می گذرد، تأثیر بگذارد.
این داستان های غم انگیز به طور مداوم در رسانه ها بازپخش می شود به خصوص در حال حاضر که نواسانات و قطعی برق اقزایش پیدا کرده است و این ویدئو ها ممکن است سال ها در فضای مجازی پخش شوند.
6 نکته برای کاهش اضطراب هنگام گیرکردن در آسانسور
- از قبل به دستشویی بروید. حداقل اگر در آسانسور گیر کرده اید، با رفتن به توالت قبل از آن استرس نخواهید داشت.
- یک تلفن همراه با شارژ کامل همراه خود داشته باشید. این منبع نور است، ممکن است به شما اجازه دهد برای کمک تماس بگیرید و به شما نوعی سرگرمی برای کمک به گذراندن زمان می دهد.
- یک میان وعده با خود داشته باشید. گرسنگی یک عامل استرس زا است که می توان از آن اجتناب کرد. چه کسی به استرس اضافی نیاز دارد؟
- افکار خود را به چیزی خوشایند محدود کنید که وقتی بیرون هستید انجام خواهید داد. قدم گذاشتن در آینده ای مثبت در ذهن شما می تواند پاسخ های آرامش بخشی را در بدن شما در زمان حال ایجاد کند.
- نوعی مدیتیشن را تمرین کنید که شما را متمرکز نگه می دارد تا ذهن شما به مکان های تاریک نرود. توجه متمرکز یک تکنیک مراقبه ذهن آگاهی است که برای بیش از 25 سال در دانشکده پزشکی هاروارد مورد مطالعه قرار گرفته است. انتخاب خوبی است. همچنین، یادگیری مراقبه محبت آمیز بسیار مفید خواهد بود.
- از یک تکنیک تنفس آهسته برای آرام کردن سیستم عصبی خود استفاده کنید . یک نفس عادی بکشید اما به آرامی نفس بکشید. به مدت پنج ثانیه نفس بکشید، یک ثانیه مکث کنید و سپس به مدت پنج ثانیه بازدم کنید. این الگوی تنفسی را برای 3 تا 5 دقیقه تکرار کنید. این کار به آرام کردن فعالیت الکتریکی قلب شما کمک می کند و سپس سیگنالی را از عصب واگ به مغز میانی شما ارسال می کند تا به آن سیگنال دهد که زنگ هشدار را خاموش کند.
منبع
https://www.verywellmind.com/what-is-the-fear-of-elevators-2671765
